”Τα πάντα γύρω του φλέγονταν, μπορούσε να μυρίσει την οσμή της απανθρακωμένης σάρκας. Τα χέρια του, τα ρούχα του ήταν ποτισμένα με αίμα. Όχι το δικό του, εκείνος δεν ήταν τραυματισμένος. Στεκόταν ακίνητος, μαρμαρωμένος στην άκρη της χαράδρας του όρους Στόρμ, το ιερό τόπο της φυλής των Νούρι. Στην αγκαλιά του κρατούσε σφιχτά το σώμα της αγαπημένης του Ανελίν. Το λευκό φόρεμά της είχε γίνει κατακόκκινο, το πρόσωπό της ήταν ωχρό.”
“Ενώ τώρα τι;” τον διέκοψε ο Μάλερον, “νομίζεις πως είσαι κάτι το εξαιρετικό; Ένα ασήμαντο Νεφελίμ είσαι, το θνητό αίμα που ρέει μες στις φλέβες σου, θα είναι πάντοτε η αδυναμία σου”, του είπε με αλαζονικό ύφος.
Το πρόσωπο του Ίθαν έγινε κατακόκκινο από οργή.
“Δεν υπάρχει καμία αδυναμία πάνω μου”, σύριξε με θυμό,” και θα σου το αποδείξω αμέσως”, συμπλήρωσε παγερά, ενώ εξαπέλυε μια ακόμα επίθεση εναντίον του δαίμονα.
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 1
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
