Μετά από ένα μικρό διάλειμμα από την ανάγνωση, έψαχνα κάτι δυνατό για να με βγάλει από τη “reading slump”. Ένα από τα βιβλία που περίμεναν καιρό στα αδιάβαστα στη βιβλιοθήκη μου ήταν και η Νεκρή Σεζόν, του Τζακ Κέτσαμ.
Πολύ συχνά, τα βιβλία που έχουν πομπώδη σχόλια του τύπου «το βιβλίο που δεν άφηναν τότε να κυκλοφορήσει», «το πιο σκληρό μυθιστόρημα που έχετε διαβάσει» κτλ, ξενίζουν κάποιους (εμένα προσωπικά μου αρέσουν για κάποιο λόγο), αρκετές φορές ωστόσο, εκφράζουν ακριβώς το πνεύμα του βιβλίου. Αυτό το μυθιστόρημα είναι μία τέτοια περίπτωση. Διαβάζοντας κανείς την αλογόκριτη έκδοση της Νεκρής Σεζόν, μπορεί να αντιληφθεί το γιατί ο εκδοτικός οίκος που το ανέλαβε τότε ζήτησε να γίνουν περικοπές. Ωστόσο, οι περισσότεροι φανς της λογοτεχνίας τρόμου θα διαφωνήσουμε με τον εκδοτικό, διότι αυτή η έκδοση που κυκλοφόρησε αργότερα ο Τζακ Κέτσαμ αποτελεί πραγματικά σταθμό στα σπλάτερ μυθιστορήματα.
Όπως είχε πει και ο Ηλίας Φουντούλης στην εκπομπή «Άσε το κακό να βγει», ο Τζακ Κέτσαμ δε γράφει υπερφυσικό τρόμο. Γράφει το χειρότερο είδος τρόμου: αυτό που μπορεί να σου συμβεί. Έτσι και στο βιβλίο αυτό δεν υπάρχουν υπερφυσικά όντα. Ο τρόμος πηγάζει από τη διαπίστωση του μέχρι πού μπορεί να φτάσει το ανθρώπινο είδος.
Παρακολουθούμε την ιστορία της Κάρλας που πηγαίνει σε μία μικρή πόλη την περίοδο που αυτή δεν έχει τουρίστες, προκειμένου να μπορέσει να ξεκουραστεί, αλλά και να γράψει, αφού πρώτα φιλοξενήσει τους φίλους της για κάποιες ημέρες. Παράλληλα, παρακολουθούμε την ιστορία του Πήτερς, του ικανότατου, αστυνομικού της περιοχής, ο οποίος λόγω ηλικίας και φυσικής κατάστασης σχεδιάζει σύντομα να παραχωρήσει τη θέση του στον Σήρινγκ, έναν μικρότερο και επίσης πολύ ικανό και διψασμένο αστυνομικό. Στην περιοχή ωστόσο παραμονεύει και κάτι πολύ σκοτεινό. Μία ομάδα ανθρώπων που ζουν εκτός των ορίων και των κανόνων της κοινωνίας και επιβιώνουν κυνηγώντας. Και πολύ συχνά κυνηγώντας ανθρώπους.
Πρόκειται για ένα βιβλίο που θα μπορούσε να θεωρηθεί «ορισμός» του σπλάτερ. Οι περιγραφές είναι εξαιρετικά βίαιες και αναλυτικές και η γλώσσα που χρησιμοποιείται είναι ιδιαίτερα σκληρή, τόσο στις εικόνες που σου δίνει όσο και στο λεξιλόγιο. Είναι από τα ελάχιστα βιβλία που θεωρώ ότι ίσως θα έπρεπε να διαβάζονται μόνο από ενήλικες.
Επίσης μου άρεσε ιδιαίτερα το γεγονός ότι οι ήρωες της ιστορίας δεν παρουσιάζονται μόνο ως τα αθώα θύματα. Σε ορισμένες στιγμές (με αποκορύφωμα το τέλος) βλέπουμε πως ίσως και εμείς να μην είμαστε όσο πολιτισμένοι νομίζουμε.
Από τα πιο αιματοβαμμένα και παράλληλα καλογραμμένα βιβλία που έχω διαβάσει. Το προτείνω ανεπιφύλακτα.
Tags: fan , The Weird Side Daily , άνθρωποι , άρθρα , άρθρο , αρχές , Άσε το κακό να βγει , Αστυνομία , αστυνομικός , βία , βιβλία , βιβλίο , είδος , έκδοση , εκδοτικός οίκος , επιβίωση , Ηλίας Φουντούλης , θύμα , θύματα , ιστορία , Κάρλα , κοινωνία , κριτική , κυνήγι , Λογοτεχνία , λογοτεχνία Τρόμου , Μυθιστόρημα , Νεκρή Σεζόν , Νεκρή Σζόν , Παναγιώτης Ματσίγκας , περικοπή , Πήτερ , πόλη , πολιτισμός , Σήρινγκ , σπλάτερ , Συγγραφέας , συγγραφή , Τζακ Κέτσαμ , τρόμος , υπερφυσικός τρόμος
Σχόλια και απόψεις.
Η γνώμη σας είναι πάντα καλοδεχούμενη.