Ακολουθούν spoilers για όλες τις ταινίες του MCU μέχρι και το “Avengers: Endgame”. Η κριτική θα είναι spoiler free για το ίδιο το “WandaVision”.
Μία κοινώς αποδεκτή αλήθεια της σύγχρονης Λαϊκής Κουλτούρας είναι πως το μεγαλύτερο εξ Αμερικής πράγμα σε αυτήν είναι το γνωστό σε όλους μας Κινηματογραφικό Σύμπαν της Marvel (Marvel Cinematic Universe ή MCU), το οποίο αποτελείται απ’ τις μεταφορές των περιπετειών των χαρακτήρων της γνωστής εταιρίας σε σινεμά και τηλεόραση. Παρά το μέγεθός του όμως, και αυτό στο οποίο κάποιοι αναφέρονται (κακώς) ως «κοινοτοπία», είναι και ένα αρκετά περίεργο δημιούργημα –ή καλύτερα συλλογή δημιουργημάτων- τόσο λόγω περίεργου πρωτότυπου υλικού (υπάρχει και άρθρο γι’ αυτό στη σελίδα), όσο και για την ανά περιπτώσεις αρκετά περίεργη φύση του. Και δεν υπάρχει τίποτα πιο περίεργο στο MCU απ’ την σειρά που θα δούμε σήμερα.
Η ζωή είναι πολύ όμορφη για την Εκδικητή Wanda Maximoff και τον σύντροφό της, Vision, οι οποίοι περνάνε μια ζωή γεμάτη κωμικά ευτράπελα, βγαλμένη από τηλεοπτικό sitcom, στην ήρεμη μικρή κωμόπολη Westview. Γιατί όμως κάθε μέρα τους είναι και μια διαφορετική περίοδος της Αμερικάνικης Τηλεόρασης; Και πώς γίνεται να είναι εκεί ο νεκρός εδώ και πέντε χρόνια εντός Σύμπαντος Vision;
Έχουμε λοιπόν το “WandaVision”, μια κωμική ρομαντική δραμεντί επιστημονικής και μη φαντασίας και δράσης με στοιχεία μυστηρίου και ψυχολογικού και σουρεαλιστικού τρόμου ή ένα ψυχολογικό θρίλερ μυστηρίου με στοιχεία απ’ όλα τα υπόλοιπα –ή κάτι εντελώς διαφορετικό που απλά έχει όλα αυτά τα στοιχεία. Ναι, γενικά δεν είναι εύκολο να ορίσει κανείς σε ποιο ακριβώς είδος ανήκει η σειρά, και αν δηλώνει σίγουρος γι’ αυτό πιθανότατα δεν έχει καταλάβει με τι έχει μπλέξει. Τι μπορούμε όμως να πούμε ουσιαστικά για την σειρά αυτή;
Θα μπορούσαμε πάντα να ξεκινήσουμε από την φανταστική σκηνοθεσία και αισθητική της σειράς. Οι συντελεστές έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά στο να αναπαραστήσουν με ακρίβεια την αισθητική και τις ενδυμασίες της εποχής που διαδραματίζεται το κάθε επεισόδιο (πχ δεκαετία του 50 για το πρώτο, του 60 για το δεύτερο…), έχοντας και τα κατάλληλα καλά «κακά» εφέ κάθε φορά, ενώ ο χρωματικός κώδικας της σειράς είναι πάντα ο βέλτιστα επιλεγμένος για να εξυπηρετεί τις ανάγκες και την αισθητική της εκάστοτε σκηνής. Φυσικά τα ειδικά εφέ συνολικά δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από τα κινηματογραφικά «μεγάλα αδέλφια» της σειράς, με μερικά από αυτά να δουλεύουν με ιδιαίτερα ευρηματικούς και εντυπωσιακούς τρόπους και να φέρνουν ένα ενδιαφέρον στοιχείο φαντασίας στο κατά κύριο λόγο προαστιακό τοπίο της ιστορίας. Και δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε τους υπέροχους τίτλους αρχής του κάθε επεισοδίου αλλά και τους τίτλους τέλους, οι οποίοι με το μυστήριο και α λα “Marvel’s Defenders” (των σειρών του Netflix) μινιμαλιστικό τους στυλ μας καλούν να μείνουμε μέχρι το τέλος του επεισοδίου κάθε εβδομάδα και να ανακαλύψουμε τι λεπτομέρειες μας κρύβουν εκεί οι δημιουργοί. Προσθέτουμε λοιπόν σε όλα αυτά την εξαιρετική μουσική της σειράς –πρωτότυπη και μη- και έχουμε ένα οπτικοακουστικά θεσπέσιο αποτέλεσμα που στέκεται επάξια δίπλα στα καλύτερα δείγματα του Σύμπαντος της Marvel.
