Στο ποίημα της ‘Ο Ήλιος’ (‘The Sun’) η Mary Oliver μας καλεί να αναρωτηθούμε αν έχουμε δει στη ζωή μας κάτι πιο όμορφο από την ανατολή και τη δύση του ήλιου:
‘Have you ever seen / anything / in your life / more wonderful / than the way the sun, / every evening, / relaxed and easy, / floats towards the horizon’
Ο Ήλιος είναι το πιο κοντινό μας αστέρι, απέχει από τη Γη 150 εκατομμύρια χιλιόμετρα ή 4 έτη φωτός, και αποτελείται κυρίως από υδρογόνο. Είναι ένα πυρηνικό εργοστάσιο που εκλύει τεράστια ποσά ενέργειας ωστόσο μέχρι και σήμερα κρατά καλά κρυμμένα τα μυστικά του. Στο ανώτερο στρώμα της ατμόσφαιράς του, γνωστό και ως στέμμα (corona), οι θερμοκρασίες φτάνουν μέχρι και το ένα εκατομμύριο βαθμούς Kέλβιν (999726,85 βαθμούς Κελσίου). Το ηλιακό στέμμα δίνει ζωή στον ηλιακό άνεμο (solar wind): ροές πλάσματος (ελεύθερα ιόντα και ηλεκτρόνια) που εκτοξεύονται προς κάθε κατεύθυνση. To 2018 η NASA έστειλε στο διάστημα ένα ρομποτικό διαστημικό σκάφος με σκοπό τη συλλογή δεδομένων, από το ηλιακό στέμμα, για την ενδελεχή μελέτη του ηλιακού ανέμου. Το σκάφος, καθώς και η πρώτη αυτή αποστολή, ονομάστηκε Parker Solar Probe (PSP) προς τιμήν του Αμερικανού Αστροφυσικού Dr. Eugene Parker (1927 – ) ο οποίος και ανέπτυξε την θεωρία του ηλιακού ανέμου (supersonic solar wind). To PSP ταξιδεύει προς τον Ήλιο με ταχύτητα 97.000 kph, και σ’ αυτή την ιστοσελίδα μπορεί ο καθένας από εμάς να ενημερώνεται σχετικά με τη πρόοδο της αποστολής καθώς και για λοιπές ενδιαφέρουσας επιστημονικές πληροφορίες σ’ ότι αφορά τον Ήλιο και το PSP. Τα πρώτα δεδομένα που συνέλεξε το PSP δημοσιεύθηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Nature (τεύχος 576: 12 Δεκεμβρίου 2019).
Οι πρώτες μετρήσεις από το PSP δείχνουν ότι ο ηλιακός άνεμος, κοντά στον Ήλιο, είναι πιο δυναμικός και με υψηλότερη ενεργειακή / μαγνητική δομή, συγκριτικά με όταν βρίσκεται κοντά στη Γη. Αυτές οι δομικές διακυμάνσεις φαίνεται ότι προκαλούνται από αστάθειες που με τη σειρά τους προκαλούνται από σωματίδια του πλάσματος (ιόντα ή ηλεκτρόνια). Αυτές οι διακυμάνσεις πιθανότατα παίζουν πολύ πιο σημαντικό ρόλο στις ενεργειακές δυναμικές του ηλιακού ανέμου, περισσότερο από ότι θεωρούσαν ως τώρα οι επιστήμονες. Επίσης φαίνεται πως το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο του ηλιακού ανέμου απομακρύνεται από τον Ήλιο με συγκεκριμένη γεωμετρία και σχηματισμό: οι ενεργειακές αυτές ‘λεωφόροι’ έχουν το σχήμα S.
Ο Ήλιος είναι σημαντικός για την ύπαρξη της ζωής όπως την ξέρουμε και την αντιλαμβανόμαστε από την αρχαιότητα έως και σήμερα. Πολιτισμοί ανά τους αιώνες ανέπτυξαν μύθους και επιμέρους θρησκευτικά συστήματα γύρω από τον Ήλιο αντικατοπτρίζοντας την ανάγκη του ανθρώπου για ερμηνεία ενός αγαθού τόσο πολύτιμου όσο είναι το φως. Ο ζωοδόχος Ήλιος φέρει το φως, αλλά και τη ζέστη, και μαζί με αυτό αφηρημένες έννοιες όπως είναι η διαφώτιση, η κυριαρχία, η δικαιοσύνη και η σοφία, έννοιες άμεσα συνυφασμένες με το ορατό και το φωτεινό. Ο Ήλιος επομένως παίζει κυρίαρχο ρόλο στις θρησκευτικές πρακτικές των λαών στο πέρασμα του χρόνου, και κατ’ επέκταση στην ανάπτυξη των πολιτισμών και στη τέχνη.
