Καλησπέρα Μάριε! Χαιρόμαστε πολύ που σε φιλοξενούμε στη σελίδα μας! Μίλησέ μας για σένα για να σε γνωρίσουμε καλύτερα.
Καταρχήν σας ευχαριστώ πολύ για το βήμα αυτό που μου δίνετε. Ονομάζομαι λοιπόν Καρακατσάνης Μάριος. Είμαι 43 ετών και έχω γεννηθεί στον Πειραιά και πιο συγκεκριμένα στα Ταμπούρια. Με την συγγραφή ξεκίνησα επίσημα το 2012 όπου εξέδωσα το πρώτο μου βιβλίο, γενικότερα όμως εξέφραζα τις σκέψεις μου μέσω του γραπτού λόγου, από την ηλικία των 13 ετών. Αν και ήταν αρκετά δύσκολο λόγω της μαθησιακής μου δυσκολίας που λέγεται δυσλεξία, εν τούτης η γραφή ήταν, είναι και θα είναι για εμένα τρόπος/λόγος ύπαρξης.
Έχω βραβευτεί από τον όμιλο της Ουνέσκο ως εκπρόσωπος της συγγραφικής τέχνης, σε 3 Πανελλήνιους διαγωνισμούς συγγραφής, υπήρξα καλεσμένος και μίλησα στον παγκόσμιο θεσμό του Tedx που διεξάχθηκε στα Ιωάννινα και τέλος συμμετείχα στο 7ο Διεθνές Φεστιβάλ Δημιουργικότητας που διεξάγει μέσω της Μεξικανικής τηλεόρασης Cadena Global από τις 3 έως και τις 5 Δεκεμβρίου του 2021. Με τη συμμετοχή 333 καλλιτεχνών και σημαντικών προσωπικοτήτων από 50 χώρες. Η πρόεδρος της διοργάνωσης απήγγειλε ένα πεζογράφημα μου ενώπιον Προέδρων, Οργανισμών, Ακαδημαϊκών και Πρόξενων, όχι μόνο του Μεξικού αλλά σε διεθνές επίπεδο.
Λατρεύω την μαγειρική, την μουσική και την καλή παρέα σε ένα σπίτι με ένα επίσης καλό φαγητό παίζοντας επιτραπέζια παιχνίδια.
Αυτά σε γενικές γραμμές!
Για αρχή πες μας λίγα λόγια για τα βιβλία σου και πώς – πότε ξεκίνησες την ενασχόλησή σου με τη συγγραφή. Με τι είδους λογοτεχνία ασχολείσαι;
Όπως προ ανέφερα, γράφω από 13 ετών. Επίσημα όμως «εκτέθηκα» στο ευρύ κοινό το 2012. Το πρώτο μου βιβλίο ονομαζόταν «Το Ξύπνημα». Όπου ο τίτλος αυτός, εκτός από την υπόθεση του έργου, σηματοδοτούσε και κάτι άλλο. Το δικό μου συγγραφικό ξύπνημα. Ύστερα ακολούθησαν τα «Άμυ», «Η Συμφωνία», «Εφιάλτες του μυαλού I», «Συμφωνία των 5», «Για πάντα», «Εφιάλτες του μυαλού IΙ», Κούκλα/Ο φύλακας άγγελός μου, «Το σπίτι του Κάιν», «Amy the first Revelation», «Cimerian και μετα σκοτάδι». Το είδος της λογοτεχνίας που εκπροσωπώ είναι αποκλειστικά και μόνο το θρίλερ. Είτε αυτό κατατάσσεται σε κοινωνικό, είτε θρησκευτικό ακόμα και δυστοπικό.
Τι σου δίνει έμπνευση;
Η απλή καθημερινότητα. Τα ερεθίσματά μου μπορεί να είναι κάτι που άκουσα, είδα ή απλά μια ιδέα-συναίσθημα που με πνίγει και δεν μπορώ να ησυχάσω αν δε το αναπτύξω-εξαντλήσω γραπτός.
