”’Τότε ήταν που με βρήκε ένα ξωτικό, όμορφο με χρυσά μακριά μαλλιά, πράσινα μάτια σαν σμαράγδια και μυτερά αυτιά. Με είδε ταλαιπωρημένο όπως ήμουν και δεν με φοβήθηκε, παρόλο που η μορφή μου δεν είχε λογική. Μια μαύρη μάζα γεμάτη με φωτεινούς αστερισμούς μέσα της, ένα συσσωρευμένο σύμπαν. Αν το σύμπαν ήταν μια σφαίρα, τότε αυτή θα ήμουν εγώ. Με πήρε στα χέρια του και τότε ήταν που πήρα την πρώτη μου μορφή. Τη μορφή ενός μωρού. Αγγίζοντάς το δέρμα του έγινε και κομμάτι δικό μου. Απέκτησα σκιστά, μαύρα μάτια και μυτερά αυτιά.”
“Η ζωγραφική της Αναγέννησης προσδίδει περισσότερη χάρη σε αυτά τα όντα, ανυψώνοντάς τα έτσι από άγρια θηρία σε αριστοκρατικά πλάσματα, τα οποία πλησιάζουν μονάχα αιθέριες, αγνές υπάρξεις των ανώτερων στρωμάτων. Πολύ συχνά απεικονίζονται στις ποδιές γαλαζοαίματων κοριτσιών, αναδεικνύοντας έτσι τις χάρες και την αγνότητά τους,…”
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 1
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
