“Εχθές το βράδυ ξύπνησα και ήμουν σε κατάσταση “sleep paralysis”. Δεν μπορούσα να κουνήσω το σώμα μου ούτε να μιλήσω. Τα αυτιά μου και τα μάτια μου όμως λειτουργούσαν, και εκείνος το ήξερε καλά αυτό. Έστρεψα τα μάτια μου αριστερά μου στο πλάι του κρεβατιού. Προσπάθησα να φωνάξω και να σηκωθώ αλλά ήταν μάταιο…”
“Δεν υπήρχε ούτε καν πρόσωπο, μόνο μια μάσκα με ένα άψυχο χαμόγελο ζωγραφισμένο στο μέρος που ήταν κάποτε το στόμα του και δυο μαύροι κύκλοι που ήταν κάποτε τα μάτια του. Ακόμα και το σώμα του είχε αλλάξει, είχε χάσει τελείως τη μορφή του, δεν ήταν πια ένα σώμα φτιαγμένο από σάρκα, ήταν απλά ένας μαύρος μανδύας με μια κατάμαυρη κουκούλα που τον κάλυπτε ολόκληρο…”
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 1
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
