”Η τσιμεντένια οροφή διαλύθηκε. Πέταξε ψηλά, στον γαλανό ουρανό που ατένιζε τόσο καιρό. Και για πρώτη φορά, αντίκρυσε επιτέλους αυτό που υπήρχε κάτω: μια κρυστάλλινη λίμνη, που έδειχνε πεντακάθαρα πλέον την αντανάκλασή της. Έδειχνε μια πανέμορφη πεταλούδα που έσκιζε τους αιθέρες ενώ τα φτερά της είχαν όλες τις αποχρώσεις του ουράνιου τόξου.”
“Οι σχέσεις του με τους άλλους κρατούμενους βελτιώνονταν συνεχώς, καθώς οι αποστάσεις που προσπαθούσε στην αρχή να κρατήσει μειώνονταν μέρα με τη μέρα. Το ίδιο συνέβαινε και με τους φύλακες. Το αίσθημα του πνιγμού μειωνόταν διαρκώς. Ακολουθούσε βήμα- βήμα τους κανόνες της φυλακής.”
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 1
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
