Αν και το βιβλίο «Το Αυτό», του μετρ του τρόμου Stephen King εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1986, ο περιβόητος διαβολικός κλόουν Pennywise έγινε ευρέως γνωστός στο κοινό έπειτα από την επανακυκλοφόρηση της ομώνυμης ταινίας το 2017. Το σατανικό ανθρωπόμορφο πλάσμα που τρεφόταν με παιδιά κατάφερε να αφήσει άυπνες πολλές γενιές θεατών που ανατρίχιαζαν πλέον με την εικόνα των κλόουν. Ωστόσο, πέρα από τις εξαιρετικά αληθοφανείς λήψεις, ο Pennywise δεν παύει να είναι προϊόν μυθοπλασίας. Δεν ισχύει όμως το ίδιο για τον John Wayne Gacy, τον πραγματικό κλόουν-δολοφόνο που συγκλόνισε την κοινότητα του Σικάγο.
Από τα πρώτα χρόνια της ζωής του, ο Gacy βίωσε έντονες στιγμές ενδοοικογενειακής βίας. Ο πατέρας του, ένας αλκοολικός μηχανικός αυτοκινήτων του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, δεν εκτιμούσε τις αγωνιώδεις προσπάθειες του γιού του να τον κάνει υπερήφανο. Χρόνια μετά τη σύλληψή του, ο Gacy ανακαλούσε την εικόνα του πατέρα του καθώς τον χτυπούσε με μία δερμάτινη ζώνη όταν από λάθος αποσυναρμολόγησε μία μηχανή που είχε επιδιόρθωνε ο πατέρας του στην προσπάθειά του να τη φτιάξει. Συχνά τον συνέκρινε με τις άλλες δύο του αδελφές, θεωρώντας τον «ηλίθιο και ανίκανο».
Στα έντεκα του χρόνια, μια ξύλινη κούνια χτύπησε τον Gacy στο πίσω μέρος του κεφαλιού του, γεγονός που του προκάλεσε ένα μικρό θρόμβο στον εγκέφαλο που διαγνώστηκε πέντε χρόνια αργότερα. Αν και ο θρόμβος μπόρεσε να θεραπευτεί με φαρμακευτική αγωγή, πολλοί θεωρούν πως αυτός υπήρξε η αιτία όλων όσων ακολούθησαν.
Η οικογένεια Gacy (image reference)
Με την ενηλικίωση του ο Gacy κατάφερε να αποφοιτήσει από το τμήμα διοίκησης επιχειρήσεων. Σε συνδυασμό με την ροπή του προς τις πωλήσεις, ξεκίνησε την εργασιακή του καριέρα στην εταιρία Nunn-Bush Shoe Company. Οι καλές του αποδόσεις του χάρισαν μία προαγωγή και τελικά μετακόμισε στο Springfield όπου και γνώρισε τη μέλλουσα σύζυγό του Marlynn Myers με την οποία και απέκτησαν δύο παιδιά. Σύντομα ωστόσο άρχισαν να ακούγονται πολλές περίεργες φήμες στο Waterloo για τις σεξουαλικές προτιμήσεις του Gacy. Οι γνωστοί και οι φίλοι του έβλεπαν έναν εργατικό, φιλόδοξο άντρα και καλό οικογενειάρχη, αρνήθηκαν να τις ασπαστούν έως ότου κρίθηκε ένοχος για τον σοδομισμό του έφηβου Mark Miller. Στα είκοσι έξι του καταδικάστηκε σε δέκα χρόνια κάθειρξης. Ωστόσο, λόγω της καλής του διαγωγής αφέθηκε ελεύθερος έπειτα από μόλις δεκαοκτώ μήνες.
Μετακόμισε στο Σικάγο, σε μία φιλήσυχη γειτονία. Σύντομα, έπειτα από τον χωρισμό του με την Marlynn Myers, με αφορμή το γεγονός πως παραβίασε τους γαμήλιους όρκους του, παντρεύτηκε ξανά την Carole Hoff, μία πρόσφατα χωρισμένη μητέρα δύο κοριτσιών. Προσπαθώντας να χτίσει ξανά τη ζωή του, ξεκίνησε μία δική του επιχείρηση επισκευών και διακόσμησης στην οποία προσλάμβανε κυρίως νεαρά αγόρια με την πρόφαση πως είναι φθηνοί εργαζόμενοι.