Για παράδειγμα, οι Μάγια έχτισαν την πυραμίδα του Kukulcan στο Μεξικό μεταξύ 1000 και 1200 μ.Χ. έχοντας στο μυαλό τους τις κινήσεις του Ήλιου στον ουράνιο θόλο. Η πυραμίδα βρίσκεται στον αρχαιολογικό χώρο Chichen-Itza, έχει ύψος 25 μέτρα και το 1988 ανακηρύχτηκε από την UNESCO Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτισμικής Κληρονομιάς. Κατά την εαρινή και φθινοπωρινή ισημερία (20/21 Μαρτίου και 22/23 Σεπτεμβρίου) ο ήλιος ρίχνει το φως στα βόρεια σκαλιά, για λίγες ώρες αργά το απόγευμα, σε κυματοειδές μοτίβο το οποίο προκαλείται από τη γωνία της ανάκλασης του φωτός στις άκρες των σκαλοπατιών της πυραμίδας. Αυτά τα τρίγωνα φωτός που σχηματίζονται, ενώνονται στη πορεία με τα πέτρινα κεφάλια φιδιών που είναι σκαλισμένα στις βάσεις της σκαλιών δίνοντας την ψευδαίσθηση ενός τεράστιου φιδιού που κατέρχεται της πυραμίδας.
Ο Kukulcan (γνωστός και ως Feathered Serpent) για τους Μάγια ήταν ότι και ο Quetzalcoatl για τους Αζτέκους: μια διττή θεότητα ικανή να πετά στους ουρανούς (εξού και τα φτερά, feathers) ενώ με τη μορφή του φιδιού έρπει στο έδαφος ανάμεσα στους ανθρώπους και τα άλλα ζώα. Σύμφωνα με τη μυθολογία των Μάγια, θεός Ήλιος ήταν ο Kinich Ahau ο οποίος μερικές φορές ταυτίζεται με εκδοχές του θεού – δημιουργού Itzamma. Οι λέξεις Kinich Ahau χρησιμοποιούνταν και ως βασιλικός τίτλος ακολουθώντας την ιδέα ότι οι βασιλείς είχαν θεϊκή υπόσταση.
Για τους Αζτέκους στο κεντρικό Μεξικό, ο θεός Ήλιος ήταν ο Tonatiuh. Οι Αζτέκοι πίστευαν πως ο Tonatiuh ήταν ο πέμπτος στη σειρά ήλιος (γνωστός και ως ‘Ο Πέμπτος Ήλιος) ενώ οι τέσσερις προηγούμενοι πέθαναν ο καθένας στο τέλος μιας κοσμικής εποχής. Ο Tonatiuh ήταν ατρόμητος και πολεμοχαρής και συμβολικά συσχετιζόταν με τον αετό ως αναφορά στη κίνηση του ήλιου από την ανατολή στη δύση. Οι Αζτέκοι πίστευαν πως για να διατηρηθεί αυτή η κίνηση ήταν απαραίτητη η καθημερινή θυσία ανθρώπων. Εκτός από τον Tonatiuh στο κεντρικό Μεξικό, οι Αζτέκοι λάτρευαν και τον Huitzilopochtli του οποίου το όνομα σημαίνει ‘Το Μπλε Κολίμπρι στ’ Αριστερά’. Ο Huitzilopochtli ήταν θεός του Ήλιου και του Πολέμου και απεικονιζόταν ως ένας άνδρας με φτερά από κολίμπρι στο κεφάλι ως μέρος της πανοπλίας του. Τα φτερά σχετίζονται με το ότι η μητέρα του έμεινε έγκυος σε εκείνον όταν μια σφαίρα από φτερά έπεσε από τα ουράνια και την άγγιξε. Όπως και για τον Tonatiuh έτσι και για τον Huitzilopochtli, οι ανθρωποθυσίες ήταν μέρος του θρησκευτικού τελετουργικού λατρείας. Τα θύματα ήταν συνήθως αιχμάλωτοι πολέμου και η θυσία τους εξασφάλιζε τη βροχή, το θερισμό, και τη νίκη στο πόλεμο. Η πιο συνηθισμένη μορφή θυσίας ήταν οι Αζτέκοι να σχίζουν τη καρδιά ενώ το θύμα ήταν εν ζωή και να την προσφέρουν στον θεό Ήλιο.