Έχεις κάνει πολύ μεγάλα βήματα στο χώρο των εκδόσεων και τώρα έκανες το μεγαλύτερο απ’όλα, ένα από τα βιβλία σου θα βγει σε σειρά στο NETFLIX! Πώς αισθάνεσαι για αυτό;
Όταν με πήρε τηλέφωνο ο agent μου από το Λονδίνο που ζει και εργάζεται και μου το ανακοίνωσε, έστεκα ακίνητος-αμίλητος για κανένα πεντάλεπτο. Η στιγμή που ονειρευόμουν μια ζωή επιτέλους είχε φτάσει.
Είναι απερίγραπτό το συναίσθημα την στιγμή εκείνη που οι λέξεις «η συμφωνία έκλεισε…», «το βιβλίο πάει για NETFLIX!», «συγχαρητήρια αγόρι μου…» δε χωρούν στον νου, στον συλλογισμό σου. Ειλικρινά εύχομαι μέσα από την καρδιά μου, όλοι οι Έλληνες ομότεχνοι που έχουν μοχθήσει, να φτάσει και για εκείνους η μέρα αυτή που θα παραλύσουν και εκείνοι από χαρά.
Πώς έγινε η πρώτη επαφή; Ποια βήματα έγιναν για να φτάσει το βιβλίο σου στις οθόνες;
Για να είμαι εντελώς ειλικρινής μαζί σας, δεν μου ήρθε εντελώς κεραμίδα. Αφού από πέρυσι το καλοκαίρι είχαν αρχίσει να επιφέρουν καρπούς οι προσπάθειες τριών ετών συνολικά, οπότε κάτι γνώριζα. Απλά είχα την αυστηρή οδηγία να μην ανακοινώσω τίποτα αν πρώτα δεν αγοραστούν τα δικαιώματα από την εταιρία παραγωγής. Οι οποίοι είναι στην Ινδία και κάνουν μεγάλες παραγωγές του Bollywood και συνεργάζονται άμεσα και με το Netflix. Αυτοί λοιπόν σε λίγες μέρες θα ξεκινήσουν να γυρίσουν τον πιλότο με τελικό προορισμό τα κεντρικά του NETFLIX. Αυτά γνωρίζω μέχρι τώρα, γιατί όλες τις λεπτομέρειες τις γνωρίζουν επί του παρόντος μόνο ο εκδότης και ο παραγωγός.
Όμως όσο και να είσαι προϊδεασμένος για κάτι, είναι αλλιώς να το φαντάζεσαι και αλλιώς να το ακούς.
Μίλησε μας για την Άμυ. Πότε την εμπνεύστηκες; Ποια η ιστορία της; Υπάρχει κάτι που θες να περάσεις μέσα από αυτό το βιβλίο; Ποια ήταν τα συναισθήματά σου όταν την έγραφες; Πες τα μας ΟΛΑ!
Λοιπόν ίσως ακουστεί περίεργο, αλλά αφού με ρωτάτε, θα σας τα πω όλα.
Ήμουν στο ξεκίνημα της καριέρας μου και ως φανατικός του King ήθελα να γράψω και εγώ ένα βιβλίο με γυναικείο όνομα (Και αυτή είναι η μία και μοναδική ομοιότητα με το εν λόγω έργο). Εκείνος λοιπόν είχε την Κάρι, εγώ θα είχα την Άμυ! Μάλιστα γνώριζα πως στην αρχή την είχε πετάξει στα σκουπίδια γιατί δε του άρεσε. Όπου την βρήκε η σύζυγος του την διάβασε, της άρεσε, τον έπεισε να την εκδώσει και έγινε αργότερα ταινία και φυσικά τεράστια επιτυχία.
