Με το πέρας της δεκαετίας του 2010, πολλοί ήταν εκείνοι που έσπευσαν να γράψουν για τις καλύτερες ή και τις χειρότερες ταινίες που κυκλοφόρησαν μέσα σε αυτά τα χρόνια. Ο όγκος των έργων προφανώς τεράστιος κι έτσι ελάχιστα καταφέρνουν να επιπλεύσουν και να τα δει ο κόσμος ενώ άλλα, ίσως και εξίσου καλά, έμειναν στην αφάνεια. Σε μια τέτοια κατηγορία ανήκουν και τα φιλμ αυτού του άρθρου, τα οποία δεν κατάφεραν να τα γνωρίσει το ευρύ κοινό ή δεν είχαν την επιτυχία που τους άρμοζε. Επέλεξα να ασχοληθώ συγκεκριμένα με το είδος του τρόμου, καθώς κατά γενική ομολογία, δεν περνάει την καλύτερη φάση του τα τελευταία χρόνια και αυτές οι ταινίες αποτελούν μια απόδειξη για το αντίθετο.
Αρχικά, έχουμε το Resolution που κυκλοφόρησε το 2012. Στην προσπάθεια του να βοηθήσει τον φίλο του, Chris, να απεξαρτηθεί από τα ναρκωτικά, ο Michael θα βρεθεί στην απομονωμένη καλύβα όπου ζει ο κολλητός του κι εκεί θα ανακαλύψει τρομακτικά και περίεργα γεγονότα που συμβαίνουν στην περιοχή. Η ταινία σίγουρα είναι μια παράξενη υπόθεση και ίσως να μην απευθύνεται στο μεγαλύτερο μέρος των θεατών. Ουσιαστικά το φιλμ αποτελεί φόρο τιμής και εμπεριέχει όλα εκείνα τα κλισέ που μπορεί κανείς να συναντήσει στο είδος του horror, χωρίς όμως κάποια από αυτά να παίζει κάποιο ιδιαίτερο ρόλο στην κύρια πλοκή του. Σίγουρα αποτελεί μια αρκετά πρωτότυπη ιδέα που όμως δεν έχει σκοπό να τους ευχαριστήσει όλους. Το μόνο που έχω να πω εγώ είναι πως αν σας άρεσε το The Cabin in the Woods, καλό θα ήταν να της δώσετε μια ευκαιρία.
Στη συνέχεια, σειρά έχει το Goodnight Mommy του 2014. Σε αυτή την αυστριακή παραγωγή, η πλοκή μας περιτριγυρίζεται γύρω από δύο δίδυμα αδέρφια και την μητέρα τους, η οποία επιστρέφει στο σπίτι, ύστερα από μια χειρουργική επέμβαση στο πρόσωπο, όμως δεν μοιάζει με την μητέρα που ήξεραν μέχρι τότε. Από τα πρώτα πράγματα που παρατηρεί κανείς στην ταινία, είναι η υπέροχη φωτογραφία με τα πανέμορφα ανοιχτά χρώματα του καλοκαιρινού τοπίου και την σκοτεινή ατμόσφαιρα του μεγάλου σπιτιού. Οι δύο σκηνοθέτριες κάνουν φοβερή δουλειά για να μεταφέρουν όλο το μυστήριο που διαπερνά την ιστορία ενώ από την άλλη τα παιδιά και η μητέρα είναι πολύ καλοί στους ρόλους τους, με τη δεύτερη ειδικά να αποδίδει άψογα την ανατριχιαστική παρουσία του χαρακτήρα της. Η ταινία, παρότι έχει ελαφρώς αργό ρυθμό, δεν κουράζει και κρατάει το κοινό σε συνεχή αγωνία. Παρόλα αυτά, οι ελληνικοί υπότιτλοι δεν βοηθούν στην αποκάλυψη που ακολουθεί στο τέλος και το μυστήριο καταρρέει αρκετά νωρίς. Όμως, οι δημιουργοί φροντίζουν να μαγνητίσουν το ενδιαφέρον των θεατών με την ατμόσφαιρα και την ένταση που δίνουν στο έργο και μας χαρίζουν μια αξιοπρεπέστατη ευρωπαϊκή ταινία τρόμου με στοιχεία gore που τίποτα δεν έχει να ζηλέψει από τις αντίστοιχες αμερικάνικες.
Για τέλος, αφήνω το Unsane που έφτασε στην μεγάλη οθόνη το 2018. Η ταινία, της οποίας σκηνοθέτης είναι ο Steven Soderbergh, ασχολείται με την Σόγιερ Βαλεντίνι, η οποία υποφέρει από έναν stalker που έχει εμμονή μαζί της .Όταν βρεθεί –χωρίς να το επιδιώξει– κλεισμένη σε μία ψυχιατρική κλινική, θα κληθεί να αποδείξει πως δεν είναι τρελή, κάτι καθόλου εύκολο. Το φιλμ κάνει αίσθηση στο κοινό, καθώς είναι γυρισμένη αποκλειστικά με iPhone. Δεν παραμένει όμως εκεί, απλά για στοιχεία εντυπωσιασμού, καθώς έχει καθηλωτική σκηνοθεσία και μια πρωταγωνίστρια που συνεχώς σε κάνει να αναρωτιέσαι αν είναι αλήθεια τα όσα ισχυρίζεται ή όχι. Η χρήση του κινητού βοηθάει αρκετά, καθώς δίνει την αίσθηση πως κάποιος παρακολουθεί τους χαρακτήρες, όπως ισχυρίζεται και η ηρωίδα μας. Μπορεί εν τέλει να μην δίνει κάτι καινούργιο στο είδος αλλά χαρίζει μια πολύ ενδιαφέρουσα 1,5 ώρα με αγωνία, μυστήριο και πολύ καλό ρυθμό.
Tags: 2010 , Film , Goodnight Mommy , gore , horror , iPhone , Resolution , stalker , Steven Soderbergh , The Cabin in the Woods , αγωνία , αδέλφια , αλήθεια , αλλόκοτο , απομόνωση , άρθρο , Άσυλο , Ατμόσφαιρα , Αυστρία , αφάνεια , γεγονός , δεκαετία , δίδυμα , ένταση , επέμβαση , έργο , θεατής , ιδέα , καλοκαίρι , Κινηματογράφος , κινητό , κλινική , κλισέ , κοινό , κόσμος , μητέρα , μυστήριο , ναρκωτικά , οθόνη , παραγωγή , περίεργο , περιοχή , πλοκή , πρωταγωνιστής , πρωταγωνίστρια , ρυθμός , σενάριο , σινεμά , σκηνοθεσία , σκηνοθέτης , Σόγιερ Βαλεντίνι , σπίτι , ταινία , Ταινίες , ταινίες τρόμου , τηλέφωνο , τοπίο , τρόμος , υπόθεση , φίλος , φωτογραφία , ψυχιατρική κλινική
Σχόλια και απόψεις.
Η γνώμη σας είναι πάντα καλοδεχούμενη.