Θεός του Ήλιου των Ίνκα (Inca, Νότια Αμερική, Περού) ήταν ο Inti (γνωστός και ως Apu-punchau) από τον οποίο οι Ίνκα θεωρούσαν ότι κατάγονταν. Ο Ίντι ήταν η κεφαλή του θρησκευτικού τους συστήματος και η λατρεία του ήταν υποχρεωτική σε ολόκληρη την Ίνκα αυτοκρατορία. Τον απεικόνιζαν συνήθως με ανθρώπινη μορφή και το πρόσωπο του ήταν ένας χρυσός δίσκος από τον οποίο εκτίνονταν ακτίνες και φλόγες. Αδερφή και σύντροφος του Inti ήταν η Mama-Kilya, θεότητα της Σελήνης η οποία έφερε ως πρόσωπο ασημένιο δίσκο με ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Σημερινοί γηγενείς της Νοτίου Αμερικής με το όνομα Quechua οι οποίοι μιλάνε μια παραλλαγή της γλώσσας των Ίνκα και ζουν σε περιοχές ανάμεσα στο Εκουαδόρ και την Βολιβία, συχνά μπερδεύουν τον θεό Inti με τον Χριστό ή τον Χριστιανικό Θεό. Ο Inti γιορτάζεται μέχρι και σήμερα στο Περού.
Στον αρχαιολογικό χώρο της αρχαίας πρωτεύουσας των Ίνκα, Μάτσου Πίτσου (Machu Picchu), μπορεί κανείς να δει το λίθινο αστρονομικό / ηλιακό ρολόι ή ημερολόγιο των Ίνκα. Φέρει χαραγμένα στην επιφάνειά του πολύπλοκα μοτίβα των οποίων η ακριβής ερμηνεία / λειτουργία παραμένει άγνωστη. Το ηλιακό αυτό ρολόι ευθυγραμμίζεται με τη θέση του Ήλιου στις ισημερίες αλλά και κατά το χειμερινό και θερινό ηλιοστάσιο (21 Δεκεμβρίου και 21 Ιουνίου). Το μεσημέρι των ισημεριών ο ήλιος στέκεται ακριβώς πάνω από το λίθινη κατασκευή δημιουργώντας μηδενική σκιά. Στις 21 Ιουνίου φέρει τη πιο μακρινή σκιά στο νότιο μέρος του ενώ στις 21 Δεκεμβρίου τη πιο κοντή σκιά του στο βόρειο τμήμα του.
Γιατί όμως μας ενδιαφέρει η μελέτη του ηλιακού ανέμου ώστε η NASA να οργανώνει ειδική αποστολή ξοδεύοντας εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια; Σίγουρα ένας σκέλος της απάντησης σχετίζεται με την κατάκτηση της γνώσης. Ο άνθρωπος άλλωστε είναι εξερευνητής, αυτό είναι που μας ενώνει με τους προγόνους μας κάθε εποχής και κάθε γεωλογικού χρόνου. Είναι αυτή η περιέργεια για το άγνωστο, το ερώτημα τι υπάρχει εκεί έξω, που οδήγησε τα πρώτα μας βήματα κατά την έξοδο μας από την Αφρική. Ωστόσο, ο ηλιακός άνεμος μας ενδιαφέρει όχι μόνο γιατί είμαστε περίεργοι.
