Η Eva Kennedy γεννήθηκε το 1871 και έζησε τα περισσότερα χρόνια της παιδικής της ηλικίας στην Κούβα. Τίποτα στη συμπεριφορά της δεν προβλημάτισε τους γονείς της ή τους προϊδέασε για το γεγονός πως η κόρη τους θα αποτελούσε ένα από τα μεγαλύτερα αινίγματα της επιστήμης μέχρι και σήμερα.
Το 1875, σε ηλικία μόλις τεσσάρων ετών, η νεαρή Eva θα είχε πεθάνει υπό φυσιολογικές συνθήκες. Η Eva όμως δεν ήταν μια φυσιολογική γυναίκα και αυτό αποδείχθηκε τη μέρα που τη δάγκωσε ένα φίδι fer-de-lance που ανήκει στην οικογένεια των οχιών. Το συγκεκριμένο είδος έχει χαρακτηριστεί ως ένα από τα φονικότερα φίδια του κόσμου. Είναι τυχερός κανείς εάν χάσει μόνο κάποια από τα άκρα του. Η συντριπτική πλειοψηφία δαγκωμάτων από το συγκεκριμένο φίδι καταλήγει στο θάνατο του θύματος. Αυτό όμως δεν έγινε στην περίπτωση της Eva. Οι γονείς της περίμεναν να τη δουν να καταρρέει και να πεθαίνει αργά και βασανιστικά αλλά εκείνη, δεν έμοιαζε καν να πονάει από τις δύο μικρές τρύπες που είχε ανοίξει το φίδι στο πόδι της. Με έκπληξη συνειδητοποίησαν πως η κόρη τους δεν έπαθε το παραμικρό από το δάγκωμα, σαν να είχε ανοσία στο δηλητήριο. Οι γνωστοί της μίλησαν για ένα θαύμα, καθώς η μισή δόση του δηλητηρίου θα αρκούσε για να σκοτώσει κάποιον τέσσερις φορές μεγαλύτερο από την Eva. Η οικογένειά της από την άλλη μίλησε για υπερδυνάμεις, και πράγματι, κάτι τέτοιο έμοιαζε να είναι.
Δοκιμάζοντας την τύχη της, η Eva άφηνε και άλλα φίδια να τη δαγκώσουν για να διαπιστώσει αν είχε απλά σταθεί τυχερή με εκείνο το φίδι. Κανένα από όσα τη δάγκωσαν δεν ήταν ικανό να της προκαλέσει την παραμικρή αντίδραση, ούτε καν πόνο. Για την ακρίβεια, η Eva δεν αισθανόταν κανενός είδους πόνο. Μπορούσε να κρατάει το χέρι της πάνω από τη φωτιά, να τρυπάει το δέρμα της με βελόνες, να χαράσσεται με μαχαίρια και να μην νιώθει το παραμικρό. Ο πόνος ήταν μια λέξη που δεν την απασχόλησε ποτέ στη ζωή της.
Αυτό που είχε ξεκινήσει σε νεαρότερη ηλικία ως πειράματα στον εαυτό της, εξελίχθηκε σε κάτι πολύ μεγαλύτερο όταν μετακόμισε στις ΗΠΑ. Αναγνωρίζοντας τις δυνατότητες που της έδινε το μοναδικό χάρισμά της, αποφάσισε να εκμεταλλευτεί το ρεύμα της εποχής και να αρχίσει να περιοδεύει σε θιάσους με άτομα με ασυνήθιστα χαρακτηριστικά ή χαρίσματα. Υιοθέτησε το καλλιτεχνικό όνομα Evatima Tardo και άφησε το κοινό να την κοιτά εμβρόντητο με τις ασύλληπτες ικανότητές της.
