The Rocky Horror Picture Show: H πιο διεστραμμένη – και απολαυστική – ανάγνωση του Μύθου του Φρανκενστάιν

Μικρός αριθμός από κόπιες του φιλμ άρχισαν να μοιράζονται σε κινηματογραφικές αίθουσες και να κυκλοφορούν σε μεταμεσονύχτιες προβολές σε όλη την αμερικανική ήπειρο και, τότε, ήταν που η ταινία «μίλησε» σε ένα εντελώς διαφορετικό κοινό.

Παρασκευή βράδυ κι ενώ κοιτάζουμε με μια σχετική αδιαφορία τον τοίχο του Facebook, κάτι μας τραβάει την προσοχή. Είναι πρόσκληση για μια εκδήλωση. Στο σινεμά Ααβόρα, θα πραγματοποιούταν την επόμενη μέρα, Σάββατο, μια προβολή τις εικονικής ταινίας “The Rocky Horror Picture Show”. Η εκδήλωση λοιπόν αυτή, αποτέλεσε και την έμπνευση για το συγκεκριμένο άρθρο, ώστε να ρίξουμε μια “βαθύτερη” ματιά – όπως θα έλεγε κι ο πρωταγωνιστής της ταινίας κοιτώντας μας όλους με νόημα – σε αυτό το cult φαινόμενο που ξεκίνησε το 1975 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα.

Η υπόθεση του Rocky Horror φαίνεται αρκετά απλή με την πρώτη ματιά. Ένα φρεσκοαρραβωνιασμένο – και πολύ καθώς πρέπει – ζευγάρι μένει με το αυτοκίνητο στη μέση του πουθενά εξαιτίας μιας φοβερής καταιγίδας κι αναγκάζεται να αναζητήσει βοήθεια στο κοντινότερο μέρος που βρίσκει. Αυτό δεν είναι άλλο από τον πύργο του crossdressed εξωγήινου επιστήμονα Dr. Frank Ν. Furter (ο Φρανκενστάιν του έργου μας) από τον τρανσέξουαλ πλανήτη της Τρανσυλβανίας. Κάπως έτσι ξεκινάει μια αμφισεξουαλική περιπέτεια για όλους τους πρωταγωνιστές που θα οδηγήσει – νομοτελειακά – σε ένα τραγικό τέλος.

Βλέπετε, ο «Φρανκενστάιν» εδώ, έχει δημιουργήσει έναν ανατομικά τέλειο άντρα με μόνο σκοπό να ικανοποιεί τις σεξουαλικές επιθυμίες του. Αρχικά o Dr. Frank N. Furter μπορεί να φαίνεται σοκαριστικός και άκρως σκανδαλιστικός στους συντηρητικότερους κριτές, ενώ οι λάτρεις του «σοβαρού» τρόμου μπορεί να τον βρουν κωμικό ως και γελοίο. Μια πιο ενδελεχής ματιά στα στοιχεία που συνθέτουν τον χαρακτήρα του, όμως, μπορεί να αποδείξει ακόμα και στους πιο σκεπτικούς ότι ο Dr. Frank N. Furter είναι ο ορισμός του ψυχοπαθή και ένας κανονικότατος «villain» χωρίς τίποτα να ζηλέψει από τους Dr. Frankenstein των υπόλοιπων αποδόσεων του μύθου.

Αρχικά, είναι ένας τρελός επιστήμονας, που στρέφεται στη δημιουργία της τέλειας μορφής ζωής για να υπηρετήσει ως σεξουαλικό παιχνίδι του. Φαίνεται να είναι ο ηγέτης των Τρανσυλβανών στη Γη. Ο Frank N Furter ενδιαφέρεται κυρίως για τον εαυτό του και δεν έχει την ικανότητα να δει τις συνέπειες της συμπεριφοράς του. Εξαπέλυσε τα σεξουαλικά του πλάσματα σε ένα νεαρό, καταπιεσμένο ζευγάρι, μόνο και μόνο με τη διασκέδασή του στο μυαλό. Προβαίνει σε δολοφονίες και, επίσης, σε κανιβαλισμό χωρίς δεύτερη σκέψη, και λόγω της δικής του ζήλιας προκαλεί τρομερά βασανιστήρια στους υπηρέτες του. Είναι ένας σεξουαλικός, αποκαλυπτικός ηδονιστής, ο οποίος ζει μόνο για την ευχαρίστηση και τον ενθουσιασμό. Ταυτόχρονα είναι τρομερά επικίνδυνος αφού είναι, χαρισματικός, γοητευτικός και σαγηνευτικός αλλά και κατεστραμμένος και εύκολα ζηλιάρης. Είναι επίσης εξαιρετικά χειραγωγικός, όπως φαίνεται από τις αλληλεπιδράσεις του με τον Brad και τη Janet, και όλα αυτά μαζί με μια υποβόσκουσα ανθρωποκτονική μανία να κρύβεται κάτω από την σαγηνευτική του εμφάνιση, περιμένοντας – κυριολεκτικά – την παραμικρή αφορμή για να ξεσπάσει.

