Υπάρχουν ορισμένα βιβλία που σου κεντρίζουν το ενδιαφέρον με την καλαισθησία του εξωφύλλου τους, και άλλα με την περιγραφή στο οπισθόφυλλό τους. Υπάρχουν βέβαια και βιβλία που το καταφέρνουν και με τους δύο τρόπους. “Οι Κήποι των Κρεμασμένων-15 Ιστορίες για τους Cure” είναι ένα βιβλίο που περιέχει 15 αφηγήσεις που έχουν ως κεντρικό θέμα το εμβληματικό συγκρότημα που έρχεται τον Ιούλιο στο Ejekt Festival. Το εξώφυλλο, φιλοτεχνημένο από το Γιώργο Τσόλη, τραβάει το μάτι σου κατευθείαν. Εμπνευστής του εγχειρήματος της δημιουργίας αυτής της συλλογής είναι ο Γιώργος Σαφελάς, ο οποίος έχει γράψει και μία από τις 15 ιστορίες. Το διήγημά του παρουσιάζει μία σειρά χαρακτήρων που αν και τους συναντώ για πρώτη φορά, με κάνουν να θέλω να μάθω περισσότερα για αυτούς.
Είναι ένα όμορφο απόγευμα Κυριακής στο κέντρο της Αθήνας. Μετά από πολλές μέρες, ο καιρός είναι αρκετά καλός ώστε η πόλη να έχει γεμίσει από ανθρώπους και κίνηση. Το ραντεβού μας είναι σε ένα από τα πιο δυνατά μαγαζιά που έχουν ανοίξει τα τελευταία χρόνια, το εναλλακτικό Death Disco. Ο Γιώργος φτάνει λίγο αργότερα από την προκαθορισμένη ώρα συνάντησής μας λόγω του μποτιλιαρίσματος. Θεόρατος και με ένα αγέρωχο περπάτημα, είναι μια ιδιαίτερα επιβλητική φιγούρα. Με καλωσορίζει και μου ζητά συγνώμη για την καθυστέρηση με μία σπάνια ευγένεια.
Ο χώρος της Death Disco μπορεί να μην αποπνέει τη σκοτεινή λάμψη που εκπέμπει τα βράδια, αλλά είναι ένα αρκετά ζεστό μέρος με minimal αισθητική- απόλυτα ταιριαστό με τις μουσικές που επικρατούν εδώ τις νυχτερινές ώρες. Αφού μου προσφέρει μία μπύρα, καθόμαστε και αρχίζουμε τη συζήτησή μας. Ο Γιώργος Σαφελάς καταφέρνει να είναι φιλικός και οικείος με ένα μοναδικό τρόπο. Αν και δεν είναι ιδιαίτερα χαμογελαστός, μπορείς να αισθανθείς την ειλικρίνεια στο βλέμμα και στα λόγια του.
Αναφορικά με το βιβλίο, ο Γιώργος σημειώνει μεταξύ άλλων: “Tο βιβλίο των Cure είναι… η αντανάκλαση της αντανάκλασης, όσα θεμελίωσαν τη φιλοσοφία των Reflections τα τελευταία σχεδόν έξι χρόνια. Το να καταπιανόμαστε με ένα συγκεκριμένο θέμα και να δίνουμε το πολύ δικό μας στίγμα μέσα από όλα όσα έχουν εκφραστική δύναμη. Δε μας αρκεί ποτέ το να κάνουμε απλά ιστορικές αναφορές. Το βιβλίο αυτό είναι ένα ενθύμιο με δυνατές δόσεις νοσταλγίας μέσα στο αστικό τοπίο, από ανθρώπους που ασχολούνται με λογοτεχνία, μουσική, εικαστικές τέχνες, τα πάντα. Με κάποιους από αυτούς μοιραστήκαμε τα τελευταία χρόνια κάποιες από τις καλύτερες μας στιγμές. Φυσικά μεταξύ άλλων γράφει μέσα και ο Λεωνίδας Σκιαδάς, ο άνθρωπος πίσω από τη Death Disco”.
Πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σου με τη συγγραφή;
“Με τη συγγραφή κατά μία έννοια ξεκίνησα πίσω στο 2011 μέσα από το προσωπικό blog που διατηρούσα τότε, το Azrael. Ο λόγος ήταν να βγει από μέσα μου το εσωτερικό τέρας που φούντωνε από διάφορα περιστατικά. Τα κείμενα ήταν ένα εσωτερικό ταξίδι σε κλειστούς και ανοιχτούς χώρους. Η γραφή έπαιρνε μια διάσταση κάπως χαοτική πολλές φορές και ο σκοπός ήταν με τον καιρό να δαμάσω αυτό το συναίσθημα. Οι πρώτες ιστορίες γράφτηκαν πολύ αργότερα, το 2016 και το 2017 οπότε και κυκλοφόρησαν σε ένα σπονδυλωτό μυθιστόρημα, ‘Τα Πρόσωπα Της Λύτρωσης‘. Ιστορίες κοινωνικογοτθικές με καταγραφή της ψυχοσύνθεσης των ηρώων της ομάδας ‘Στέλθη’, οι χαρακτήρες της οποίας πρωταγωνιστούν σε κάθε μου ιστορία μέχρι και την πρόσφατη κυκλοφορία με θέμα τους αγαπημένους όλων, Cure”.
Ποιες είναι οι συγγραφικές σου δουλειές ως τώρα;
“Τα Πρόσωπα της Λύτρωσης” ήταν η αρχή. Στη συνέχεια κυκλοφόρησε στις αρχές του 2018 η συλλογή ‘Σκιές & Αντανακλάσεις’ με φόντο τις εκδηλώσεις που διοργανώνω τα τελευταία έξι χρόνια στο Death Disco, τα Reflections. Στο βιβλίο συμμετείχαν γνωστοί και ανερχόμενοι συγγραφείς των εκδόσεων Nightread που, παράλληλα, συμμετέχουν πολύ συχνά στα Reflections. Το Δεκέμβριο που μας πέρασε κυκλοφόρησε το βιβλίο ‘Οι Κήποι των Κρεμασμένων’ με φόντο ιστορίες φαντασίας και τρόμου με θέμα τα τραγούδια των Cure. Η κυκλοφορία αυτή ήταν εξ ολοκλήρου δική μου επιθυμία και είμαι πολύ τυχερός που το αγκάλιασαν αμέσως οι εκδόσεις Ars Nocturna – Nightread καθώς και όλοι οι μουσικοί και συγγραφείς που έγραψαν μέσα σε αυτό. Χωρίς εκείνους δε θα είχε υλοποιηθεί ποτέ. Υπάρχουν επίσης λίγα αντίτυπα από ένα βιβλίο που δεν έχει κυκλοφορήσει ακόμα επίσημα και φέρει τον τίτλο ‘Η Ισορροπία’. Πρόκειται για ένα μίνι βιβλίο, το πρώτο από τα τρία της σειράς ‘Στέλθη’ όπου εστιάζω περισσότερο στην πλοκή πλέον. Η ιστορία πλαισιώνεται από μοναδικές εικονογραφήσεις της Εύας Κουτσούκου, μεγάλης νικήτριας του Φantasticon 2017 “.
Πώς ξεκίνησε η σχέση σου με τους Cure και πώς συνέλαβες την ιδέα για τη δημιουργία ενός βιβλίου αφιερωμένου σε αυτούς;
“Το 1994, σε πολύ μικρή ηλικία, είδα για πρώτη φορά ‘Το Κοράκι‘ με τον Μπράντον Λι σε βιντεοκασέτα. Ήταν μια από τις πρώτες φορές που άρχισα να καταλαβαίνω ότι με ελκύει κάτι σε αυτό που οι περισσότεροι θα λέγαμε παράξενο. Το μακιγιάζ της οργισμένης λύπης ,το χαμόγελο των σκιών που είχε βγει ξεκάθαρα από την εικόνα των Cure και το τραγούδι Burn να τα μάρτυρα όλα αυτά με τον πλέον ιδανικό τρόπο ήταν ο ορισμός της ενδελέχειας του όλου πράγματος. Στα δεκαεπτά μου διάβασα για πρώτη φορά το κόμικ και από τότε οι Cure μαζί με τους Joy Division (σ.σ: οι New Order, που αποτελούνται από τα εναπομείναντα μέλη των Joy Division μετά την αυτοκτονία του Ian Curtis, έρχονται τον Ιούνιο για μία συναυλία στην Αθήνα) είναι για εμένα η γέφυρα μεταξύ ενήλικης μυθοπλασίας και μουσικής. Λατρεμένες αναμνήσεις. Θυμάμαι τη βόλτα μου στο κομιξάδικο εκείνο το βράδυ που το αγόρασα και τη νυχτερινή ανάγνωση πρώτα στο λεωφορείο 136 και στη συνέχεια στην απόλυτη ησυχία της βεράντας στο άδειο σπίτι τον Αύγουστο”.
