Στις 26 Μαρτίου του 1974, μια φωτιά ξέσπασε κοντά στο νησί Fort George της Florida καίγοντας χαμηλή βλάστηση και θάμνους. Όταν η φωτιά έσβησε, η οικογένεια Betz βγήκε για να επιθεωρήσει τη ζημιά που είχε προκληθεί στην περιοχή. Ανάμεσα στα καμένα χόρτα και τους θάμνους όμως είδαν κάτι που τους τράβηξε την προσοχή και τους έκανε να ξεχάσουν για λίγο τη φωτιά και τις μικρές ζημιές που αυτή είχε προκαλέσει. Αυτό ήταν μια μεγάλη γυαλιστερή σφαίρα που ζύγιζε σχεδόν δέκα κιλά.
Αυτό που ήταν ιδιαιτέρως περίεργο ήταν το γεγονός πως την είχαν βρει σε ένα σημείο που το είχε σαρώσει η φωτιά, αλλά η ίδια ήταν πεντακάθαρη και γυαλιστερή, σαν οι στάχτες και η θερμότητα να μην την είχαν επηρεάσει στο ελάχιστο. Οι Betz την πήραν μαζί πίσω στο σπίτι τους λέγοντας μεταξύ τους πως μάλλον ήταν το βλήμα κάποιου κανονιού που είχε χρησιμοποιηθεί στις μάχες των Ευρωπαίων κατακτητών που είχαν συμβεί στην περιοχή αρκετές εκατοντάδες χρόνια πριν. Ήξεραν όμως ότι κάτι τέτοιο ήταν σχεδόν απίθανο καθώς θα έπρεπε να είναι σκουριασμένη και τσακισμένη από τα χρόνια που είχε περάσει στους βάλτους, κάτι που προφανώς δεν είχε συμβεί.
Χωρίς να μπορούν να δώσουν κάποια παραπάνω πολύ λογική εξήγηση για την άψογη κατάσταση της σφαίρας, την έβαλαν σε ένα ράφι του σπιτιού τους και την ξέχασαν. Σύντομα όμως η γυαλιστερή αυτή σφαίρα θα γινόταν πρωτοσέλιδο.
Ένα απόγευμα, ο μεγάλος γιος της οικογένειας, ο Terry, πήρε την κιθάρα του και άρχισε να γρατζουνάει τις χορδές, παίζοντας κάποιον σκοπό. Τότε, κάτι περίεργο του τράβηξε την προσοχή και τον έκανε να τραβήξει τα μάτια του από τις χορδές και να τα καρφώσει στη σφαίρα. Η γυαλιστερή μπάλα έβγαζε ένα βουητό, σαν να ανταποκρινόταν στην μελωδία της κιθάρας. Αυτό που ήταν ακόμα πιο περίεργο ήταν πως ο σκύλος της οικογένειας έμοιαζε τρομοκρατημένος από το σκηνικό που διαδραματιζόταν μπροστά στα σκυλίσια μάτια του. Έτρεξε μακριά της, άρχισε να κλαψουρίζει και να καλύπτει τα αυτιά του, σαν αυτό το βουητό που παρήγαγε η σφαίρα να του ήταν αφόρητο, μαρτυρικό.
Μετά από το περιστατικό με την κιθάρα, οι Betz άρχισαν να αναρωτιούνται μήπως η σφαίρα ήταν τελικά κάτι πολύ περισσότερο και πολύ πιο αλλόκοτο από ένα απλό γυαλιστερό αντικείμενο σε διαστάσεις μπάλας του μπόουλινγκ. Έτσι, άρχισαν να πειραματίζονται μαζί της και οι ιστορίες που κατέγραψαν είναι κάτι περισσότερο από περίεργες.
