Οι δεισιδαιμονίες διατηρούνται. Τα φαντάσματα που περιγράφουν τα παραμύθια είναι, σαν τις χάρτινες τίγρεις, τρομαχτικά στην όψη. Ωστόσο υπηρετούν τον ίδιο σκοπό: ‘Αν ο άνθρωπος αρνείται να τα φοβηθεί, τότε αυτά οφείλουν να φοβούνται τον άνθρωπο’.
”Ανέκαθεν οι άνθρωποι γοητεύονταν από τα μεγάλα και αρχαία δέντρα. Ένιωθαν ευγνωμοσύνη για τα δώρα που τους προσέφεραν, για τους νόστιμους καρπούς τους, για τα κλαδιά τους που τα χρησιμοποιούσαν ως καύσιμη ύλη και δομικό υλικό, αλλά και για το καταφύγιο που έβρισκαν κάτω από τις ακατάλυτες παρουσίες τους. Ταυτόχρονα όμως κατακλύζονταν από δέος μπροστά στην τεράστια ηλικία τους. Ένιωθαν κάτι που η σύγχρονη επιστήμη μόλις πρόσφατα κατόρθωσε να επιβεβαιώσει, ότι τα μεγάλα δέντρα παίζουν έναν καίριο ρόλο στη συνέχιση της ζωής πάνω στη Γη.”
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 1
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
