Ο Κοσμάς Χατζηιωαννίδης είναι ο συγγραφέας του βιβλίου «Οι Θεοί του Καταραμένου Δέντρου-Μονοπάτια» το οποίο κυκλοφορεί από τις Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή. Στο βιβλίο, μέσα από μία ιδιαίτερα ταλαντούχα λογοτεχνική πένα, ο συγγραφέας έχει δομήσει δύο ιστορίες που έχουν πολλά περισσότερα να σου προσφέρουν από σκηνές μάχης και γλαφυρές περιγραφές∙ το φιλοσοφικό-κοινωνικό υπόβαθρο του βιβλίου αποτελεί ένα από τα πιο ιδιαίτερα γνωρίσματά του. Είχαμε τη χαρά και την τιμή να συνομιλήσουμε με τον Κοσμά σε μια συνέντευξη για τη συγγραφή, τη λογοτεχνία, τους «Θεούς του Καταραμένου Δέντρου» αλλά και τα επόμενα συγγραφικά του βήματα!
Καλησπέρα Κοσμά! Σε ευχαριστούμε πολύ που μας παραχωρείς αυτήν την συνέντευξη.
Ποια είναι ιστορία πίσω από τη συγγραφή του βιβλίου;
Ξεκίνησα με σκοπό να γράψω κάτι ελπιδοφόρο και απελευθερωτικό το οποίο να συνδυάζει τη φιλοσοφία με την ατέλειωτη δράση. Στην αρχή δεν υπήρχε ξεκάθαρο όραμα πάρα μόνο ιδέες για διαφορετικές αυτοτελείς ιστορίες. Έτσι το γράψιμο ξεκίνησε με σκοπό την εξάσκηση μου και όχι με το όραμα μιας σειράς. Το εγχείρημα ξεκίνησε στα αγγλικά καθώς εκείνο τον καιρό είχα καλύτερη επαφή με τη γλώσσα λόγω εργασιών για το πανεπιστήμιο. Όσο προχωρούσε το γράψιμο δε γινόταν να μην αγαπήσω αυτό τον τεράστιο κόσμο που εξελισσόταν μέσα μου. Έτσι, αποφάσισα να πάρω αυτές τις δυο ιστορίες και να ξεκινήσω από αυτές ένα τεράστιο σύμπαν με τη δική του ιστορία και τους δικούς του κανόνες. Αυτό είναι το φιλοσοφικό ταξίδι που ονομάζεται οι θεοί του καταραμένου δέντρου.
Πώς οδηγήθηκες στη σύλληψη της ιδέας για τους «Θεούς του Καταραμένου Δέντρου»;
Περνούσα κάποιες δύσκολες μέρες , ήταν οι τελευταίες της φοιτητικής μου ζωής στις οποίες ρωτούσα στον εαυτό μου την εξής λογική απορία: Και τώρα τι; Μια μέρα συζητούσα με μια φίλη μου και σε ένα παράδειγμα το οποίο προσπαθούσα να φέρω είπα: Φαντάσου τέρατα να μαζεύονται στον Όλυμπο για ένα πάρτι με ψυχεδελικά. Ναι όντως το είπα αυτό. Έτσι, πολύ απλά, σε μια στιγμή αυθορμητισμού το μυαλό μου άνθισε και δε μπόρεσα να σταματήσω να σκέφτομαι αυτό το οποίο δημιουργούταν μέσα μου, η ιστορία του Δαίδαλου. Τελικά ίσως είναι απίστευτο τι μπορεί να κάνει το ανθρώπινο μυαλό για να αποδράσεις από τις δυσκολίες του, στη δική μου περίπτωση έπλασε την ιστορία ενός ανθρώπου που παίρνει τη μοίρα στα χέρια του.
«Οι Θεοί του Καταραμένου Δέντρου-Μονοπάτια» είναι ένα ιδιαίτερο βιβλίο φαντασίας που εμπεριέχει στοιχεία φιλοσοφίας. Ποια είναι η σχέση σου με το αντικείμενο της φιλοσοφίας και ποια θεωρείς ότι είναι η θέση της στην εποχή μας;
Φιλοσοφία και φαντασία είναι δυο έννοιες αναπόσπαστες που η μια δίνει νόημα στην άλλη. Η φιλοσοφία κάνει μια ιστορία ουσιώδη δίνοντας σου με τον καλύτερο διδακτικό τρόπο τη δυνατότητα να απελευθερώσεις τη σκέψη σου ενώ η φαντασία ντύνει πανέμορφα τα φιλοσοφικά ερωτήματα. Ας είμαστε ρεαλιστές, ο επιστημονικός φιλοσοφικός λόγος πάντα θα χάνει ενάντια σε μια καλή ιστορία γιατί οι άνθρωποι είμαστε όντα που λατρεύουν να διηγούνται ιστορίες. Θα έλεγα πως είναι μέρος της φύσης μας αυτή η απόδραση σε έναν άλλο κόσμο στον οποίο ψάχνουμε για απαντήσεις , δομή, νόημα και αδρεναλίνη.
