Ένα από τα λίγα ίσως μυστήρια που θα παραμείνει άλυτο είναι το τι συμβαίνει μετά θάνατον. Υπάρχουν πολλές απόψεις, στηριζόμενες κυρίως στη θρησκεία του εκάστοτε ατόμου. Μια από αυτές είναι η μετενσάρκωση. Βασίζεται στην ιδέα πως αφότου συμβεί ο γνωστός βιολογικός θάνατος, η ψυχή του ατόμου δεν σβήνει μαζί του, αλλά συνεχίζει να υφίσταται και βρίσκει καταφύγιο σε ένα άλλο σώμα μετά από την γέννηση ενός νέου ατόμου. Αυτή η θεώρηση-υπόθεση που υπάρχει ήδη από την εποχή του Πυθαγόρα απασχολεί την ανθρωπότητα για αιώνες. Αυτό που την καθιστά ιδιαιτέρως πιθανή είναι οι αναρίθμητες μαρτυρίες που υπάρχουν ανά τους αιώνες για άτομα που ήταν σε θέση να ανακαλέσουν μνήμες από αυτές που χαρακτήριζαν ως προηγούμενες ζωές. Σε αυτό το άρθρο θα δούμε τρεις περιπτώσεις που περιορίζουν τα περιθώρια αμφιβολίας για την αποδοχή της ύπαρξης της μετενσάρκωσης.
Cameron Macauley- Το αγόρι από το Barra
Ο Cameron Macauley αν και ζούσε με την μητέρα του στη Γλασκώβη, από την ηλικία των δύο υποστήριζε έντονα πως στην προηγούμενη ζωή του κατοικούσε στο νησί Barra που βρίσκεται στις δυτικές ακτές της Σκωτίας, αν και δεν είχε πάει ποτέ στο συγκεκριμένο μέρος, ούτε είχε μιλήσει γι αυτό κάποιο κοντινό του πρόσωπο. Υποστήριζε πως έμενε με την οικογένειά του σε ένα λευκό σπίτι με τρείς τουαλέτες που είχε θέα τη θάλασσα και την ακτή, κοντά σε ένα σημείο προσγείωσης αεροπλάνων.
«Από τη στιγμή που ο Cameron μπορούσε να μιλήσει, εξιστορούσε διαρκώς ιστορίες για την παιδική του ζωή στο Barra. Μιλούσε για τους προηγούμενους γονείς του, πως πέθανε ο πατέρας του και για τους αδελφούς και αδελφές του…», δήλωσε η τωρινή μητέρα του Norma.
Ως συνήθως, οι γονείς του Cameron απέδιδαν στην αρχή πως όλες εκείνες οι αναμνήσεις στη ζωηρή του φαντασία. Καθώς όμως ο καιρός περνούσε, το αγόρι αναστατωνόταν όλο και περισσότερο καθώς έλεγε πως του έλειπαν τόσο οι προηγούμενοι γονείς του όσο και τα μέρη που έπαιζε τότε ως παιδί. Από ένα σημείο και έπειτα του είχε γίνει εμμονή. Δε μιλούσε για τίποτα άλλο πέρα από την προηγούμενη ζωή του στο Barra προκαλώντας προβλήματα τόσο στη μητέρα του, που τον ανέτρεφε πλέον μόνη της, όσο και στον αδελφό του.
Έπειτα από επικοινωνία με ένα εταιρία παραγωγής ταινιών που αναζητούσε ανθρώπους που πίστευαν πως είχαν ζήσει μια προηγούμενη ζωή. Έτσι, για πρώτη φορά στη ζωή του ο Cameron θα επισκεπτόταν το νησί που τόσο του έλλειπε. Όταν το έμαθε ήταν κατενθουσιασμένος.
Αναγνώρισε το παλιό του σπίτι αμέσως από τη στιγμή που το είδε. Οι αναμνήσεις του για την αρχιτεκτονική του σπιτιού με τις τρεις τουαλέτες, τη θέα, ακόμα και τις μικρές γρατζουνιές στα διάφορα μέρη του ταυτίζονταν με την πραγματικότητα. Η οικογένεια που έμενε στο σπίτι είχε αλλάξει διεύθυνση. Όταν ο Cameron συνάντησε ένα μέλος της και μίλησε για τον Shane Robertson, τον υποτιθέμενο πατέρα του, το άτομο υποστήριξε πως δεν υπήρξε ποτέ άνθρωπος στην οικογένεια με τέτοιο όνομα. Σε φωτογραφίες όμως που είδε ο Cameron αναγνώρισε τον παλιό σκύλο της οικογένειας και το μαύρο τους αυτοκίνητο.
