Κοράκια

Ένα ποίημα αφιερωμένο σε ένα από τα ζώα που έχουν επηρεάσει κυρίαρχα τη λογοτεχνία του τρόμου.

30 Σεπτεμβρίου 2019

Κοράκι με πελώρια φτερά,

μαύρο και με γαμψά νύχια.

Είσαι τόσο σκληρό και αδίστακτο,

όσο φαίνεσαι στα αλήθεια;

 

Στην ιστορία υπάρχετε

από την εποχή του Νώε.

Σε πόσους μύθους και ιστορίες αναφέρεσαι,

από Αίσωπο μέχρι Έντγκαρ Άλαν Πόε!

 

Το θάνατο συμβολίζεις,

σάρκα είναι η τροφή σου.

Τη φωλιά σου επιδέξια χτίζεις,

να είναι αυτή η καταφυγή σου.

 

Ζώα ψάχνεις να τραφείς,

επάνω σε τάφους αποκοιμιέσαι.

Τον τρόμο ξέρεις να επιφέρεις,

το γνωρίζεις αυτό ή το αρνείσαι;

 

Το μαύρο σου το χρώμα,

τόσο βαθύ και σκούρο.

Σκεπάζει όλο σου το σώμα,

μέρος δεν αφήνει ακάλυπτο και μόνο.

 

Στις παραδόσεις των λαών κυριαρχείς,

υπάρχεις σε λόγια και σοφές φράσεις.

Άραγε, ευαισθησίες έχεις,

ή μόνο την ηρεμία ζώντων και νεκρών ταράζεις;

Tags: Crow , dark , Edgar Allan Poe , Poe , poem , weird , Αίσωπος , αλλόκοτο , Έντγκαρ Άλαν Πόε , Κοράκι , Ποίημα , ποίηση , σκοτάδι , Σκοτεινό

Μαρία Σκαμπαρδώνη

Δημοσιεύτηκε 30 Σεπτεμβρίου, 2019

Σχόλια και απόψεις.

Η γνώμη σας είναι πάντα καλοδεχούμενη.

Εγγραφείτε στο newsletter μας

Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.