Στην εποχή του ορθολογισμού και της πρακτικής σκέψης όλο και περισσότεροι άνθρωποι τείνουν να προσπαθούν να εντάξουν τα πάντα στο καλούπι της λογικής. Μολονότι αυτό είναι εξαιρετικά χρήσιμο σε ορισμένους τομείς όπως η μηχανική, όταν η λογική μονοπωλεί την ανθρώπινη σκέψη και σε τομείς όπως ο πολιτισμός και η τέχνη μπορούν να τεθούν σοβαρά εμπόδια στην ανάπτυξή τους.
Πιστεύουμε πως με τη λογική εξήγηση των πάντων διευρύνουμε το ανθρώπινο πνεύμα. Στην πραγματικότητα ωστόσο το περιορίζουμε. Η φαντασία είναι μία από τις πιο σημαντικές και συνάμα πιο ευχάριστες λειτουργίες του μυαλού. Πόσα από αυτά που σήμερα θεωρούμε δεδομένα δε θα υπήρχαν αν δεν υπήρχε η ανθρώπινη φαντασία;
Μέσα από τη φαντασία, είτε μιλάμε για το λογοτεχνικό ή για το κινηματογραφικό ή για το θεατρικό κομμάτι, μπορείς να ταξιδέψεις σε κόσμους ολότελα διαφορετικούς από το δικό σου, να συναναστραφείς όντα και πολιτισμούς που κάποιος άλλος, ή εσύ ο ίδιος έχει (-ς) πλάσει και να «ζήσεις» περιπέτειες οι οποίες έχουν τους δικούς τους κανόνες.
Με λίγα λόγια, εισέρχεσαι σε μία σφαίρα όπου οι έννοιες του χώρου, του χρόνου και της πραγματικότητας είναι θαυμάσια ελαστικές. Τα όρια τα θέτει κάθε φορά η ίδια η ιστορία την οποία πληροφορείσαι. Δημιουργείται έτσι μία ανεξάντλητη πηγή διαλογής ιδεών και πλάσης ιστοριών ικανών να γεμίσουν εκατοντάδες χιλιάδες σελίδες βιβλίων και κινηματογραφικών αιθουσών.
Ο συγγραφέας ιστοριών φαντασίας, μπορεί επίσης να αφηγηθεί ιστορίες που μιλούν για καθημερινά προβλήματα όπως τα ψυχικά νοσήματα, η βία όλων των μορφών, ο αποκλεισμός από το κοινωνικό σύνολο και ο αλκοολισμός, σκεπάζοντάς τα με το μανδύα του φανταστικού και καθιστώντας τα έτσι πιο εύκολα προσεγγίσιμα και, ορισμένες φορές, λιγότερο τρομακτικά.
Πολλές φορές, στην προσπάθειά μας να «πλάθουμε» το μυαλό μας έως ότου εναρμονιστεί πλήρως με τον ορθολογισμό του σύγχρονου κόσμου, βάζουμε το κομμάτι της φαντασίας σε δεύτερη μοίρα και, αφήνοντάς το έξω από τη σκέψη και την τέχνη, αλλά και έξω από την καθημερινότητά μας, στερούμαστε τη δυνατότητα ανάπτυξης όλου αυτού το ανεξάντλητου και ανεξερεύνητου, σε μεγάλο βαθμό ακόμα, πεδίου, αλλά και περιορίζουμε μία ίσως έμφυτη κατά κάποιο τρόπο ροπή μας.
Διότι η ροπή του ανθρώπου προς το φανταστικό ίσως να αναπτύσσεται χωρίς να το επιλέγουμε από τη γέννησή μας ακόμα. Λαμβάνοντας υπόψη την τάση του ανθρώπου να πλάθει, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, φανταστικές ιστορίες για αλλόκοτα όντα, για κόσμους παράλληλους με το δικό μας, για κόσμους ολότελα φανταστικούς, για περιπέτειες ανθρώπων που ανακαλύπτουν πως η πραγματικότητα ίσως να μην είναι έτσι όπως την αντιλαμβάνονταν μέχρι τώρα. Είναι βάσιμο το να ισχυριστούμε πως το κομμάτι της φαντασίας το οποίο μας συντροφεύει από τα παιδικά μας χρόνια μέχρι και την ενήλικη ζωή μας, ασκεί μεγάλη επίδραση στο πνεύμα μας.
Είναι σημαντικό, λοιπόν, να μην αφήνουμε τη φαντασία έξω από τη σκέψη και τον πολιτισμό, αλλά να της δώσουμε, όλοι μας, την αξία, παιδευτική και ψυχαγωγική, που της αρμόζει.
Tags: article , fantasy , άλλοι κόσμοι , αξία , άρθρο φαντασίας , άρθρο φανταστικού , Θέατρο , ιστορίες , καθημερινότητα , Κινηματογράφος , κόσμος , Λογοτεχνία , Παναγιώτης Ματσίγκας , περιπέτεια , πολιτισμός , Σκέψη , Συγγραφέας , τέχνη , φαντασία , φιλοσοφία
Σχόλια και απόψεις.
Η γνώμη σας είναι πάντα καλοδεχούμενη.