Συνέντευξη με τους Bard Noir

Γνωρίσαμε τους Bard Noir το διήμερο 6-7 Απριλίου στο τρίτο φεστιβάλ Fantasmagoria στη Θεσσαλονίκη. Εκεί είχαμε και την ευκαιρία να τους ακούσουμε ζωντανά καθώς έκλεισαν με τις ευφάνταστες μουσικές μελωδίες τους το φεστιβάλ. Οι Bard Noir είναι μια μπάντα που συνδυάζει πολλά μουσικά είδη για να πετύχει το σκοπό της, ο οποίος δεν είναι άλλος, από το να αφηγηθούν ιστορίες φαντασίας, τρόμου, αλλά και παραδοσιακών δοξασιών. Διαβάστε παρακάτω την απολαυστική συνέντευξη που μας χάρισαν και για την οποία τους ευχαριστούμε πολύ:

Καλησπέρα σας! Πώς θα συστήνατε τους εαυτούς σας σε όσους δεν γνωρίζουν τους Bard Noir;

Γεια είμαστε οι Bard Noir!
…..
*ΓΕΛΙΑ*
…..
H μπάντα ξεκίνησε το 2016. Αυτοσυστηνόμαστε ως μπάντα Theatric Rock. Στα κομμάτια μας θα συναντήσεις πλήθος στοιχείων διαφόρων μουσικών παραδόσεων, όπως Rock, Blues, Jazz, Country, Folk. Προτεραιότητα στην ερμηνεία μας είναι η θεατρικότητα και η αφηγηματικότητα. Θεματολογικά, αντλούμε έμπνευση από την παράδοση και την λογοτεχνία τρόμου και φαντασίας, συνολικά μάλλον πολύ κοντά στην θεματολογία του The Weird Side Daily. Θα συναντήσεις αρχετυπικές μορφές των ανωτέρω, όπως Βρικόλακες, Ζόμπι, Φαντάσματα, Λυκανθρώπους, το Θάνατο, τον Σατανά, τέτοια ωραία. Η μυθοπλασία και η αλληγορία είναι οι κεντρικές στιχουργικές μας επιδιώξεις.

Τι σας παρακίνησε να ασχοληθείτε με την μουσική;

Όλοι ασχοληθήκαμε με τη μουσική για διαφορετικούς λόγους. Ο καθένας μας έχει συμμετάσχει σε αρκετά πρότζεκτ, στουντιακές δουλειές και εμφανίσεις παλιότερα. Σε μεγάλο βαθμό έχουμε διαφορετικά ακούσματα, μουσικές εμπειρίες και αισθητική. Το ενδιαφέρον είναι ότι αυτή όλη η διαφορετικότητα βρήκε κοινή διέξοδο στους Bard Noir.

Ποια είναι τα μουσικά σας πρότυπα; Ποιοι καλλιτέχνες νομίζετε ότι έχουν επηρεάσει το μουσικό σας ύφος;

Κοίτα, πρότυπα με την καθολική έννοια του όρου δεν υπάρχουν. Δεν είπαμε ποτέ «θέλουμε να γίνουμε σαν αυτούς ή εκείνους». Όλο το έργο αποτελεί ένα πείραμα, όπου πολλά διαφορετικά στοιχεία αναμειγνύονται. Όπως ακούσατε ήδη-αν όχι, ελπίζουμε να το κάνετε σύντομα- κάθε κομμάτι έχει διαφορετική ταυτότητα από στιχουργικά και μουσικά. Σίγουρα, βέβαια, έχουμε επηρεαστεί από πολλούς καλλιτέχνες, αφομοιώνοντας επιλογές που συμπίπτουν με την προσωπική αισθητική μας. Ενδεικτικά αναφέρουμε επιρροές από Tom Waits, Tiger Lilies, Chris de Burgh, Stray Cats, C. W. Stoneking, Ghoultown, Django Reinhardt, Chet Atkins, Colter Wall, Dresden Dolls, The Goddamn Gallows, The Dead Brothers, The Devil Makes Three, Big Bad Voodoo Daddy…

Τι αποτελεί η ίδια η μουσική για εσάς; Είναι ένας τρόπος διαφυγής από την πραγματικότητα ή κάτι περισσότερο;

Όχι τόσο διαφυγή από την πραγματικότητα, όσο μια εναλλακτική πραγματικότητα. Όταν δουλεύουμε μαζί στο στούντιο ή στο stage, ο καθένας έχει να επιτελέσει ένα ρόλο. Ο ρόλος αυτός έχει τεχνικές απαιτήσεις που δεν σου επιτρέπουν να διαφύγεις-όχι εντελώς. Ωστόσο, όταν γράφεις, συνθέτεις ή ερμηνεύεις, η πεζή καθημερινότητα είναι μεν εκεί, αλλά λιγότερο υλική ή σημαντική. Τότε πρέπει να γίνεις η κιθάρα ή το τύμπανο του βάρδου, πρέπει να πεις τις δικές του ιστορίες. Γίνεσαι λίγο κάποιος άλλος-διάολε, οι σύντροφοι και το κοινό σου γίνονται κάποιοι άλλοι.