Ο Gacy ως Pongo (image reference)
Στα χρόνια που ακολούθησα ο Gacy ήταν ένας φαινομενικά επιτυχημένος άντρας. Συμμετείχε ενεργά στα δρώμενα της κοινότητάς του, διοργάνωνε πάρτι, εντάχθηκε στην παράταξη των Δημοκρατικών. Παράλληλα με την ενεργή πολιτική του ζωή, έγινε μέλος σε ένα κοινωφελή σύλλογο, τα μέλη του οποίου ντύνονταν κλόουν σε εκδηλώσεις, για τη συγκέντρωση χρημάτων για παιδιά που νοσηλεύονταν. Ο Gacy, φορώντας τα παρδαλά χρώματα για λίγες ώρες μεταμορφωνόταν στον Pongo, τον πρόσχαρο κλόουν που διασκέδαζε τα παιδιά στα νοσοκομεία και σε πάρτι των Δημοκρατικών.
Η Carole Hoff ωστόσο δεν άργησε να συνειδητοποίησε πως πίσω από τον άντρα που συμμετείχε τόσο ενεργά σε κοινωνικές εκδηλώσεις και είχε κερδίσει τον θαυμασμό των φίλων του κρυβόταν ένας ξένος, τον οποίο κανείς δεν υποπτευόταν. Οι αποτρόπαιες ανακαλύψεις που έκανε στο υπόγειο του σπιτιού που μοιράζονταν σε συνδυασμό με τις συνεχόμενες νυχτερινές απουσίες του άντρα της την ώθησαν να κινηθεί νομικά για να πάρει διαζύγιο, κάτι το οποίο και κατάφερε.
O Timothy McCoy (image reference)
Η δράση του Pongo ωστόσο είχε ξεκινήσει πολύ πριν τον εγκαταλείψει η δεύτερη γυναίκα του. Το πρώτο του θύμα ήταν ο δεκαεξάχρονος Timothy McCoy ο οποίος ταξίδευε προς την Όμαχα. Όταν έχασε το λεωφορείο στο οποίο θα επιβιβαζόταν, ο Gacy τον προσκάλεσε σπίτι του για να μείνει για το βραδύ με την υπόσχεση πως την επόμενη μέρα θα τον πήγαινε στο σταθμό. Το πρωί ξύπνησε βλέποντας τον νεαρό Timothy να στέκεται δίπλα του κρατώντας ένα μαχαίρι. Θεωρώντας πως το αγόρι θα του επιτιθόταν, το αφόπλισε και το μαχαίρωσε μέχρι θανάτου. Τελικά, σύντομα συνειδητοποίησε πως ο Timothy δεν είχε πρόθεση να τον σκοτώσει. Στην πραγματικότητα είχε ετοιμάσει πρωινό και είχε έρθει στο δωμάτιο για να τον ξυπνήσει. Αν και η δολοφονία προέκυψε ως παρεξήγηση, ο Gacy αργότερα αναφέρει πως η πράξη του προκάλεσε την εντονότερη διέγερση που είχε νιώσει ποτέ του. O Timothy ήταν το πρώτο από τα πολλά αγόρια που θάφτηκαν στο υπόγειο του σπιτιού του.
Όταν, έπειτα από το δεύτερο διαζύγιό του έμεινε μόνος του, είχε ένα ισχυρότερο κίνητρο να παρουσιάζει στον κόσμο τον εαυτό του ως ενεργό πολίτη. Έχοντας ανακαλύψει πως οι δολοφονίες ήταν το μοναδικό πράγμα που του χάριζε την απώτατη απόλαυση, δείχνοντας στον περίγυρό του το προσωπείο του νομοταγούς πολίτη μπορούσε να συνεχίσει τις δολοφονίες και τους βιασμούς νεαρών αγοριών ανενόχλητος. Μέσα σε δύο χρόνια 28 ακόμη πτώματα προστέθηκαν στο υπόγειο του Pongo. Όταν πια δεν υπήρχε επιπλέον χώρος για να θαφτούν τα αποδεικτικά στοιχεία άρχισε να πετά τα πτώματα στον ποταμό Des Moines.
Στις 11 Δεκεμβρίου του 1978 ο Robert Piest δεν επέστρεψε στο σπίτι του. Σύντομα ξεκίνησαν όλες οι σχετικές διεργασίες για την έρευνα της εξαφάνισης του Robert. Οι μάρτυρες που είδαν για τελευταία φορά τον Robert ζωντανό, κατονόμασαν τον Gacy ως τον τελευταίο άνθρωπο που του μίλησε πριν εξαφανιστεί. Οι αρχές, ανατρέχοντας στο αμαυρωμένο ποινικό μητρώο του Gacy, γρήγορα τον υπέδειξαν ως τον νούμερο ένα ύποπτο. Έχοντας εκδώσει ένταλμα έκαναν έρευνα στο σπίτι του όπου ανακάλυψαν κασέτες παιδικής πορνογραφίας και εφηβικά ρούχα που δεν έκαναν στο ίδιο. O Gacy αρνήθηκε πως είχε μιλήσει με τον Robert, κάτι που ερχόταν σε αντίθεση με όσα κατέθεσαν οι μάρτυρες. Λόγω έλλειψης απτών στοιχείων ωστόσο δεν μπόρεσαν να τον συλλάβουν και τον άφησαν ελεύθερο.