Όταν έσπρωχναν τη σφαίρα σε ένα τραπέζι για να την κάνουν να πέσει από αυτό, εκείνη, αψηφώντας κάθε νόμο της φυσικής, τσουλούσε για λίγα εκατοστά και έπειτα έστριβε, τσουλούσε λίγο ακόμα και σταματούσε, σαν να πάσχιζε να αποφύγει την πτώση. Όταν την έσπρωχναν ο ένας στον άλλο, στα μισά σχεδόν της διαδρομής, η σφαίρα σταματούσε έστριβε προς διάφορες κατευθύνσεις και επέστρεφε τελικά στο άτομο που την είχε σπρώξει. Σε μια περίπτωση, κυλούσε για δώδεκα λεπτά χωρίς σταματημό, σαν οι δυνάμεις της τριβής να της ήταν κάτι το άγνωστο.
Σε κάποια πειράματα του Terry, όπου τη χτυπούσε με ένα σφυρί εκείνη έβγαζε ένα ήχο σαν κουδούνισμα. Μια από τις πιο περίεργες παρατηρήσεις όμως ήταν ότι η σφαίρα έμοιαζε να κάνει βόλτες μόνη της στο σπίτι, τσουλώντας από δωμάτιο σε δωμάτιο και ακολουθώντας ενίοτε τα μέλη της οικογένειας, ώσπου τελικά αναγκάστηκαν να την κλείσουν σε ένα μπαούλο για να την κάνουν να σταματήσει να τους καταδιώκει. Όλα αυτά τα συμβάντα ήταν εντονότερα τις ηλιόλουστες μέρες, κάνοντας την οικογένεια να υποθέσει πως με κάποιο ανεξήγητο τρόπο, ο ήλιος τροφοδοτούσε τη μπάλα δίνοντάς της την ενέργεια που χρειαζόταν για να κάνει τόσο εξωφρενικά πράγματα. Ακόμα και τις συννεφιασμένες μέρες όμως δεν παρέμενε εντελώς αδρανής.
Η σφαίρα όμως έμοιαζε να έχει πολύ πιο περίεργες ικανότητες πέρα από το σύστημα αυτό-πλοήγησης που είχαν υποθέσει οι Betz. Στη μέση της νύχτας άρχιζαν να ακούν ήχους από κάτι που έμοιαζε με εκκλησιαστικό όργανο ενώ, πόρτες έκλειναν μόνες τους, απουσία ρευμάτων αέρα ή ανθρώπινης παρέμβασης. Όλα αυτά έγιναν αφότου έφεραν τη σφαίρα στο σπίτι τους.
Η ιστορία της σφαίρας δεν άργησε να διαρρεύσει και να αρχίσει να προβάλλεται στα τοπικά μέσα. Ξεκινώντας από ραδιοφωνικές εκπομπές, σύντομα στο παιχνίδι μπήκαν οι τοπικές εφημερίδες και σε χρόνο ρεκόρ, η αινιγματική αυτή σφαίρα είχε γίνει ένα από τα πιο μεγάλα θέματα στις ΗΠΑ. Τώρα, οι μεγαλύτερες εφημερίδες και εκπομπές παραφυσικών φαινομένων και μη μιλούσαν για τη μυστηριώδη σφαίρα των Betz.
Δεδομένης της τεράστιας δημοσιότητας, η οικογένεια απευθύνθηκε στους ειδικούς ελπίζοντας πως θα τους βοηθούσαν να ξεδιαλύνουν το μυστήριο γύρω από τη σφαίρα. Όπως φαίνεται, οι επιστήμονες ήταν εξίσου προβληματισμένοι με την προέλευσή της όσο και οι Betz.
