“Ναι, έρχονται τα βράδια και κουρνιάζουν γύρω μου, κάτω από τις βελανιδιές μου και τους κέδρους μου. Κουλουριάζονται στο κεφάλι μου, στους ώμους μου, στην κοιλιά μου, στην πλάτη μου, όπου βρουν. Και δεν με αφήνουν ποτέ προτού ξημερώσει. Είναι αδύνατον να κοιμηθώ χωρίς αυτές, πλέον…”
Το ιαπωνικό δάσος Aokigahara δεν έχει κερδίσει άδικα το προσωνύμιο “Το Δάσος των Αυτοκτονιών”. Πρόκειται για την ακρίβεια για το πιο “δημοφιλές” σημείο αυτοκτονίας της Ιαπωνίας και το δεύτερο στον κόσμο. Θρύλοι για κακά πνεύμα και ψυχές διψασμένες για εκδίκηση, συντελούν στο να σχηματιστεί η άποψη πως πολλοί μπαίνουν στο Aokigahara αλλά λίγοι είναι αυτοί που τελικά βγαίνουν…
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 1
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