«Ε λοιπόν…» είπα από μέσα μου «Αυτό το βιβλίο θα είναι και για εμένα η αφορμή που θα μου απογειώσει την καριέρα μου!» και το πίστεψα! Το ένιωσα! Κάθε της λέξη που έγραφα χαμογελούσα γιατί ήξερα πως θα διαδοθεί στα πέρατα του κόσμου. Δεν ξέρω πως, αλλά το γνώριζα. Εναπόθεσα στο βιβλίο αυτό όλη μου την πίστη και την θετική μου ενέργεια. Και πιστέψτε με, αυτό δεν το έχω κάνει/πιστέψει με κανένα από τα υπόλοιπα εννέα έργα μου. Μόνο με την Άμυ.
Όσο περνούσαν τα χρόνια λοιπόν, που δε τα λες και λίγα αφού πλέον αριθμούν στα 10, επικρατούσε μία σταθερή χλιαρότητα, δηλαδή ούτε κρύο, ούτε ζέστη. Απλά ίσα που ξεχώριζα από τον σωρό, δεν είχε γίνει όμως κάτι που να πεις «ουάου», παρόλα αυτά όμως, εγώ μέσα μου πάντα ένιωθα πως η Άμυ θα με δικαιώσει απόλυτα. Απλά δεν ήξερα το πότε. Και κάθε φορά που αναρωτιόμουν, μια φωνή μέσα μου, μου απαντούσε πάντα «όταν θα είσαι συναισθηματικά ώριμος για να αντιμετωπίσεις μια τέτοια επιτυχία…». Και περίμενα… Περίμενα… Μέχρι που έσκασε η «βόμβα» εκ του Λονδίνου στα 43 μου έτη.
Η υπόθεση της Άμυ έχει να κάνει με το πως αντιλαμβάνεται τον έρωτα και την αγάπη ένας πολύ, μα πάρα πολύ ιδιαίτερος άνθρωπος. Η Άμυ. Και τι μπορεί να κάνει δίχως τις ψυχικές αλυσίδες που συγκρατούν τους ανθρώπους, όταν της πληγώνουν εκείνους που κατέχουν μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά της.
Το βιβλίο αυτό κυριολεκτικά βρίθει από κοινωνικά μηνύματα, που δεν είθισται να συναντά κάποιος σε τέτοιου είδους βιβλία, παρά μόνο σε αμιγώς κοινωνικού περιεχομένου. Αυτό ακριβώς όμως είναι και ο λόγος που ο κόσμος με έχει ξεχωρίσει. Γιατί παντρεύω τον λυρισμό και τα δυνατά κοινωνικά ζητήματα που απασχολούν την πλειοψηφία της κοινωνίας, σε έναν σκοτεινό κόσμο, που συνήθως μονάχα αίμα, αίμα και…αίμα είχε την τάση να παρουσιάζει.
Τι πιστεύεις ότι είναι αυτό που ξεχώρισε την Άμυ;
Το γεγονός ό,τι τόλμησα να μιλήσω για ένα θέμα ταμπού. Που δύσκολα οι συγγραφείς καταπιάνονται γιατί φοβούνται-διστάζουν. Δε μπορώ όμως να πω περισσότερα γιατί θα κάνω τεράστιο spoil. Θα πω μονάχα πως το δεύτερο μέρος της, το οποίο είναι και κατά πολύ ωριμότερο συγγραφικά αφού γράφτηκε 8 χρόνια μετά, αναφέρεται ακόμα περισσότερο και εις βάθος σε αυτό το θέμα ταμπού. Όσοι τα έχουν διαβάσει καταλαβαίνουν απόλυτα σε τι αναφέρομαι.