Ποιο στοιχείο νομίζεις ότι καθιστά τους Cure διαχρονικά ένα από τα μεγαλύτερα συγκροτήματα στον κόσμο, καταφέρνοντας να κερδίζουν συνεχώς νέους οπαδούς;
“Οι Cure πάντα έπαιζαν με δικούς τους κανόνες χωρίς να τους νοιάζει και τόσο τι είναι λάθος και τι είναι σωστό. Όπως είχε πει και ο Μάνος Καρακατσάνης (Mani Deum,The Man And His Failures) ένας απο τους συγγραφείς – μουσικούς που συμμετέχουν στο βιβλίο μνημονεύοντας τη συναυλία του 2002 στην Αθήνα, τότε, όντας μια μπάντα ευρέως γνωστή σε κάθε λογής μουσικόφιλο, επέλεξαν να παίξουν όλα τα αντιχίτς κομμάτια τους ξετρελαίνοντας πάνω από όλα τους, ήδη τότε, παλαιούς οπαδούς τους παίζοντας πολλά πράγματα από την εποχή της λεγόμενης ‘Σκοτεινής Τριλογίας’. Μου αρέσει όταν ένας δημιουργός λοξοδρομεί από τα ασφαλή”.
Θεωρείς ότι το φανταστικό, ο τρόμος και, γενικότερα, το αλλόκοτο έχουν μια ανοδική πορεία όσον αφορά τον αριθμό των νέων οπαδών που αποκτούν;
“Οι ιστορίες έχουν γενικά ανοδική πορεία. Δεν είναι μόνο η λογοτεχνία. Είναι οι σειρές του Netflix με θέμα την επιστημονική φαντασία, το μεταφυσικό και τον τρόμο, είναι ότι βρήκαν πάρα πολλά παιδιά την ευκαιρία να εκδόσουν κάτι δικό τους, είναι πολλά τα ευχάριστα που συμβαίνουν. Ζούμε όλοι εδώ και δέκα χρόνια κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες και έχουμε μια φανταστική οδό διαφυγής μέσα από όλα αυτά. Το κλειδί για να συνεχιστεί αυτό είναι, θεωρώ, ότι κάθε αναγνώστης-θεατής πρέπει να μη σνομπάρει τις ιστορίες από όπου και αν προέρχονται. Δεν είναι μόνο η δοκιμιακή γλώσσα που μπορεί να μας χαρίσει γνώση και ωραίες στιγμές. Ο Poe και ο Lovecraft είναι θρύλοι, αλλά και ένας εικοσάρης καθώς και άλλοι συγγραφείς από βιβλία και κόμικς γνωστοί και μη έχουν πολλά να μας επισημάνουν”.
Εκτός από συγγραφέας, είσαι και DJ. Τι μουσική σου αρέσει να παίζεις;
“Μου αρέσει πολύ το post punk, το darkwave και το electro, ανάλογα με το κάθε είδος ξεχωρίζω και κάποιες δεκαετίες από τα 80s μέχρι και το τώρα. Πολλές φορές, μου αρέσει πολύ όταν παίζω μουσική τις ώρες που ο χώρος ανοίγει τις πόρτες του να παίζω και πιο ήπια πράγματα για να ζεσταθεί το κλίμα όπως neo dark μουσικά στοιχεία, Fever Ray π.χ. και άλλα μουσικά projects αντίστοιχα”.