Οι πρώτες μελέτες διεξήχθησαν από το Αμερικανικό Ναυτικό. Ανάλυσαν τη δομή και το υλικό της σφαίρας και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ήταν ανθρώπινο κατασκεύασμα από ανοξείδωτο ατσάλι. Με ανάλυση ακτινών Χ φάνηκε ότι η σφαίρα δεν ήταν συμπαγής αλλά στο εσωτερικό της υπήρχαν δύο ακόμα σφαίρες με ένα υλικό γύρω τους το οποίο δεν μπόρεσαν να προσδιορίσουν και φαινόταν να έχει πολύ μεγάλη ατομική πυκνότητα, που δεν αντιστοιχεί σε κανένα γνωστό γήινο στοιχείο. Επίσης, υπήρχαν τέσσερις πόλοι, δύο θετικοί και δύο αρνητικοί. Στην εξωτερική της επιφάνεια βρήκαν χαραγμένο ένα τρίγωνο και υπέθεσαν ότι εξαιτίας αυτού η σφαίρα μετακινούταν, καθώς δεν υπήρχε ομοιόμορφη κατανομή μάζας. Επιβεβαίωσαν στους Betz πως δεν είχε κατασκευαστεί από το στρατό και τους την επέστρεψαν αφήνοντας περισσότερα ερωτήματα από απαντήσεις.
Όπως θα περίμενε κανείς, οι θεωρίες περί εξωγήινης ζωής άρχισαν να οργιάζουν μετά την δημοσιότητα που πήρε το ζήτημα. Οι υποστηρικτές ήταν σίγουροι πως η σφαίρα ήταν καλυμμένη με ατσάλι για να μοιάζει ανθρώπινη αλλά δεν ήταν καθώς ούτε οι επιστήμονες οι ίδιοι δεν είχαν μπορέσει να εξακριβώσουν τη σύσταση του εσωτερικού της σφαίρας. Δεκάδες άνθρωποι εμφανίζονταν έξω από το σπίτι των Betz ζητώντας τους να δουν τη σφαίρα, πεπεισμένοι ότι επρόκειτο για κάποιο αντικείμενο εξωγήινης φύσης. Ο James Durling-Jones μάλιστα έφτασε στο σημείο να ισχυρίζεται ότι η σφαίρα του άνηκε και του είχε πέσει όταν κάνοντας περνώντας από περιοχή με το αμάξι του, είχε ξεφύγει από τις αποσκευές. Υποστήριξε ότι του την είχε δώσει ένας φίλος του και πως ο αλλόκοτος ήχος οφειλόταν σε μικρές τρύπες που είχαν ανοιχτεί στην επιφάνειά της επιτρέποντας σε γρέζι να πέσουν μέσα της. Φυσικά, οι ισχυρισμοί του δεν έμοιαζαν να στέκουν καθώς δεν κατονόμασε ποτέ τον υποθετικό φίλο του, λέγοντας πως το έκανε για να διαφυλάξει την ταυτότητά του, ενώ οι ερευνητές που είχαν εξετάσει τη σφαίρα δεν βρήκαν ούτε ίχνη από τρύπες ούτε από γρέζια στο εσωτερικό της.
Υπήρξαν ορισμένες θεωρίες για να εξηγήσουν τι θα μπορούσε να είναι η σφαίρα αν όχι κάτι εξωγήινο. Μια από αυτές υποστήριζε ότι επρόκειτο για έναν πρώιμης μορφής δορυφόρο χωρίς τις κεραίες του, που έπεσε από το διάστημα και προσγειώθηκε κοντά στο σπίτι των Betz. Αυτή η θεωρία όμως είναι προβληματική αν αναλογιστεί κανείς ότι η σφαίρα δεν βρέθηκε μέσα σε κάποιο βαθούλωμα που θα δημιουργούταν αν έπεφτε από τόσο μεγάλο ύψος, αλλά ακόμα και αν αυτό παραβλεφθεί, δεν υπήρχε το παραμικρό ίχνος φθοράς που θα δημιουργούταν από κάψιμο εξαιτίας της τεράστιας ταχύτητας που θα ανέπτυσσε κατά την είσοδό της στην ατμόσφαιρα ή από πρόσκρουση στη γη.