Είσαι πραγματικά έμπνευση για τους Έλληνες συγγραφείς και σίγουρα αρκετοί θα θελήσουν να ακολουθήσουν τα βήματά σου. Πιστεύεις πως είναι εύκολο για έναν Έλληνα συγγραφέα να κάνει ένα τόσο μεγάλο βήμα ώστε να δει το βιβλίο του στο NETFLIX; Τι πιστεύεις πώς χρειάζεται κάποιος για να φτάσει ως εκεί;
Όχι δεν είναι εύκολο. Γιατί η πλειοψηφία των Ελλήνων συγγραφέων δεν κατέχουν μία πολύ μεγάλη αρετή. Υπομονή! Την οποία ούτε εγώ την κατείχα. Οι περιστάσεις με ανάγκασαν να την αποκτήσω. Απλά ποια είναι η διαφορά; Ότι εγώ επέλεξα το μονοπάτι της υπομονής, ενώ η πλειοψηφία, αν κρίνω από αυτά που βλέπουν τα ματάκια μου και δε τα βγάζω, επιλέγουν την εντελώς αναξιοπρεπή στάση του «φταίνε τα κυκλώματα, οι κλίκες, οι εκδότες, ο περιπτεράς, ο φούρναρης, ο περαστικός, ο φίλος του γείτονα…» και γενικότερα οι πάντες εκτός από εμάς τους ίδιους. Δε λέω πως δεν ισχύουν όλα αυτά. Φυσικά και ισχύουν. Όμως αν θες να πετύχεις εξοπλίζεσαι με πείσμα ώστε να πολεμήσεις το σύστημα, όχι κατηγορώντας το, μια τακτική που μόνο πίσω σε κρατά, αλλά ξεπερνώντας το ώστε να μπορείς μετά να του σηκώσεις το μεσαίο δάκτυλο λέγοντας «Μου βάλατε εμπόδια, δε με βοηθήσατε, αλλά εγώ τελικά τα κατάφερα μόνος μου». Τόσο απλά.
Θα ήθελες να μοιραστείς κάτι με το κοινό σου;
Χωρίς εσάς και την αγάπη σας, όχι μόνο εγώ, αλλά κανείς συγγραφέας δεν αξίζει ΤΙΠΟΤΑ. Εσείς έχετε την δύναμη και μόνο. Αξίζετε σεβασμό και να εκφράζετε την γνώμη σας για ένα βιβλίο πάντα ελεύθερα, δίχως φόβο μην προσβληθεί ο κάθε συγγραφέας. Αρκεί αυτή να είναι ΠΑΝΤΑ αξιοπρεπείς και εμπεριστατωμένη. Γιατί δεν έχουν μόνο οι συγγραφείς υποχρεώσεις αλλά και εσείς. Αν πληρούνται αυτές οι προϋποθέσεις, αφήστε τον κάθε ψωνισμένο να λέει τα δικά του. Εμείς σας έχουμε ανάγκη, όχι εσείς εμάς. Στις δύσκολες εποχές που ζούμε ακόμα και 1 ευρώ έχει αξία. Πόσο μάλλον τα 12 με 15 ευρώ που είναι ο μέσος όρος του κόστους για ένα καινούργιο βιβλίο.
Από εκεί και πέρα εγώ προσωπικά σαν Μάριος Καρακατσάνης σκύβω ταπεινά το κεφάλι λέγοντάς σας ένα μεγάλο ευχαριστώ, γιατί και το αξίζετε και το αξίζω.
Σε ευχαριστούμε πολύ για αυτή την ενδιαφέρουσα συνέντευξη. Ευχόμαστε πάντα επιτυχίες!
Εγώ σας ευχαριστώ. Εύχομαι να είστε πάντα καλά.
*Βρείτε τα βιβλία της ΑΜΥ εδώ: Βιβλίο 1ο – Βιβλίο 2ο
Tags: Author , Bollywood , book , books , Netflix , Stephen King , The Weird Side Daily , thriller , TV , twsd , writer , ΑΜΥ , ΑΜΥ NETFLIX , βιβλία , βιβλίο , Εκδόσεις , Εκδόσεις Λιβάνη , Έλληνας συγγραφέας , θρίλερ , Ινδία , Λογοτεχνία , Μάριος Καρακατσάνης , οθόνη , παραγωγή , παραγωγός , Συγγραφέας , Τηλεόραση
Σχόλια και απόψεις.
Η γνώμη σας είναι πάντα καλοδεχούμενη.