Ο ηλιακός άνεμος εκτοξεύεται από την επιφάνεια του Ήλιου προς κάθε κατεύθυνση και φτάνει στη Γη ως ενεργειακά κύματα. Στη Γη προστατευόμαστε λόγω της ατμόσφαιράς μας ενώ γεωμαγνητικά φαινόμενα, όπως είναι το Βόρειο Σέλας, οφείλουν την ύπαρξή τους στις ηλιακές καταιγίδες. Όμως πέρα από τη δημιουργία θαυμαστών φυσικών φαινομένων, οι ηλιακές καταιγίδες μπορούν και διαταράσσουν τη σωστή λειτουργία δορυφόρων που βρίσκονται σε τροχιά, και έτσι να είναι για παράδειγμα υπεύθυνες για διαταραχές στα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας. Είναι επίσης γνωστό ότι οι ριπές του ηλιακού ανέμου που φτάνουν στη Γη είναι σε θέση να προκαλέσουν διακοπές ρεύματος οδηγώντας σε γενικευμένα μπλακάουτ (blackouts). Και φυσικά ο ηλιακός άνεμος αποτελεί αληθινό κίνδυνο για τους αστροναύτες στο διάστημα. Εδώ θα βρείτε ένα σύντομο βίντεο της NASA που εξηγεί τις επιδράσεις του ηλιακού ανέμου.
Στην Ελληνική μυθολογία η προσωποποίηση του Ήλιου ως θεότητα, κατά τον Όμηρο, αντιστοιχεί στον Τιτάνα Υπερίωνα. Άλλες ωστόσο πηγές αναφέρουν ότι ο Υπερίωνας γέννησε τον Ήλιο, τη Σελήνη και την Ηώ. Ο Ήλιος Πανόπτης (αυτός που βλέπει τα πάντα) λατρευόταν στη Πελοπόννησο και ιδιαίτερα στη Ρόδο με τον Κολοσσό της Ρόδου να είναι αφιερωμένος σε αυτόν. Γιος του Ήλιου ήταν ο Φαέθων όπου και σκοτώθηκε όταν για πρώτη φορά οδήγησε το άρμα του πατέρα του. Από τις πιο ενδιαφέρουσες, κατ’ εμέ, εκδοχές του μύθου αναφέρει πως ο Φαέθων έχασε τον έλεγχο του άρματος και όπως έπεφτε κάπου πάνω από την Αφρική, αδυσώπητες φλόγες ωσάν κύματα έγλυφαν τη Γη καίγοντας τα πάντα στο πέρασμα τους. Σήμερα κανείς μπορεί να δει τα αποτελέσματα του τραγικού εκείνου συμβάντος στη περιοχή με το όνομα Σαχάρα, γνωστή στους αρχαίους Έλληνες ως ‘Η Γη που Έκαψε ο Φαέθων’.
Είναι πάντως γενικά αποδεκτό πως ο Ολύμπιος θεός του φωτός ήταν ο Απόλλωνας.
Ο Απόλλωνας, γιος του Δία και της Λητώς, γεννήθηκε στη Δήλο μαζί με τη δίδυμη αδερφή του Άρτεμις. Ήταν ο άρχοντας της λογικής, των μαθηματικών, της ποίησης, της γνώσης, της ρητορικής και της διαφώτισης. Εν ολίγοις θα μπορούσε κάποιος να πει πως ήταν ο θεός της αρμονίας. Ιερά του σύμβολα ήταν ο πύθωνας και η δάφνη και ήταν πρότυπο ανδρικής ομορφιάς. Ο Απόλλωνας ήταν επίσης προστάτης των τεχνών και της μαντείας. Το μαντείο του το ίδρυσε στους Δελφούς και ιέρειά του ήταν η Πυθία η οποία έδινε τους χρησμούς της καθούμενη σε χρυσό τρίποδα σκεπασμένο με το δέρμα του Πύθωνα και μασώντας φύλλα δάφνης.