Έπειτα από το ταξίδι, το αγόρι ήταν εμφανώς πιο χαρούμενο και οι μνήμες του άρχισαν να σβήνουν σταδιακά αλλά όχι όλες τους.
Semih Tutusmus
Το 1958 στην Τουρκία, η έγκυος Karanfil Tutusmus ονειρεύτηκε έναν άντρα να μπαίνει στο δωμάτιό της. Το πρόσωπό του ήταν γεμάτο αίμα. Όταν τρομοκρατημένη του ζήτησε να φύγει, εκείνος της είπε πως το όνομά του ήταν Selim Fesli και τον είχαν πυροβολήσει στο αυτί. Δύο μέρες αργότερα, η Karanfil γέννησε ένα υγιές αγόρι, τον νεαρό Semih. Το μοναδικό του πρόβλημα ήταν πως το δεξί του αυτί ήταν παραμορφωμένο.
Ο Semih από τη στιγμή που έμαθε να μιλά αντιδρούσε έντονα στο όνομά του. Υποστήριζε πως το πραγματικό του ήταν Selim. Έπειτα από λίγο καιρό και το επώνυμό του το θεωρούσε λάθος. Το δικό του έλεγε πως ήταν Fesli. Η μητέρα του δεν μπορούσε να ξεχάσει πως αυτό ακριβώς ήταν το ονοματεπώνυμο που είχε χρησιμοποιήσει ο μυστηριώδης άντρας στο όνειρό της.
Τα πράγματα περιπλέχτηκαν ακόμα περισσότερο όταν αποδείχθηκε πως ο Selim Fesli ήταν ένα υπαρκτό πρόσωπο. Λιγότερο από ένα χρόνο από τη γέννηση του Semih ζούσε σε ένα διπλανό χωριό. Ένας γείτονάς του, ο Isa Dirbekli θεωρούταν υπεύθυνος για το θάνατό του από πυροβολισμό στο αυτί. Αν και ο Selim Fesli άντεξε έξι μέρες στο νοσοκομείο πριν υποκύψει στα τραύματά του, δεν κατάφερε να μαρτυρήσει το όνομα του δολοφόνου του.
Ο Semih κατονόμασε τον Isa Dirbekli ως τον άνθρωπο που αναζητούσαν και έπειτα από πίεση το παραδέχτηκε και ο ίδιος με αποτέλεσμα να φυλακιστεί για δύο χρόνια. Από τα τέσσερά του, ο Semih επισκεπτόταν το παλιό χωριό του. Η τοπική κοινότητα είχε μείνει άφωνη με τις αναμνήσεις του αγοριού. Μπορούσε να κατονομάσει τα όλα μέλη της οικογένειας του Fesli και να ανακαλέσει αναμνήσεις τόσο λεπτομερείς για την προηγούμενη ζωή του που ήταν απίθανο να ξέρει αν ψευδόταν. Το αγόρι υιοθέτησε σταδιακά τον ρόλο του παλιού Selim Fesli. Η ίδια η οικογένεια του Selim τον αποδέχτηκε, ακόμα και αν εκείνος ήταν μόλις οκτώ χρονών και τα παιδία του αρκετά μεγάλα ώστε να παντρεύονται με τις ευλογίες του Semih.
Όσο ο Semih ήταν ακόμα νεαρός, τιμωρούσε τον Isa Dirbekli πετώντας του πέτρες όπου τον έβλεπε και εκφοβίζοντάς τον πως μόνο όταν μεγάλωνε θα έπαιρνε την πραγματική του εκδίκηση. Ο λόγος που αυτό δεν συνέβη ήταν επειδή ο Semih συνειδητοποίησε πως με τον ίδιο τρόπο που είχε μετενσαρκωθεί ο ίδιος για να πάρει εκδίκηση, το ίδιο θα έκανε και ο Isa Dirbekli δημιουργώντας έτσι έναν αέναο κύκλο.