Τι ετοιμάζεις αυτή την περίοδο;
“Οργανώνω την τελευταία στροφή μιας ακόμα φανταστικής σεζόν για τα Reflections, ένα από τα βράδια που περιμένω με ανυπομονησία θα είναι το καθιερωμένο μας ετήσιο αφιέρωμα στον H.P. Lovecraft όπου είναι πιθανόν, μεταξύ άλλων, να φιλοξενήσουμε για πρώτη φορά έναν ακόμη μεγάλο εκδοτικό οίκο του φανταστικού στη χώρα μας. Στα σκαριά επίσης είναι μια ακόμα συλλογή με εξίσου μεγάλη συναισθηματική αξία με τους ‘Κήπους των Κρεμασμένων’ και, ίσως, ακόμα μεγαλύτερη. Όταν ανακοινωθεί για ποιον άνθρωπο θα είναι γραμμένο και αφιερωμένο το βιβλίο θα καταλάβεις ακριβώς το γιατί”.
Τι όνειρα έχεις για το συγγραφικό και μουσικό σου μέλλον;
“Θέλω να συνεχίσω να γράφω όταν υπάρχει σοβαρός κατά εμένα λόγος. Όταν κλείνει ένας κύκλος για εμένα και θέλω να τον αποτυπώσω στο χαρτί. Θέλω επίσης να συνεχίσουν να με προσεγγίζουν γνωστά και άγνωστα παιδιά και να μου λένε πόσο τους βοήθησε μια ιστορία ψυχολογικά. Η ιστορία ‘Η τελευταία ευχή του καλοκαιριού’ στο βιβλίο ‘Οι Κήποι των Κρεμασμένων’ για κάποιους αναγνώστες αποτελεί τιμή για τη θέση της γυναίκας για παράδειγμα. Αυτό μου άρεσε πάρα πολύ. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη επιτυχία. Τέτοιες στιγμές με κάνουν πολύ πιο χαρούμενο ακόμα και από πράγματα όπως το γεγονός ότι το συγκεκριμένο βιβλίο είναι μια ανάσα από το να γίνει best seller. Ο τρόπος ζωής που σου χαρίζει η συγγραφή είναι μεγάλο δώρο. Οι εκδηλώσεις, τα νέα παιδιά που παρουσιάζουν το έργο τους και νιώθουν χαρά, οι ιστορίες που βγαίνουν, όλα… Το μουσικό κομμάτι είναι για μένα ένα ψυχικό ταξίδι επίσης. Μου αρέσει να κάνω λίγα και καλά, όπως λέμε, DJ sets κάθε χρόνο και να παρατηρώ τους ανθρώπους σιωπηλά την ώρα που μοιράζομαι μαζί τους αγαπημένες μου μουσικές στιγμές. Μακάρι όλα αυτά να συνεχιστούν για πολύ καιρό ακόμα”.
Όταν η συζήτησή μας κινείται σε πιο φιλοσοφικά ζητήματα, του ζητώ να μου δώσει μία συμβουλή για τη συγγραφή. Η απάντηση του είναι το κομμάτι που ξεχωρίζω από αυτή τη συνέντευξη. Δίχως ίχνος διδακτισμού, ο Γιώργος Σαφελάς μου δίνει μία καθόλα αγνή και ειλικρινή απάντηση που αποτελεί μία κινητοποίηση για όλους όσους ασχολούνται με τη συγγραφή και, φυσικά, για εμένα τον ίδιο: “Θέλω να πω σε όλα τα νέα παιδιά να εστιάσουν στο να χαρούν με όσα τους λένε όσοι διάβασαν το βιβλίο τους, ειδικά όταν τους τονίζουν πράγματα που ούτε καν είχαν σκεφτεί για ένα τους κείμενο. Είναι το κλειδί της χαράς. Το αν πούλησε το βιβλίο τους περισσότερο ή λιγότερο από εκείνα άλλων είναι σε δεύτερη μοίρα”.
Το βιβλίο “Οι Κήποι των Κρεμασμένων” κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ars Nocturna .
Tags: Cure , Death Disco , EJEKT Festival , Joy Division , Lovecraft , New Order , Poe , Reflections , The Cure , αλλόκοτο , βιβλίο , Διηγήματα , ιστορίες , Μουσική , Στέλθη , Συλλογή , Συναυλία , Συνέντευξη , τρόμος
Σχόλια και απόψεις.
Η γνώμη σας είναι πάντα καλοδεχούμενη.