Στην αρχαία Αίγυπτο, Ρα (Ra) ήταν το πρωταρχικό όνομα του θεού Ήλιου. Ο θεός Ρα θεωρούνταν και ως ο Βασιλιάς των Θεών και ήταν τόσο δυνατή και δημοφιλής η λατρεία του, που μερικοί σύγχρονοι μελετητές υποστηρίζουν ότι η θρησκεία στην αρχαία Αίγυπτο ήταν κεκαλλυμένα μονοθεϊστική. Υποστηρίζεται επίσης πως οι πυραμίδες αντιπροσωπεύουν τις ακτίνες φωτός που εκτοξεύονται από τον Ήλιο, και γι’ αυτό το λόγο αυτά τα σπουδαία μνημεία συνδέονται με τον θεό Ρα. Αντίθετα με τη παραδοσιακή αρχιτεκτονική των ναών της αρχαίας Αιγύπτου, οι πυραμίδες επιτρέπουν να περάσει το φως στο εσωτερικό τους και δεν φέρουν αγάλματα του θεού Ρα διότι αναπαριστάται από τις ακτίνες του ήλιου. Ο πιο σημαντικός πρώιμος ναός προς τιμήν του Ήλιου θεωρείται πως βρισκόταν στην Ηλιόπολις (Heliopolis) όπου και οι αρχαίοι Αιγύπτιοι πίστευαν πως ήταν η τοποθεσία απ’ όπου ο Ρα ανεγέρθηκε κατά την αρχή της Δημιουργίας.
Από τα πιο διάσημα προϊστορικά μνημεία του κόσμου είναι το Στόουνχεντζ (Stonehenge), το οποίο και σχετίζεται με τον Ήλιο. Εκτιμάται πως χτίστηκε περίπου 5000 χρόνια πριν, κατά τη Νεολιθική περίοδο περίπου το 2500 π.Χ και αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτισμικής Κληρονομιάς. Η διάταξη των γιγάντιων λίθων του Στόουνχεντζ αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης αρχαιολογικής περιοχής της οποίας πρώιμες κατασκευές εκτιμάται πως ανεγέρθηκαν κατά τη Μεσολιθική περίοδο, περί το 8500 με 7000 π.Χ.
Έχουν δοθεί διάφορες ερμηνείες για τη σημαντικότητα της λίθινης αυτής μεγα-κατασκευής, ωστόσο σήμερα αυτό που είναι γενικά αποδεκτό είναι ότι πρόκειται για ένα προϊστορικό ναό ευθυγραμμισμένο με τις κινήσεις του Ήλιου. Το σχήμα και η επιμέρους θέση των λίθων σηματοδοτούσαν δύο πολύ σημαντικά φαινόμενα του ετήσιου ηλιακού κύκλου: τη χειμερινό και θερινό ηλιοστάσιο. Καθώς ο Ήλιος ανέτειλε κατά το θερινό ηλιοστάσιο, πίσω από μια τρι-λίθινη κατασκευή (Heel Stone), που δε στέκεται πια σήμερα, οι πρώτες ηλιαχτίδες του έπεφταν στη καρδιά του Στόουνχεντζ. Αντίθετα, κατά το χειμερινό ηλιοστάσιο, ο Ήλιος έδυε ανάμεσα στο στενό άνοιγμα που σχημάτιζε το Heel Stone.
Κατά τη Κινέζικη μυθολογία, υπήρχαν δέκα Ήλιοι οι οποίοι είχαν τη μορφή τρίποδων κορακιών, και εμφανίζονταν στον ουρανό κατά τη διάρκεια της Κινέζικης εβδομάδας που αποτελούνταν από δέκα ημέρες. Κάθε μέρα οι δέκα Ήλιοι ταξίδευαν με τη μητέρα τους, τη θεά Xihe η οποία ήταν ηλιακή θεότητα, προς τη Κοιλάδα του Φωτός στην Ανατολή. Εκεί, η Xihe έπλενε τα παιδιά της και τα άφηνε στα κλαδιά μιας τεράστιας μουριάς. Από εκεί κάθε μέρα μόνο ένα Ήλιος ξεκίναγε προς τον ουρανό για τη πορεία του προς τη Δύση. Εξαντλημένοι από αυτό το καθημερινό αυτό ταξίδι, οι δέκα Ήλιοι επαναστάτησαν και αποφάσισαν να εμφανιστούν στον ουρανό όλοι μαζί με άμεσο κίνδυνο να καταστρέψουν τη Γη από τη συνδυασμένη τους εκλυόμενη θερμότητα. Ο πατέρας τους, αυτοκράτορας Di Jun, προσπάθησε να τους πείσει να εμφανίζονται ένας – ένας αλλά μάταια. Έτσι ο αυτοκράτορας προσέλαβε έναν χαρισματικό τοξότη, τον Hou Yi, ο οποίος έφερε μαγικό τόξο, με σκοπό να τρομάξει τους γιους του. Όμως ο Hou Yi σκότωσε τους εννιά από τους δέκα Ήλιους και ο Ήλιος που βλέπουμε σήμερα είναι ο γιος που επέζησε.