Για μένα το νόημα είναι να εκμεταλλευτούμε την ανάγκη μας, να διασκεδάζουμε βουτώντας σε μαγικούς κόσμους και να γυρίζουμε πίσω με γνώση. Έτσι ήθελα το επάγγελμά μου να είναι η ενασχόληση με έργα που μας προσφέρουν αυτή ακριβώς την κατάσταση. Το American Gods , η Φάρμα των ζώων, η Πολιτεία του Πλάτωνα, η Ιλιάδα του Ομήρου και πολλά ακόμα.
Θλίβομαι που το λέω αλλά ο χώρος της φιλοσοφίας είναι εχθρικός απέναντι και στον ίδιο του το εαυτό. Η φιλοσοφία είναι το καύσιμο του νου που θα πρέπει να είναι προσβάσιμο από όλους κάτι το οποίο όμως δε γίνεται. Το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης το ρίχνω στους καθηγητές που αντί να κοιτάνε να απελευθερώσουν και να μεταλαμπαδεύσουν αυτή τη γνώση, κλείνονται πίσω από τις πόρτες των συνεδρίων συζητώντας πράγματα σε μια γλώσσα που ούτε οι ίδιοι καταλαβαίνουν. Συγχωρείστε με αλλά δε βρίσκω νόημα στο να μιλάω περίτεχνα όταν δεν μπορώ να εξηγήσω αυτό το οποίο σκέφτομαι σε ένα καλό μου φίλο που δεν ασχολείται με τον χώρο. Επίσης υπάρχει και ο παράγοντας της σύγχρονης κοινωνίας που οτιδήποτε δεν έχει αντίκρισμα σε κέρδος, σταμπάρεται ως άχρηστο, και οτιδήποτε δεν είναι έτοιμο για κατάποση και απαιτεί λίγη δουλειά η σκέψη, πετιέται στον κάδο. Για όλους αυτούς τους λόγους επέλεξα να μην ασχοληθώ με την πολιτική φιλοσοφία επαγγελματικά και να γράψω τα βιβλία μου κάνοντας αυτό που αγαπάω με τους δικούς μου κανόνες. Εξάλλου, ο συγγραφέας είναι ο καλύτερος παρατηρητής της κοινωνίας.
Δαίδαλος και Δάντης. Γιατί επέλεξες αυτά τα ονόματα για τους πρωταγωνιστές σου;
Δαίδαλος γιατί ήθελα να δημιουργήσω έναν ευρηματικό χαρακτήρα που μόνιμα μπλέκει και δύσκολες καταστάσεις αλλά πάντα βρίσκει τρόπο να ξεφεύγει από αυτές. Δάντης φυσικά γιατί είναι ένα όνομα που εμπεριέχει μέσα του τον ηρωισμό αλλά και την τραγωδία σε ένα ταξίδι στα μεγαλύτερα αμαρτήματα της ανθρωπότητας. Ο δικός μας Δάντης ταξιδεύει στα αμαρτήματα των θεών.
Οι ήρωές σου συναντούν τους Θεούς της Αρχαιοελληνικού και του Σκανδιναβικού πάνθεου αντίστοιχα. Πιστεύεις ότι οι άνθρωποι πρέπει να επιδιώκουν τη «θέωση» στην καθημερινότητά τους;
Θέωση είναι μια λέξη που κατέληξε να σημαίνει κατοικία με το θεό σύμφωνα με τη χριστιανική παράδοση. Υποτίθεται πως ο άνθρωπος πρέπει να ζήσει μια αγαθή ζωή βασισμένη στον χριστιανικό κώδικα για να περάσει τις πύλες του παράδεισου και να κάτσει διπλά στο δημιουργό του. Είναι μια λέξη που την ήθελα για τίτλο του βιβλίου, όμως θα έδινε λάθος συμπεράσματα για το τι σημαίνει για μένα. Για μένα θέωση είναι η θεϊκή ανύψωση του ανθρώπου , η μεταμόρφωση ενός θνητού σε κάτι πολύ ανώτερο το οποίο όμως δεν είναι θεός με την παραδοσιακή έννοια του όρου. Όπως θα δούμε και στη συνέχεια της σειράς υπάρχουν πολύ πιο θεϊκά στοιχεία στη συνεργασία , στη φυσική καλοσύνη , στη φιλιά στην αγάπη και στην απλότητα από ότι στον λόγο αιμοδιψών τυράννων. Στην ουσία η θέωση κατά την προσωπική μου άποψη αφορά την καλύτερη εκδοχή του ανθρώπου και όχι την κατοικία η την υποταγή σε κανένα πλάσμα που δε καταλαβαίνει τη θνητότητα και τα ανθρώπινα προβλήματα.