Ξεκίνησε την καριέρα της με τον ίδιο τρόπο που είχε ανακαλύψει το χάρισμά της. Ανέβαινε στη σκηνή και άφηνε φίδια, αράχνες και άλλα δηλητηριώδη ζώα να δαγκώνουν τη λευκή της επιδερμίδα χωρίς να μορφάζει από τον πόνο καθώς δεν ένιωθε τίποτα περισσότερο από χαρά παρακολουθώντας το κοινό της να αναφωνεί με έκπληξη. Τους ήταν αδιανόητο πως μια γυναίκα μπορούσε να αφήσει να κυλήσει στις φλέβες της τόσο δηλητήριο που θα μπορούσε να σκοτώσει όλους τους παρευρισκόμενους, και συνέχιζε να είναι ζωντανή.
Για να κρατήσει ζωντανό το ενδιαφέρον των θεατών άρχισε να εντάσσει στις παραστάσεις και άλλα εξωπραγματικά κόλπα. Άρχισε να πίνει βενζίνη, κατανάλωνε κοκτέιλ από βακτήρια ικανά να την σκοτώσουν, περνούσε βελόνες μέσα από τα μάγουλά της και το λαιμό της, άφηνε να τις καίνε το δέρμα με πυρωμένα σίδερα, εκτιθόταν στις πιο μολυσματικές ασθένειες, γέμιζε το σώμα της με πινέζες, καρφίτσες και κάθε είδους αιχμηρά αντικείμενα και περπατούσε χαμογελαστή ανάμεσα από το κοινό της, για να τους δείξε πως όχι μόνο δεν πονούσε αλλά ήταν σαν να μην είχε τίποτα πάνω της. Σε ένα τολμηρό κόλπο, άφησε τους βοηθούς της να καρφώσουν τα χέρια της και τα πόδια της σε ένα σταυρό και να την αφήσουν να κρέμεται πάνω του για αρκετές ώρες. Η ευδιάθετη Eva προσκαλούσε τους δύσπιστους να πλησιάσουν και να δουν τα καρφιά που ήταν βαθιά χωμένα στα άκρα της.
Από τις πληγές της δεν έσταζε η παραμικρή σταγόνα αίμα. Η ίδια έλεγε ότι μπορούσε να ελέγχει την κυκλοφορία της. Οι πληγές οι ίδιες εξαφανίζονταν σε ασύλληπτο χρόνο, χωρίς να αφήνουν πίσω τους ίχνη, επιτρέποντας έτσι στην Eva να συνεχίσει να εκτελεί τα κόλπα της.
Φυσικά, δεν ήταν μόνοι οι επισκέπτες των σόου αυτοί που είχαν συγκλονιστεί από τις ικανότητές της. Η Eva είχε εξάψει το ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας της εποχής που προβληματισμένοι προσπαθούσαν να κατανοήσουν τι συνέβαινε κάτω από το δέρμα της.
Τουλάχιστον διακόσιοι γιατροί δούλευαν ακούραστα πάνω της κάνοντας υποθέσεις. Μίλησαν για κάποια πιθανή μετάλλαξη που την εμπόδιζε από το να νιώθει πόνο, μια θεωρία όμως που δεν μπορούσε να εξηγήσει της ταχύτητα με την οποία έκλειναν οι πληγές της ή την ανοσία της στο δηλητήριο. Μια άλλη υπόθεση ήταν μια πιθανής νευρικής δυσλειτουργίας λόγο ατροφίας κάποιων εγκεφαλικών περιοχών που δεν επέτρεπε την αντίληψη της αίσθησης του πόνου, αλλά ξανά, δεν έδινε απάντηση για το πώς μπορούσε να ζει έπειτα από το δάγκωμα των πιο δηλητηριωδών ζώων του κόσμου.
Κάποιοι υπέθεσαν ότι έπαιρνε αναισθητικά ή κατανάλωνε ουσίες, όπως κοκαΐνη, για να μην νιώθε πόνο και άλλοι ότι υπέβαλλε τον εαυτό της σε ύπνωση. Ένας γιατρός πρότεινε πως για την ανοσία της έφταιγε το εμβόλιο για την ευλογιά, ενώ ένας άλλος πως έπαιρνε δηλητήρια σε μικρές δόσεις, προκαλώντας σταδιακά ανοσία στον εαυτό της. Καμία όμως απάντηση δεν κατάφερε να δώσει μια λύση στο αινιγματικό μυστήριο της Evatima Tardo.