O Robert Piest (image reference)
Αν και δεν του αποδόθηκαν κατηγορίες η παρακολούθηση ήταν συνεχής. Ο Gacy, προσπαθώντας να φανεί υπεράνω υποψίας κάλεσε τους ερευνητές στο σπίτι του για πρωινό. Σύντομα ωστόσο η διαρκής παρουσία ερευνητών είχε αρχίσει να του προκαλεί έντονο άγχος. Είχε αρχίσει να πίνει, έμοιαζε αξύριστος και κουρασμένος. Παράλληλα, με πιο προσεκτική μελέτη των στοιχείων αποδείχθηκε πως το τελευταίο πρόσωπο στο οποίο είχαν μιλήσει τέσσερα αγόρια τα οποία θεωρούνταν ως αγνοούμενα ήταν ο Gacy.
Το στοιχείο που κατάφερε να ανατρέψει τους ισχυρισμούς του Gacy ήταν μια απόδειξη. Λίγο πριν εξαφανιστεί ο Robert, είχε δανείσει το τζάκετ που φορούσε σε μία άλλη του συνάδελφο η οποία ξέχασε την απόδειξη της αγοράς της στην τσέπη του. Η ίδια απόδειξη ήταν μεταξύ των ενοχοποιητικών στοιχείων που συλλέχθηκαν από την έρευνα στο σπίτι του Gacy αποδεικνύοντας πως ο ύποπτος ψευδόταν όταν κατέθετε ότι δεν είχε καμία επαφή με τον αγνοούμενο. Στις 21 Δεκεμβρίου, όταν οι αρχές ήταν σίγουρες πως ο Gacy κρυβόταν πίσω από την εξαφάνιση του Robert Piest, τον συνέλαβαν με την κατηγορία της κατοχής ναρκωτικών για να αποκλείσουν το πιθανό ενδεχόμενο να αυτοκτονήσει. Το ίδιο απόγευμα εκδόθηκε το δεύτερο ένταλμα για έρευνα στην κατοικία του. Οι αρχές βρέθηκαν αντιμέτωπες με ένα ιδιαίτερα μακάβριο θέαμα.
Το υπόγειο του Gacy. (image reference)
Γνωρίζοντας πως δεν είχε πλέον καμία ελπίδα, ο Gacy ομολόγησε τη δολοφονία εικοσιπέντε με τριάντα νεαρών αντρών αν και εικάζεται πως ίσως αγγίζουν ακόμη και τους σαράντα πέντε. Ο διαβολικός κλόουν τους έβαζε χειροπέδες προσποιούμενος πως εκτελούσε κάποιο μαγικό κόλπο και έπειτα τους στραγγάλιζε.
Αν και οι δικηγόροι του Gacy προσπάθησαν να μειώσουν την ποινή του επικαλούμενοι πως ήταν παράφρων δεν τα κατάφεραν. Έπειτα από μόλις δύο ώρες εξέτασης της υπόθεσης, στις 6 Φεβρουαρίου του 1980 τον καταδίκασαν σε θάνατο. Κατά την διάρκεια του εγκλεισμού του αρκετές φορές προσπάθησε να αποφύγει τη θανατική ποινή προτείνοντας διαφορετικές εκδοχές της ιστορίας οι οποίες όμως δεν άλλαξαν την αρχική ετυμηγορία. Στις 9 Μαϊου του 1994 ο John Wayne Gacy εκτελέστηκε μέσω ένεσης. Τα τελευταία του λόγια ήταν «Kiss my ass».
O Gacy με την αδελφή του λίγες μέρες πριν την εκτέλεσή του. (image reference)
Στα δεκατέσσερα χρόνια που παρέμεινε στην πτέρυγα των θανατοποινιτών αναμένοντας το τέλος του, ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την τέχνη. Το περιεχόμενο των σχεδίων του ποικίλει, από πολιτικά πρόσωπα, τοπία μέχρι και κλόουν. Πολλά από τα έργα του, έπειτα από την εκτέλεσή του κάηκαν σε μία ομαδική πυρά από τις οικογένειες των θυμάτων του. Ορισμένα από αυτά τέθηκαν σε πλειστηριασμό το 2011, μαζί με αρκετά άλλα του προσωπικά αντικείμενα.
Αυτοπροσωπογραφία του Gacy.
Tags: clown , It , It έμπνευση , John Wayne Gacy , killer , Pennywise , Pennywise πραγματικότητα , pongo , serial killer , Stephen King , stephen king It , weird , αλλόκοτο , δολοφονίες , δολοφόνος , θάνατος , κλόουν , κλόουν δολοφόνος , τρομακτικοί κλόουν
Σχόλια και απόψεις.
Η γνώμη σας είναι πάντα καλοδεχούμενη.