Πόσο εύκολο είναι να είστε ένα ελληνικό συγκρότημα το 2019 που δεν εντάσσεται σε κάποιο συγκεκριμένο είδος αλλά έχει τη δική του ταυτότητα;

Κάθε άνθρωπος που ασχολείται με τις Τέχνες στο επίπεδο της δημιουργίας καταλήγει κάποια στιγμή να αναρωτηθεί για την δική του καλλιτεχνική ταυτότητα. Σίγουρα τα πράγματα γίνονται πιο περίπλοκα όταν το συνολικό ύφος είναι τόσο πολυδιάστατο που δεν μπορείς να πεις ότι ανήκει σε κάποιο μουσικό genre. Είναι μια ριψοκίνδυνη ζαριά, δεν ξέρεις αν θα πετύχει μέχρι να ρίξεις ξανά και ξανά. Εύκολο ή δύσκολο, μοιάζει να είναι μονόδρομος για τις προσωπικές μας μουσικές αναζητήσεις.

Σας ευχαριστεί περισσότερο να δίνετε μια συναυλία ή να γράφετε στο στούντιο;

Και τα δύο είναι απολαυστικά με τον δικό τους τρόπο. Το στούντιο είναι ένα φυτώριο πειραματισμού και ζυμώσεων. Είναι ένα ασφαλές μέρος όπου ο καθένας από μας μπορεί να εκτεθεί, να προτείνει, να αλλάξει το υλικό. Το stage απ’ την άλλη είναι ένας κόμβος διάδρασης με τον κόσμο. Εκεί το σύνολο του κόπου και του υλικού παίρνουν υπόσταση. Η παρουσίαση της μουσικής σου στο κοινό, το σόου με την ενδυματολογία του, την χορογραφία του, τις καλές και κακές στιγμές του είναι μια μοναδική τελετουργία. Στο στούντιο, ο καθένας από μας είναι δημιουργός. Στο stage είναι διασκεδαστής.

Με ποιον τρόπο οδηγείστε στη δημιουργία του τραγουδιού; Βασίζεστε στους στίχους για να γράψετε τη μουσική ή το ανάποδο;

Φυσικά η συνταγή για κάθε κομμάτι μπορεί να διαφέρει. Άλλοτε ένα κομμάτι ξεκινά από ένα ζουμερό ριφ, άλλοτε από ένα δυνατό στίχο, άλλοτε από συνειρμούς που γεννούν άλλα έργα τέχνης κι ερεθίσματα, άλλοτε πάλι από το απόλυτο τίποτα. Η έμπνευση μπορεί να γίνει πολύ σκληρή ερωμένη πότε πότε. Μετά από δοκιμές, αλλαγές, προσθαφαιρέσεις, ατομικές ή από κοινού, μπορείς να πεις ότι το κομμάτι έχει κλείσει. Αυτό, βέβαια, είναι ψέμα. Θα ακούσεις πολλές από τις επιλογές στον δίσκο να υλοποιούνται εντελώς διαφορετικά στο live, ή ακόμα και από live σε live. Δουλειά δεν είχε ο διάολος… ξέρεις πως πάει.

Το πρώτο άλμπουμ των Bard Noir το οποίο κυκλοφορεί και σε μία συλλεκτική έκδοση cd

Το πρώτο σας cd με τίτλο Tales of the Macabre: Cheap Horror Stories είναι μια αρτιότατη παραγωγή. Μπορείτε να μας πείτε για την πορεία της ηχογράφησης του άλμπουμ;

Οι ηχογραφήσεις ξεκίνησαν τον Γενάρη και περατώθηκαν το καλοκαίρι του 2018, στο Blueberry Studio. Η όλη πορεία ενείχε πολλές προκλήσεις για όλους μας, καθώς ακολουθήθηκε εξ’ ολοκλήρου διαφορετική προσέγγιση σε κάθε κομμάτι. Παρότι το υλικό είχε δουλευτεί πάρα πολύ, αλλαγές γίνονταν μέχρι την τελευταία στιγμή. Σε ένα κομμάτι-δεν θα πούμε σε ποιο, μάντεψε αν τολμάς-αλλάχθηκαν όλοι οι στίχοι και η δομή εν μία νυκτί. Υπήρχαν στιγμές που ήταν τραυματικές, όταν κάτι που θεωρούσαμε τέλειο δεν κολλούσε με τίποτα και έπρεπε να αναδομηθεί ή να απορριφθεί. Υπήρχαν στιγμές-οι περισσότερες- που ήταν μαγικές, όταν μια ιδέα της στιγμής ή ένα προσχέδιο εβδομάδων έδινε νέα πνοή στο υλικό. Μπορείς να πεις ότι εκεί γνωρίσαμε καλύτερα τους μουσικούς εαυτούς μας και τα ίδια τα κομμάτια μας, εμπειρία πραγματικά ανεκτίμητη.

