“Τη μισούσα. Από πάντα. Από μικρό παιδί θυμόμουν με φρίκη τα γλοιώδη φιλιά της, μέσα απ’ το πυκνό βέλο που δεν έβγαζε ποτέ. Η αίσθηση που άφηναν πάνω στο μάγουλο μου ήταν απαίσια. Σαν να κολλούσε πάνω του ένας γυμνοσάλιαγκας που ήταν πασαλειμμένος με ιστούς αράχνης. Το ίδιο αποκρουστική ήταν και η μυρωδιά της: Ένα μείγμα μπαγιάτικης λεβάντας, σαπίλας, στάσιμου νερού…”
“Οι τελευταίες στιγμές που είχαν ζήσει μαζί δεν έλεγαν να φύγουν από το μυαλό του: οι χωρικοί να τους κυνηγούν με αναμμένες δάδες﮲ οι φωνές και οι κατάρες τους﮲ τα ουρλιαχτά της όταν ένας από αυτούς τη στρίμωξε σε ένα σκοτεινό δρομάκι﮲ το ικετευτικό της βλέμμα, λίγο πριν της καρφώσει το μαχαίρι στο στήθος…”
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 1
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
