“Στο υπόγειο του παλατιού κάτι έντονα μυρίζει
Σε ένα μήλο κατακόκκινο κατάρες ψιθυρίζει
Τον δρόμο για το δάσος πήρε την αυγή
Όλη τη μέρα βάδιζε, ώσπου να τη βρει…”
“Σταματούν οι δυο φιγούρες και στα μάτια τον κοιτά.
Αγναντεύει αμαρτίες, αδικήματα αισχρά
Αθώο αίμα κύλησε, για πάντα θα κυλά
Κι όσο βασιλεύει εκείνος, πρόθυμα θα το σκορπά…”
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 2
ΕπόμενηΕνημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
