”Ανέκαθεν οι άνθρωποι γοητεύονταν από τα μεγάλα και αρχαία δέντρα. Ένιωθαν ευγνωμοσύνη για τα δώρα που τους προσέφεραν, για τους νόστιμους καρπούς τους, για τα κλαδιά τους που τα χρησιμοποιούσαν ως καύσιμη ύλη και δομικό υλικό, αλλά και για το καταφύγιο που έβρισκαν κάτω από τις ακατάλυτες παρουσίες τους. Ταυτόχρονα όμως κατακλύζονταν από δέος μπροστά στην τεράστια ηλικία τους. Ένιωθαν κάτι που η σύγχρονη επιστήμη μόλις πρόσφατα κατόρθωσε να επιβεβαιώσει, ότι τα μεγάλα δέντρα παίζουν έναν καίριο ρόλο στη συνέχιση της ζωής πάνω στη Γη.”
«Τι θέλεις;» Ακούστηκε μία βροντερή γυναικεία φωνή από τον ορίζοντα.
Έντρομη κοίταξε τριγύρω προσπαθώντας να ανιχνεύσει τη φωνή. Εκείνη όμως δε φαινόταν πουθενά. Μόνο μαύρο σκοτάδι τύλιγε την πλάση.
«Θέλω ένα γιο!» Απάντησε γονατίζοντας στον πάγο. Η παγερή αύρα συνέχισε να την μαχαιρώνει, μα δεν παραπονιόταν. Σιωπηλά έκλαιγε, ικετεύοντας την τελευταία της ελπίδα. Τη Βασίλισσα του Χιονιού.
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 1
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