Ο συγγραφέας Κοσμάς Χατζηιωαννίδης.
Ποιες είναι οι δυσκολίες όταν κάποιος προσπαθεί να αποτυπώσει θεολογικά πρόσωπα στη λογοτεχνία;
Σίγουρα το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η προσωπική αντίληψη απέναντι στο άγιο και το θείο διότι μέσα στον καθένα έχουν βαθιά ριζώσει αντιλήψεις απέναντι στο καλό και το κακό. Κάθε θρησκεία και κάθε δόγμα γενικά δίνουν έτοιμες φόρμουλες για το χάος που λέγεται ζωή οπότε, όταν ένα βιβλίο πάει να αλλοιώσει και να αποδομήσει τα σύμβολα ιδεών που είναι οι θεοί, βρίσκει σε τείχη του νου που έχουν υψωθεί εδώ και πολλά χρονιά.
Αν έπρεπε να δώσεις μία συμβουλή σε κάποιον προτού διαβάσει το βιβλίο, ποια θα ήταν αυτή;
Σίγουρα ανοιχτό μυαλό.
Πώς κρίνεις τη θέση του φανταστικού και του τρόμου στη νεοελληνική λογοτεχνία;
Η αλήθεια είναι πως βλέπω βήματα προόδου και μεράκι για εξέλιξη, έχω όμως σημαντικές αντιρρήσεις σε πολλά θέματα. Αν γράψω κάθε ζήτημά μου αναλυτικά θα καταλήξουμε σε συγγραφικό μανιφέστο οπότε θα πω μόνο ότι η ευθύνη για τη χαμηλή θέση του είδους και γενικά της λογοτεχνίας στον ελληνικό τρόπο ζωής, χωρίζεται και στην κοινωνία και στους συγγραφείς αλλά και στους εκδοτικούς. Βασική μου αντίρρηση είναι η συνεχής ανακύκλωση ιδεών.
Πες μας λίγα λόγια για το επόμενο βιβλίο σου.
Προτεραιότητα έχει το δεύτερο μέρος των θεών ενώ παράλληλα δουλεύω και σε ένα πιο μικρό κοινωνικό με αυτοτελείς ιστορίες και πιο χαλαρή δομή. Το δεύτερο μέρος της σειράς έχει να κάνει με έναν ντετέκτιβ που ονομάζεται Νοττ και αναλαμβάνει να λύσει το μεγαλύτερο μυστήριο του κόσμου, την ίδια τη ζωή. Είναι μια πολύ σκοτεινή ιστορία που μας ταξιδεύει στην χειρότερη πλευρά των θεών.
Σε ευχαριστούμε πολύ!
Το βιβλίο του Κοσμά Χατζηιωαννίδη, «Οι Θεοί του Καταραμένου Δέντρου- Μονοπάτια», κυκλοφορεί από τις Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή και μπορείτε να το βρείτε εδώ.
Tags: Interview , The Weird Side Daily , weird , αλλόκοτο , Έλληνες συγγραφείς , Κοσμάς Χατζηιωαννίδης , Κοσμάς Χατζηιωαννίδης Βιβλία , Κοσμάς Χατζηιωαννίδης Συγγραφέας , Κοσμάς Χατζηιωαννίδης Συνέντευξη , λογοτεχνία φαντασίας , Οι Θεοί του Καταραμένου Δέντρου , Οι Θεοί του Καταραμένου Δέντρου Κοσμάς Χατζηιωαννίδης , Οι Θεοί του Καταραμένου Δέντρου Κριτική , συγγραφείς , Συνέντευξη , Συνέντευξη Κοσμάς Χατζηιωαννίδης , φαντασία
Σχόλια και απόψεις.
Η γνώμη σας είναι πάντα καλοδεχούμενη.