”Ευλύγιστα δάκτυλα -κομήτες πύρινοι- προσκρούουν
στο όργανο της πιστότερης μελωδικής έκφρασης,
ο δεξιοτεχνικός χορός του δοξαριού
με τις ατσάλινες χορδές αρχίζει·
υψώνεται φλόγινος και μυστικός…”
“Στέκεται ολόρθη, μαγική και ολόφωτη, σαν να έχει καταπιεί το φεγγάρι. Ασημίζει σαν αστέρι, το φως της διαχέεται παντού. Το βλέμμα αγέρωχο και σταθερό, αγναντεύει τον ορίζοντα σαν κάτι να περιμένει. Διαπερνά τα πάντα, αιχμηρή η ματιά της σαν στιλέτο…”
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 1
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.