“Θα έπρεπε να χορεύουν επί πέντε συνεχείς μέρες και νύχτες κυκλικά, μέχρι τελικής εξάντλησης, και να εκτελέσουν ορισμένες τελετές κατά τη διάρκεια των οποίων πολλοί ισχυρίστηκαν ότι είχαν και αυτοί οράματα, ότι είχαν δει το μέλλον, είχαν μιλήσει με τους προγόνους τους και είχαν θεραπευτεί από αρρώστιες και αναπηρίες…”
“Συνάντησαν μια συμπλοκή. Μιαν ομάδα ανυπάκουων πολιτών, συγκρούστηκε με τις Δυνάμεις. Το σημείο είχε μετατραπεί, σ’ εμπόλεμη ζώνη. Οδομαχίες, φωτιές και χημικά. Στην προσπάθειά τους να διασχίσουν το σημείο των συμπλοκών, ένα μέλος της ομάδας τους, λιποθύμησε απ’ την έντονη χρήση χημικών. Ένα όχημα της πυροσβεστικής, περνούσε τρέχοντας σε κάποιον απ’ τους πλαϊνούς δρόμους κι οι σειρήνες του έκλαιγαν σα τρελές…”
Ένα δυστοπικό διήγημα της Χαράς Κωστοπούλου.
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 1
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