Φυσικά η πρωτοτυπία της σειράς δεν βρίσκεται στην σκηνοθεσία της μόνο, αλλά και στο ιντριγαδόρικο μυστήριο που φωλιάζει στον πυρήνα της και μας ωθεί να επιστρέψουμε για να βρούμε επιπλέον κομμάτια του παζλ και να λύσουμε τον γρίφο. Και μπορώ να πω ότι αυτό δουλεύει εξαιρετικά, καθώς η λύση κάθε μυστηρίου οδηγεί σε αρκετά ακόμα (σαν την Ύδρα –το μυθολογικό τέρας και την διαβολική οργάνωση του MCU) και τα κομμάτια που μαζεύονται συνθέτουν ένα μωσαϊκό χαρακτήρων, των μεταξύ τους σχέσεων, αλλά και νέων κομματιών και γνώσεων για το ίδιο το Σύμπαν και τους μηχανισμούς του. Υπάρχει κάτι το ενδιαφέρον στην γραφή της ιστορίας, όπου τα ετερόκλητα sitcom διαφόρων δεκαετιών εξυπηρετούν την κεντρική ιστορία όμορφα και που συνδυάζονται ιδανικά το χιούμορ με τον ευρύτερο σουρεαλιστικό τρόμο και τις πολλές και διάφορες ανατροπές. Είναι γενικά αυτή η κατάσταση που ξέρουμε ότι κάτι δεν πάει καλά, και θέλουμε να μάθουμε τα «πως» και «γιατί», και αυτή η a la “Madoka Magica” αίσθηση που δίνει συνολικά η σειρά: Κάτι αθώο και διασκεδαστικό εκ πρώτης όψεως αποδεικνύεται πολύ πιο σκοτεινό και δυσάρεστο. Και δεν θα μπορούσα να αγνοήσω την έμφαση που δίνεται στους κεντρικούς χαρακτήρες, τα συναισθήματα και τις σκέψεις τους, που βρίσκονται σε τέλεια ισορροπία με την θεματική της ιστορίας. Αυτή περιστρέφεται γύρω από το Πένθος και την Απώλεια, με την δεύτερη μάλιστα ν’ αποτελεί και την κινητήριο δύναμη της ιστορίας. Τι είχαμε, τι χάσαμε, και σε τι μας ωθεί η απουσία του, τα λάθη, οι αμαρτίες αλλά και οι αρετές που θα βρούμε στον δρόμο γι’ εκείνο, και τα μαθήματα που θα πάρουμε στο τέλος της διαδρομής.
Σταματήστε με αν το έχετε ξανακούσει αυτό: Η ιντριγαδόρικη ιστορία δεν θα είχε νόημα βέβαια αν δεν την ζούσαν χαρακτήρες για τους οποίους ενδιαφερόμαστε. Οπότε μάλλον οι φαν μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι, καθώς το “WandaVision” έχει μια εξαιρετική συλλογή τέτοιων. Στο επίκεντρο έχει φυσικά τους δύο αγαπημένους μας Εκδικητές Wanda Maximoff και Vision, οι οποίοι χάρη στους χαρισματικότατους Elizabeth Olsen και Paul Bettany, εδώ φέρνουν στους χαρακτήρες τους πολλές ενδιαφέρουσες διαστάσεις που δεν είχαμε ξαναδεί. Απολαυστικοί είναι επίσης οι –νεοφερμένοι και μη- Kathryn Hahn, Teyonah Parris, Randall Park και Kat Dennings, με τους παλιούς να κερδίζουν τις εντυπώσεις και τους καινούριους να τραβάνε την προσοχή μας με ιδιαίτερους τρόπους. Είναι αυτή η πιο περίεργη φύση της σειράς που αφήνει τους ήρωές μας να βιώσουν συναισθήματα και καταστάσεις που θα ανακατευτούν οργανικά μεταξύ τους, με την υπόθεση αλλά και την κεντρική Θεματική.
