«Με όλη μου την καρδιά, ακόμα αγαπώ τον άνδρα που σκότωσα!»
Με αυτή τη φράση, η «απόλυτη θεά» του κινηματογράφου, Μπέτι Ντέιβις, καθρεφτίζει το μεγαλείο και την παραφροσύνη του Έρωτα. Ενός συναισθήματος τόσο βίαιου, κτητικού και απόλυτου που μπορεί ακόμα και μετά τη διάπραξη ενός εγκλήματος, να αγαπάει.
Θεωρώ το Γράμμα του 1940, μία από τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών, ενώ για τη δική μου προσωπική κρίση, το συγκαταλέγω στα δέκα καλύτερα φιλμ νουάρ όλων των εποχών. Άψογα γραμμένο, άρτια σκηνοθετημένο και με μία Μπέτι Ντέιβις σε μία από τις κορυφαίες στιγμές στην καριέρα της, δίνοντας μία συγκλονιστική ερμηνεία στα 32 μόλις της χρόνια.
Μία υπόθεση δολοφονίας μέσα από χιτσκοκικές εξελίξεις και σημαντικές διεισδύσεις στην ψυχολογία μίας παράφορα ερωτευμένης γυναίκας, δημιουργούν ένα αριστούργημα που πραγματεύεται το βάθος και την τρέλα του έρωτα.
Μία γυναίκα η οποία είναι παντρεμένη με έναν διευθυντή φυτειών στη Σιγκαπούρη, σκοτώνει πυροβολώντας αρκετές φορές έναν άνδρα. Και ενώ στην κατάθεσή της δίνει την εξήγηση πως βρισκόταν σε άμυνα επειδή εκείνος ήθελε να τη βιάσει, στη συνέχεια της ιστορίας υπάρχει ένα γράμμα που δίνει εντελώς διαφορετική τροπή στην αρχική ιστορία της ηρωίδας.
Το Γράμμα είναι η ιστορία μίας παράφορα ερωτευμένης γυναίκας, η οποία έρχεται σε αντίθεση με τα κοινωνικά πρέπει, τις απαγορεύσεις, την ηθική την ίδια και αφήνεται σε ένα παράφορο ερωτικό πάθος το οποίο θα την κυριεύσει ψυχή τε και σώματι. Και δεν είναι ούτε η αποκατάσταση του ονόματός της στην κοινωνία, ούτε η συγχώρεση από το σύζυγό της ή το νόμο, αυτό που της επιφέρει ξανά την εσωτερική γαλήνη. Η σκηνή με την ηρωίδα να περπατάει με τη δική της θέληση στο δρόμο που οδηγεί στο θάνατό της, είναι η δική της λύτρωση; Γιατί της γεννά μέσα της την ελπίδα πως ίσως συναντηθεί ξανά με τον αγαπημένο της. Γιατί ο Έρωτας δε συμβιβάζεται με γλυκανάλατα «happy end», με υπακοή σε κοινωνικές επιταγές και «πρέπει». Θέλει τα πάντα, δε συμβιβάζεται με το λίγο.
Το Γράμμα, για την Ιστορία, προτάθηκε για επτά Όσκαρ, χάνοντας όμως το Όσκαρ καλύτερης ταινίας από την εξίσου αριστουργηματική Ρεβέκκα του Άλφρεντ Χίτσκοκ. Η Μπέτι Ντέιβις χάνει το Όσκαρ καλύτερης ηθοποιού από την Τζίντζερ Ρότζερς.
Ο μεγάλος σκηνοθέτης Γουίλιαμ Γουάιλερ παραδίδει την ελεγεία μίας γυναίκας που ερωτεύτηκε με πάθος, έφτασε στο έγκλημα και στο τέλος κάηκε και εκείνη. Και αυτό καθιστά “το Γράμμα” ένα κινηματογραφικό αριστούργημα και μία κατηγορία από μόνο του.
Δείτε την ταινία: https://youtu.be/XCFLomRZvRI
Tags: 1940 , article , Bette Davis , Cinema , Film , Film Noir , movie , movie1940 , noir , Silent Hill συμβολισμός , The Weird Side Daily , αγάπη , Άλφρεντ Χίτσκοκ , Γουίλιαμ Γουάιλερ , δολοφονία , ηθοποιία , Ηθοποιοί , ηθοποιός , θάνατος , Κινηματογράφος , Μαρία Σκαμπαρδώνη , Μπέτι Ντέιβις , Όσκαρ , Ρεβέκκα , σκηνή , σκηνοθέτες , σκηνοθέτης , σύζηγος , ταινία , ταινία του 1940 , Τζίντζερ Ρότζερς , το γράμμα , Φιλμ Νουάρ , ψυχή τε και σώματι
Σχόλια και απόψεις.
Η γνώμη σας είναι πάντα καλοδεχούμενη.