Προχωρώντας, το μιούζικαλ δίνει στο κοινό του να καταλάβει ότι μερικές φορές τα τέρατα, οι καταιγίδες και οι δαίμονες δεν είναι το πιο τρομακτικό πράγμα στη ζωή μας. Κάποιες φορές είμαστε εμείς οι ίδιοι και η φοβία να αποδεχτούμε την πραγματική μας φύση. Οι καταπιεσμένες επιθυμίες και τα πάθη που τόσο θέλουμε να ζήσουμε και πάντα περιορίζουμε. Και το πιο τρομακτικό από όλα, το πιο σημαντικό ερώτημα του έργου αυτού είναι: Τι θα κάναμε αν δεν τις καταπιέζαμε; Αν δεν υπήρχαν κανόνες και όλοι ήταν ελεύθεροι να δρουν πάνω στις επιθυμίες τους, πού θα έφταναν αυτές;

Το “The Rocky Horror Picture Show” λοιπόν, δεν είναι τόσο μια ταινία όσο ένα μακροχρόνιο κοινωνικό φαινόμενο. Άλλωστε, το ίδιο το έργο είναι μια παρωδία-φόρος τιμής στις B movies επιστημονικής φαντασίας και τρόμου που κυκλοφορούσαν από το 1930 έως τις αρχές του 1970.

Όταν η ταινία κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1975 αγνοήθηκε από σχεδόν όλους, συμπεριλαμβανομένων των μελλοντικών φανατικών που τελικά θα μετρούσαν τις εκατοντάδες φορές που το είχαν δει.

Η ιστορία της γένεσης του Rocky Horror είναι, πλέον, η ιστορία γένεσης ενός θρύλου. Στις αρχές της δεκαετίας του ’70, ο θεατρικός ηθοποιός Richard O` Brien αποφάσισε να γράψει ένα θεατρικό έργο που θα συνοδευόταν από πιασάρικες ροκ μελωδίες δικής του σύνθεσης. Το έργο πήγαινε τόσο καλά που τα δικαιώματα για την ταινία κατοχυρώθηκαν και η παραγωγή της ξεκίνησε σχεδόν ένα χρόνο αργότερα, τον Οκτώβρη του 1974. Η ταινία ήρθε στις αίθουσες το 1975 για να αποσυρθεί σχεδόν αμέσως μετά από την παταγώδη αποτυχία της. Όλα έδειχναν πως οι ένδοξες μέρες του μιούζικαλ είχαν τελειώσει. Και τότε, συνέβη.

Μικρός αριθμός από κόπιες του φιλμ άρχισαν να μοιράζονται σε κινηματογραφικές αίθουσες και να κυκλοφορούν σε μεταμεσονύχτιες προβολές σε όλη την αμερικανική ήπειρο και, τότε, ήταν που η ταινία «μίλησε» σε ένα εντελώς διαφορετικό κοινό. Ένα κοινό που αρέσκονταν να ντύνεται και να μιμείται τους ήρωες της ταινίας, να παίζει τμήματα της μέσα στην αίθουσα προβολής, να τραγουδά, να χορεύει και γενικά να διασκεδάζει με έναν πρωτοφανή τρόπο. Το κοινό αυτό ήταν που όχι μόνο έσωσε το έργο αλλά το καθιέρωσε ως το cult φαινόμενο που είναι μέχρι σήμερα.Σίγουρα, βέβαια, μεγάλο μερίδιο της επιτυχίας οφείλεται στα πιασάρικα τραγούδια της σύνθεσης του O’ Brien. Με το Damn It, Janet και το Time Wrap να ξεσηκώνουν και το Touch A Touch A Touch A Touch Me και το Sweet Transvestite να σκανδαλίζουν, το μιούζικαλ χαράζεται στο νου οποιουδήποτε το παρακολουθήσει.
Είτε το μισήσετε, είτε το λατρέψετε, το The Rocky Horror Picture Show θα σας μείνει αξέχαστο. Και μην μου πείτε ότι δεν σας έπιασε μια… «έξαψη» να το (ξανά)παρακολουθήσετε! I see you shiver with antici….. pation!

ΥΓ.: Εδώ θα βρείτε τα Link για τις προτάσεις τραγουδιών για να συνοδεύσετε την ανάγνωση του άρθρου!

Main Picture Reference

Tags: B-Movie , Film , Frank N. Furter , Frankestein , horror , movie , Music , Musical , Spooky , The Rocky Horror Picture Show , Tim Curry , weird , αλλόκοτο , Αμφισεξουαλικό , Μιούζικαλ , Μουσική , ταινία , Τραγούδι , Τραγούδια , τρόμος , Φρανκενστάιν

Άρτεμις Ζαχαράκη

Δημοσιεύτηκε 19 Μαΐου, 2020

Σχόλια και απόψεις.

Η γνώμη σας είναι πάντα καλοδεχούμενη.

Εγγραφείτε στο newsletter μας

Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.