Μια άλλη θεωρία, όχι τόσο λογική όσο η προηγούμενη, είναι αυτή των «foo fighters». Κατά τη διάρκεια των εναέριων μαχών του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, οι Αμερικάνοι πιλότοι έπρεπε να ανησυχούν για κάτι περισσότερο από τους εχθρούς. Αυτό ήταν μικρές σφαίρες που έλαμπαν και πετούσαν δίπλα στα μαχητικά αεροσκάφη. Οι έκπληκτοι πιλότοι που τα παρακολουθούσαν μίλησαν για αλλόκοτα αντικείμενα, πολύ ανώτερης τεχνολογίας από την ήδη υπάρχουσα, που ήταν σαν να τα έλεγχε κάποια πολύ εξελιγμένη μηχανή. Οι περίεργες αυτές σφαίρες δεν τρυπούσαν τα αεροσκάφη αλλά περνούσαν δίπλα τους, σχεδόν σαν να έπαιζαν. Η μοναδική εξήγηση που είχαν γι αυτά οι Αμερικανοί ήταν πως επρόκειτο για μερικά ακόμα δείγματα της εξαίρετης πολεμικής τεχνολογίας των Ναζί. Δεδομένης της ομοιότητας της σφαίρας των Betz με αυτή που περιέγραφαν οι πιλότοι, κάποιοι υποστήριξαν ότι αυτό που είχε βρει η οικογένεια ήταν ένας foo fighter.
Ποτέ δεν απαντήθηκε το ερώτημα που προβλημάτιζε επιστήμονες και συνωμοσιολόγους, δηλαδή εάν η σφαίρα είναι ανθρώπινο ή όχι κατασκεύασμα. Η οικογένεια για άγνωστους λόγους σταμάτησε να εμφανίζεται σε εφημερίδες και εκπομπές ή να δίνει τη σφαίρα για μελέτες. Εικάζεται ότι γι’ αυτό ευθύνεται η υπερβολική δημοσιότητα που ουσιαστικά διέλυσε την προσωπική τους ζωή. Σήμερα, κανείς δεν γνωρίζει τι απέγινε η αλλόκοτη σφαίρα των Betz, αν υπάρχει, αν την έχει ο Terry ή οι γονείς του ή αν επέστρεψε στους αρχικούς της ιδιοκτήτες, όντα που δεν ζουν στον πλανήτη γη αλλά κάπου πολύ μακριά, εκεί που τα τηλεσκόπια και διαστημόπλοια δεν μπορούν -ακόμα- να κρυφοκοιτάξουν…
Tags: Betz , Eerie , Florida , foo fighters , Fort George , James Durling-Jones , mystery , Spooky , Terry , The Weird Side Daily , ufo , weird , Αγγελική Παπανικήτα , αεροσκάφος , αλλόκοτο , Αμερική , άρθρα , άρθρο , άρθρο μεταφυσικού , άρθρο τρόμου , άρθρο φαντασίας , ΑΤΙΑ , Ατμόσφαιρα , ατομική πυκνότητα , αυτιά , Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος , βαθούλωμα , βάλτος , βλήμα , βοή , βουητό , γιός , γρέζι , γυαλιστερό , Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος , δημοσιότητα , δορυφόρος , εξωγήινος , επιστήμη , επιστήμονες , Ευρώπη , εφημερίδα , ζωή , Ήλιος , ΗΠΑ , θερμότητα , ιστορία , κεραία , κιθάρα , Μάχη , μελωδία , μέσα , Μουσική , μυστήριο , Ναυτικό , οικογένεια , πείραμα , περίεργο , περιστατικό , πόλεμος , προβολή , προσωπική ζωή , πρωτοσέλιδο , πτώση , ράφι , σκοπός , σκύλος , σπίτι , στάχτη , στρατός , συμπαγής , συνωμοσία , σφαίρα , σφυρί , ταχύτητα , τρίγωνο , τροφοδοσία , τύμπανα , ύψος , φθορά , φίλος , φυσική , φως , φωτιά
Σχόλια και απόψεις.
Η γνώμη σας είναι πάντα καλοδεχούμενη.