Έχουμε το “WandaVision” λοιπόν. Μια σειρά που ήρθε να ταράξει τα νερά της στατικής και αγχώδους ζωής μας –τόσο λόγω της φρεσκάδας που έφερε στο Σύμπαν της, όσο και λόγω του ότι ήταν η πρώτη ιστορία σε αυτό μετά από ένα χρόνο αναβολών και απουσίας νέων ιστοριών. Ένα φανταστικά περίεργο και περίεργα φανταστικό υβρίδιο sitcom και σουρεαλιστικού θρίλερ που παίζει έξυπνα τα χαρτιά του και χτίζει όμορφα την ιστορία του μαζί με άλλες τόσες, χωρίς να γίνεται κουραστικό ή κοινότοπο, και εξερευνώντας με ενδιαφέροντα τρόπο χαρακτήρες που δεν είχαν απαραίτητα την τιμητική τους μέχρι στιγμής.
Σε περίπτωση που δεν έχει γίνει ήδη σαφές, παρά τα αρκετά προαπαιτούμενά της (σχεδόν 23 ταινίες) η μίνι-σειρά έχει τις υψηλότερες συστάσεις μου και η βαθμολογία της θα είναι το πολυπόθητο High Pass, δηλαδή είναι μια σίγουρη πρόταση για τους φαν του είδους και μία εξαιρετική επιλογή προς θέαση γενικά.
Πάντως σε περίπτωση που θέλετε να την δείτε χωρίς να χρειάζεται να ασχοληθείτε με όλες τις σειρές και ταινίες του MCU, για να μην χαθείτε αρκούν τα παρακάτω. Θα βάλω και μια σημείωση για το που θα βοηθήσει αυτό (λόγω βασικών χαρακτήρων και γεγονότων, περιφερειακών χαρακτήρων ή πραγμάτων σχετικά με τον κόσμο/world-building).
1) Thor (2011)/Captain Marvel (2019)/Ant-Man & the Wasp (2018) (περιφερειακός χαρακτήρας)
2) The Avengers (2012) (world building, προαπαιτούμενο για το 4)
3) Captain America: The Winter Soldier (2014) (world building, προαπαιτούμενο για το 4)
4) Avengers: Age of Ultron (2015) (βασικοί χαρακτήρες, world-building)
5) Captain America: Civil War (2016) (βασικοί χαρακτήρες, world-building – το οποίο ίσως χρειαστεί και τα “Iron Man” και το “Ant-Man” για μέγιστη κατανόηση/απόλαυση, αλλά ας το κρατήσουμε λίγο χαλαρό)
6) Doctor Strange (2016) (world-building)
7) Avengers: Infinity War (2018) (βασικοί χαρακτήρες, world-building)
8) Avengers: Endgame (2019) (βασικοί χαρακτήρες, world-building)
Σε κάθε περίπτωση, θα ευχηθώ καλή διασκέδαση με την σειρά και καλή τύχη σε ό,τι κάνετε. Θα επιστρέψουμε με περισσότερα άρθρα με πολλές και διάφορες περίεργες θεματολογίες. Να είστε καλά και να προσέχετε!
Tags: fantasy , Madoka Magica , Marvel , Marvel Cinematic Universe , Marvel Series , Marvel's Defenders , Review , reviews , Scarlet Witch , Science Fiction , Sitcom , The Weird Side Daily , TV Series , Vision , WandaVision , WandaVision Marvel , WandaVision series , WandaVision trailer , WandaVision σειρά , WandaVision τρέιλερ , weird , αλλόκοτο , κριτικές , κριτική , σειρά WandaVision , Σειρές φαντασίας
Σχόλια και απόψεις.
Η γνώμη σας είναι πάντα καλοδεχούμενη.