Κατά την Ινδουιστική μυθολογία, ο θεός Ήλιος ήταν ο Surya. Απεικονιζόταν ως ένα κόκκινος άνδρας με τρία μάτια και τέσσερα χέρια, και οδηγούσε άρμα που το έσερναν εφτά φοράδες. Ο Surya έφερε νούφαρα στα δύο του χέρια ενώ με το τρίτο ενθάρρυνε τους πιστούς του, τους οποίους ευλογούσε με το τέταρτο χέρι. Θεωρούνταν καλοκάγαθος θεός με την ικανότητα ίασης των αρρώστων. Μέχρι και σήμερα το σύμβολο του, ο Ήλιος, κρεμάται σε μαγαζιά ως φυλαχτό καλής τύχης.
Και η λίστα συνεχίζεται με τους Νάβαχο (Navajo) γηγενείς της Βορείου Αμερικής, των οποίων θεός ήταν ο Tsohanoai και διέσχιζε τον ουρανό κουβαλώντας τον Ήλιο στη πλάτη του, ενώ σύμφωνα με άλλες εκδοχές του μύθου ο Ήλιος ήταν η πολεμική του ασπίδα. Οι Αφρικανοί της Δυτικής Αφρικής λάτρευαν τον Λίζα (Liza) ως θεό του Ήλιου ο οποίος μαζί με την αδερφή του και σύντροφό του, τη θεά της Σελήνης Mawu, δημιούργησαν τον κόσμο. Οι Πολυνήσιοι λάτρευαν τον θεό Maui ο οποίος ήταν o ήρωας που κατάφερε και δάμασε τον Ήλιο. Ο θεός Ήλιος για τους Σουμέριους (ζούσαν στη Μεσοποταμία ανάμεσα στους ποταμούς Τίγρη και Ευφράτη 3000 χρόνια πριν) ήταν ο Shamash. Ο Shamash καθώς μπορούσε να δει ότι συνέβαινε στη Γη ήταν ταυτόχρονα και ο θεός της δικαιοσύνης. Οι αρχαίοι Ιάπωνες λάτρευαν την Amaterasu ως θεά του Ήλιου η οποία έφερνε το φως και το χρώμα στον κόσμο. Για τους Κέλτες της κεντρικής Ευρώπης, θεός του Ήλιου ήταν ο Lugh. Από το όνομά του προέρχονται ονόματα σύγχρονων πόλεων όπως Lyon, Laon και Leyden. Τέλος, σύμφωνα με τη Νορβηγική μυθολογία, ο θεός που συνδεόταν περισσότερο με τον Ήλιο ήταν ο Freyr, θεός της ειρήνης και της γονιμότητας.
Πέρα από τις διαστημικές προσπάθειες της NASA για καλύτερη κατανόηση της επιστήμης που διέπει τον Ήλιο, αξιόλογες προσπάθειες γίνονται και εδώ στη Γη, στα διάφορα εργαστήρια του κόσμου που ασχολούνται με τη λεγόμενη ηλιακή βιομηχανία (solar industry). Για παράδειγμα, επιστήμονες από τη Σουηδία κατάφεραν και ανέπτυξαν ένα νέο υγρό υλικό που μπορεί και αποθηκεύει την ενέργεια του Ήλιου μέχρι και 18 χρόνια. Συγκεκριμένα δημιούργησαν ένα μόριο το οποίο αποτελείται από άνθρακα, υδρογόνο και άζωτο και το οποίο όταν το ‘χτυπήσει’ ηλιακή ακτινοβολία οι δεσμοί που το κρατούν σταθερό σε μία συγκεκριμένη στερεοδομή, ανακατατάσσονται δημιουργώντας μια νέα δομή στο χώρο (ισομερές). Αυτό το νέο ισομερές παγιδεύει ανάμεσα στους χημικούς του δεσμούς την ενέργεια από τον ήλιο και διατηρείται σε αυτή τη νέα δυναμική και ενεργειακή κατάσταση ακόμα και όταν πέσει η θερμοκρασία του στους 20 – 25 βαθμούς Κελσίου (θερμοκρασία δωματίου). Όταν παραστεί ανάγκη για χρήση αυτής της παγιδευμένης ενέργειας τότε μέσω μιας συγκεκριμένης χημικής αντίδρασης παρουσία ενός καταλύτη, το μόριο επανέρχεται στην αρχική του δομή απελευθερώνοντας ενέργεια με τη μορφή θερμότητας.