Το αγόρι από την Druze
Η Druze ένα έθνος που βρίσκεται στη σημερινή Συρία, κυρίως στην περιοχή Golan Heights. Μια από τις αντιλήψεις των συγκεκριμένων ανθρώπων είναι πως τα εκ γενετής σημάδια στο σώμα των ατόμων δεν είναι τυχαία, αλλά προέρχονται από την προηγούμενη ζωή τους. Όταν ένα αγόρι, το όνομα του οποίου δεν είναι γνωστό, γεννήθηκε πριν μερικά χρόνια με ένα κόκκινο σημάδι στο κεφάλι, η κοινότητά του παραδοσιακά πίστευε πως αυτό ήταν από το προηγούμενη ζωή του. Αυτό που δεν περίμεναν ωστόσο ήταν πως το αγόρι θα θυμόταν τις λεπτομέρειες της ζωής εκείνης.
Όπως και στις άλλες περιπτώσεις που αναφέρθηκαν, το παιδί από νεαρή ηλικία άρχισε να μιλά για την παρελθοντική ζωή του. Αναφερόταν στο μέρος που έζησε αλλά και σε αυτό που πέθανε. Υποστήριζε πως είχε δολοφονηθεί με τσεκούρι.
Οι αντιλήψεις της κοινότητας δεν επέτρεψαν στην αμφιβολία ή τον χλευασμό να υποτιμήσουν τα λεγόμενα του αγοριού. Έτσι, μια ομάδα ανθρώπων μαζί με το αγόρι ξεκίνησαν ένα ταξίδι για να βρουν το χωριό που ζούσε το παιδί στη προηγούμενη ζωή του. Στο τρίτο χωριό που επισκέφτηκαν τα πράγματα πήραν μια απρόσμενη τροπή. Το αγόρι μπορούσε να ανακαλέσει το όνομα κάθε κάτοικου, συμπεριλαμβανομένου και του δολοφόνου του. Οι έκπληκτοι κάτοικοι, θυμήθηκαν πως πριν τέσσερα χρόνια είχε πράγματι είχε εξαφανιστεί μυστηριωδώς ένας άντρας του χωριού.
Τα πράγματα όμως έγιναν ακόμα πιο περίεργα. Βαδίζοντας ανάμεσα στα σπίτια του χωριού, το αγόρι σταμάτησε έξω από το παλιό του σπίτι όπου και είδε τον γείτονά του, τον οποίο κατονόμασε ως τον δολοφόνο του. Εκείνος αν και αρνήθηκε, ακολούθησε την ομάδα μαζί με το παιδί που τώρα έλεγε πως θα τους πήγαινε στο μέρος όπου βρισκόταν θαμμένο το πτώμα του.
Το αγόρι τους οδήγησε σε ένα χωράφι. Έδειξε ένα σωρό από πέτρες και είπε πως εκεί βρισκόταν το σώμα του και παραδίπλα το θαμμένο όργανο του φόνου. Η ανασκαφή άρχισε και σύντομα αποκαλύφθηκε ο σκελετός ενός άντρα, με ένα εμφανές τραύμα στο κρανίο που υποδείκνυε πως το άτομο είχε πεθάνει από ένα τσεκούρι που είχε καρφωθεί στο κεφάλι του. Ο ύποπτος δεν μπόρεσε πια να υπερασπιστεί τον εαυτό του και ομολόγησε πως εκείνος ήταν ο δολοφόνος.
Tags: Barra , Cameron Macauley , Druze , Golan Heights , Isa Dirbekli , Karanfil Tutusmus , Selim Fesli , Semih , Shane Robertson , Αγόρι , αίμα , ακτή , ανάμνηση , ανεξήγητο , ανθρωπότητα , αντίληψη , αυτί , αυτοκίνητο , βιολογία , Γλακσκώβη , δολοφονία , δολοφόνος , έθνος , εκδίκηση , εξαφάνιση , ζωή , θάνατος , θέα , Θρησκεία , κεφάλι , κοινότητα , κρανίο , Μαρτυρία , μαρτυρίες , μαύρο , μετενσάρκωση , μυστήρια , μυστήριο , νησί , οικογένεια , όνειρο , όνομα , Παράδοξο , πέτρα , πέτρες , Πυθαγόρας , σημάδι , σημάδια , σκύλος , Σκωτία , σπίτι , Συρία , ταινία , Ταινίες , τιμωρία , Τουρκία , τσεκούρι , υπόθεση , φαντασία , φόνος , φωτογραφία , χωράφι , χωριό , Ψυχή
Σχόλια και απόψεις.
Η γνώμη σας είναι πάντα καλοδεχούμενη.