“Γύρω του υπήρχε σκοτάδι, αλλά η μορφή του ξεχώριζε, λες και βρισκόταν μέσα σε μια μπάλα ολόλευκου φωτός. Δεξιά και αριστερά του είχε από μία στοίβα από κόλλες αναφοράς που το ύψος τους του έφτανε ως τους ώμους. Ήταν γυμνό και κρατούσε σε κάθε χέρι από ένα στυλό, των οποίων μόνο οι μύτες ήταν στερεές, το υπόλοιπο υλικό χανόταν προς τα πίσω σε μια ουρά από υγρό μαύρο μελάνι που αιωρούταν και ήταν σαν να έρχεται προς την μύτη σαν εβένινη κορδέλα ή σαν λουρί για ένα μυτερό κατοικίδιο, με κολάρο για να το ελέγχει τα δάχτυλα του αλλόκοτου γραφιά…”
“Οι δαίμονες έχουν αναφερθεί σε αποκρυφιστικά βιβλία, ποικίλες θρησκείες ανά τον κόσμο αλλά και μέσα από έρευνες σύγχρονων ψυχολόγων. Όμως κατά την αρχαιότητα, η λέξη ”δαίμων” είχε τελείως διαφορετική σημασία…”
Διαβάστε στον παρακάτω σύνδεσμο ένα άρθρο της Χριστίνας Ατματζίδου για την σημασία που απέδιδαν αρχαίοι και σύγχρονοι πολιτισμοί στη λέξη δαίμονας.
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 1
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.