Ένα πρωτότυπο του παραπάνω ενεργειακά κλειστού συστήματος έχει τοποθετηθεί ήδη στην οροφή του Τεχνολογικού Πανεπιστήμιου Τσάλμερς (Chalmers) της Στοκχόλμης θέτοντας το σύστημα σε συνεχόμενους ποιοτικούς ελέγχους με σκοπό, μεταξύ άλλων, τη θέρμανση των νοικοκυριών. Καθώς το σύστημα βελτιώνεται ραγδαία, οι επιστήμονες υποστηρίζουν πως ένα κιλό από αυτό το υγρό μπορεί και αποθηκεύει ενέργεια ίση με 250 βατ-ώρες (watt-hours• μία βατ-ώρα ισοδυναμεί με κατανάλωση ενός βατ ενέργειας στη διάρκεια μιας ώρας). Αυτή η νέα πρόταση είναι μια ανανεώσιμη και οικολογική (μηδέν εκπομπές αερίων) συσκευή ενέργειας η οποία έχει τραβήξει ήδη το ενδιαφέρον ενός σημαντικού αριθμού επενδυτών και πιθανολογείται ότι θα είναι έτοιμη για εμπορική χρήση μέσα στα επόμενα 10 χρόνια.
Και καθώς το Parker Solar Probe ταξιδεύει προς το δικό μας λαμπρό αστέρι, τα δεδομένα που συλλέγει και θα εξακολουθεί να συλλέγει για τα επόμενα χρόνια θα μας δώσουν περισσότερες πληροφορίες για τον ηλιακό άνεμο και το ηλιακό στέμμα. Τα δεδομένα αυτά θα αξιοποιηθούν από τους επιστήμονες προς βελτίωση των υπαρχόντων τεχνολογιών αλλά και τη δημιουργία νέων. Και εμείς θα συνεχίζουμε να διαβάζουμε τις τρέχουσες επιστημονικές ανακαλύψεις αλλά ταυτόχρονα θα ανατρέχουμε στους μύθους ανά τον κόσμο αναζητώντας αρχαίους θεούς και τις ιστορίες τους. Και μπορεί να έχουμε τώρα ψηφιακές μεθόδους να μετράμε το χρόνο και να αντιλαμβανόμαστε το πέρασμα από το φως στο σκοτάδι και από τον χειμώνα στο καλοκαίρι, αλλά μνημεία όπως το Στόουνχετζ και το Μάτσου Πίτσου πάντα θα μας διεγείρουν τη φαντασία. Διότι ίσως δεν εντυπωσιαζόμαστε από τη κατασκευή αυτή καθ’ αυτή αλλά από τον άνθρωπο πίσω από την κατασκευή. Τον άνθρωπο που, κάτι εκατοντάδες ή και χιλιάδες χρόνια πριν, έγειρε πάνω από μια πέτρα και εκεί προσπάθησε να χαράξει και να εξηγήσει πως λειτουργεί ο φυσικός κόσμος. Και από ότι είδαμε, κάποιοι δεν έπεσαν και πολύ έξω.
Tags: dark , Kukulcan , Magazine , mythology , Nature , science , Stonehedge , Sun , weird , Αζτέκοι , αλλόκοτο , Αρχαία Αίγυπτος , ελληνική μυθολογία , επιστήμη , Επιστημονικά Περιοδικά , Επιστημονικό , Επιστημονικό Περιοδικό , Ήλιος , Θεοί , θεότητες , Θρησκεία , Κινεζική Μυθολογία , μαγεία , Μάγιας , μυθολογία , Όμηρος , Πολυνήσιοι , Πυραμίδα , Πυραμίδες , Σκιά , Στόουνχετζ , Τιτάνες , φύση
Σχόλια και απόψεις.
Η γνώμη σας είναι πάντα καλοδεχούμενη.