Πώς και αποφασίσατε την έκδοση φυσικού δίσκου σε μια εποχή που η αγορά των cd έχει πτωτική πορεία;

Η έκδοση φυσικού αντιτύπου όντως ενέχει επιπλέον δυσκολίες, δουλειά, καθυστερήσεις, κόστη και πράγματα που μπορούν να πάνε στραβά. Ωστόσο, αποτελεί ένα μέσο πιο προσωπικής επαφής του ακροατή αλλά και δικό μας, με το υλικό, ένα τοτέμ αν θέλεις. Οι στίχοι, οι πληροφορίες για την μπάντα, η εξαιρετική εικονογράφηση, όλα τα στοιχεία που συναπαρτίζουν το αρτ του φυσικού αντιτύπου είναι τμήματα σημαντικά για την εμπειρία Bard Noir. Το να κρατάς στα χέρια σου τον πρώτο σου δίσκο είναι πραγματικά συγκινητικό. Αυτή την μαγεία επιδιώκουμε να μεταδώσουμε και στους φίλους που απέκτησαν το φυσικό άλμπουμ, να τους κάνουμε συνοδοιπόρους στο ταξίδι και συνενόχους στις ζαβολιές μας.

Ακούγοντας το δίσκο, μου ήρθαν αναμνήσεις από βιντεοπαιχνίδια φαντασίας, βάρδους και μεσαιωνικές εικόνες. Τι συναισθήματα θέλετε να προξενήσετε στο κοινό σας μέσω της μουσικής σας;

Πρωταρχικός μας σκοπός είναι να πούμε μια ιστορία. Μια ιστορία που θα σε κάνει να ξεθάψεις τον παιδικό σου ενθουσιασμό για τους μύθους, τα τέρατα, την μαγεία και τους ήρωες. Σκέψου, τα παραμύθια που ασκούν μεγαλύτερη σαγήνη και μας σημαδεύουν για πάντα είναι τα πιο σκοτεινά, τα πιο γκροτέσκα κι απειλητικά. Έτσι και στα τραγούδια μας, το τέλος, όταν έρχεται, σπάνια είναι το “και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα”. Κι όμως, παρά το ότι η πλοκή μοιάζει να έχει κατάληξη ζοφερή, μπορείς να διακρίνεις ότι ο ήρωας έρχεται σε συμφιλίωση με το πεπρωμένο, δεν αφήνει ανοιχτούς λογαριασμούς. Έχει, άλλωστε, κι άλλα τραγούδια να πει.

Αν μπορούσατε να ξεχωρίσετε ένα τραγούδι από το δίσκο ως αγαπημένο, ποιο θα ήταν αυτό;

…

(ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ)

Χρίστος: Rat Parade Pt. 1
Τζίμης: Mr Undertaker
Θωμάς: Rat Parade Pt.3
Αχιλλέας: Pagan Baby
Τάσος: Hellbound Train

…
*ΑΜΗΧΑΝΗ ΣΙΩΠΗ*
*ΓΕΛΙΑ*
…

Όπως κατάλαβες, επιμέρους στοιχεία των κομματιών τυχαίνει να μιλάνε περισσότερο σε κάποιον από άλλα για διάφορους λόγους. Ωστόσο, είναι δύσκολο να πούμε ότι κάποιο από αυτά είναι αγαπημένο ενώ κάποιο άλλο όχι. Δεν επιδιώξαμε να έχουμε κομμάτια διακριμένα σε hits και fillers. Όλα απαίτησαν την ίδια έμπνευση, επινοητικότητα και σκληρή δουλειά στην δημιουργία και την ερμηνεία τους, κάθε ένα έχει δίκαια τη θέση του στο άλμπουμ και το setlist.

Ποια είναι τα σχέδιά σας για το μουσικό σας μέλλον;
Αρχικός στόχος είναι οι εμφανίσεις σε Ελλάδα κι εξωτερικό. Να γνωριστούμε με τον κόσμο, να ταξιδέψουμε το υλικό μας σε όσο περισσότερα μέρη και καρδιές γίνεται. Θα ακουστεί κλισέ, αλλά θεωρούμε ότι αυτή είναι και η μεγαλύτερη πληρωμή για έναν δημιουργό. Παράλληλα, υπάρχει πάρα πολύ υλικό σε διάφορα στάδια ολοκλήρωσης το οποίο δουλεύεται, και σύντομα πρόκειται να καταγραφεί. Τα νέα αυτά κομμάτια μένουν πιστά στην αισθητική του πρώτου άλμπουμ, περιέχουν όμως και αρκετούς νεωτερισμούς. Τουλάχιστον 5 από αυτά -Spoiler alert!- θα ακούσεις στα επερχόμενα live μας. Δε λέμε περισσότερα, είναι γρουσουζιά…

Tags: Band , Bard Noir , fantasmagoria , Group , Interview , Live , Music , Rock , Theatric Rock , weird , αλλόκοτο , Μουσική , Συγκρότημα , Συνέντευξη , φαντασία