Κατάφερε να κεντρίσει ακόμα και το ενδιαφέρον του Χουντίνι του ίδιου, που είχε τύχει να παρακολουθήσει την παράστασή της. Όσο και αν πάσχισε να βρει μια λογική λύση που να εξηγεί τις ικανότητές της, παραδέχτηκε πως δεν ήταν μια απάτη αλλά η Eva πράγματι ήταν μια πολύ, πολύ παράξενη γυναίκα. Εκείνος υπέθεσε ότι η ανοσία της στο δηλητήριο των φιδιών οφειλόταν στο γεγονός πως όταν τη δάγκωναν εκείνη είχε άδειο στομάχι και έπειτα κατανάλωνε μεγάλη ποσότητα από γάλα.
Όσο αθάνατη και αν έμοιαζε η Eva όμως, κατά βάθος, παρέμενε ακόμα θνητή.
Το 1905, μετά από μια παράσταση η Eva απολάμβανε ένα ποτό με τον φίλο της Hal Williamson σε ένα σαλούν. Αυτό που δεν ήξερε ήταν ότι την παρακολουθούσε ο μεθυσμένος πρώην σύντροφός της Thomas McCall. Τυφλός από τη ζήλια, και με το αλκοόλ να του θολώνει την κρίση, τράβηξε το όπλο του και πυροβόλησε πρώτα τον Hal και μετά την Eva. Λίγο αργότερα, με το ίδιο όπλο αφαίρεσε και τη δική του ζωή.
Αν και μπορούσε να τη δαγκώνουν φίδια χωρίς να παθαίνει το παραμικρό, να τη σταυρώνουν ή να την καίνε, μια σφαίρα που τρύπησε την καρδιά της δεν ήταν κάτι που μπορούσε να διαχειριστεί ούτε η διαβόητη Evatima Tardo. Εκείνη τη μέρα, στο σαλούν, χάθηκε άδικα μια νεαρή γυναίκα που έκρυβε τόσα μυστικά που ακόμα και η σύγχρονη επιστήμη μπορεί να αδυνατούσε να τα αποκαλύψει.
Tags: Eva Kennedy , Evatima Tardo , fer-de-lance , Hal Williamson , mystery , The Weird Side Daily , Thomas McCall , weird , Αγγελική Παπανικήτα , αθανασία , αίμα , αίματα , αίνιγμα , αλκόολ , αλλόκοτο , αναισθητικά , ανοσία , αντίδραση , απάτη , αράχνη , αυτοκτονία , βακτήρια , βελόνα , βενζίνη , γάλα , Γιατρός , γυναίκα , δέρμα , δηλητήριο , δολοφονία , δολοφόνος , δόση , δυσλειτουργία , έκπληξη , εμβόλιο , επιστήμη , επιστήμονες , επιστημονική κοινότητα , ζήλια , Ζώα , Ζώο , ΗΠΑ , θάνατος , θαύμα , θεωρία , θίασος , θύμα , καριέρα , καρφιά , καρφίτσα , κοκαΐνη , κόλπα , κόλπο , κόρη , Κούβα , μαχαίρι , μετάλλαξη , μυστήριο , όπλο , οχιά , Παράσταση , πείραμα , περίεργο , περιοδεία , πινέζα , πληγές , πληγή , πόνος , πυροβολισμός , σαλούν , σταυρός , σταύρωση , σφαίρα , τρύπημα , υπερδυνάμεις , ύπνωση , υπόθεση , φίδι , φίδια , φονικό , φόνος , φωτιά , Χάρι Χουντίνι , χάρισμα , Χουντίνι
Σχόλια και απόψεις.
Η γνώμη σας είναι πάντα καλοδεχούμενη.