Στο όμορφο Πήλιο βρίσκεται ο οικισμός της Δράκειας. Το όνομα αυτού του οικισμού προέρχεται από διάφορες εκδοχές ιστοριών, αλλά η αγαπημένη μου είναι ο μύθος που θα σας διηγηθώ.
Όλα ξεκίνησαν όταν κάποιοι εκδιωγμένοι κάτοικοι κοντινών πόλεων αποφάσισαν να συνασπιστούν και να δημιουργήσουν έναν νέο οικισμό για να εγκατασταθούν εκεί. Επέλεξαν την ειδυλλιακή τοποθεσία του Πηλίου και έχτισαν τα πρώτα τους οικήματα. Για έναν μήνα όλα ήταν αρμονικά μέχρι που το νεογέννητο χωριό καταστράφηκε ολοσχερώς από τη λυσσαλέα μανία ενός θηρίου. Σύμφωνα με τις περιγραφές των κατοίκων ήταν “ψηλό ωσάν τα ψηλότερα πλατάνια και πιο άγριο από τον αγριότερο χείμαρρο. Τριχωτό και αιμοσταγές περιδιάβαινε τα πλακόστρωτα και σκότωνε χωρίς καμία διάκριση“.
Οι κάτοικοι σύντομα ξεκίνησαν πάλι την ανέγερση του οικισμού. Ύστερα από έναν μήνα όμως, ο δράκος επανεμφανίστηκε και ξαναεπιτέθηκε. Ο οικισμός καταστράφηκε για άλλη μια φορά. Οι τελευταίες οικονομίες των κατοίκων είχαν ευτυχώς σωθεί, ωστόσο οι περισσότεροι είχαν χάσει αγαπημένα τους πρόσωπα. Οι κάτοικοι σε απόγνωση, μη γνωρίζοντας τι άλλο μπορούν να κάνουν, αποφάσισαν να στείλουν στο δάσος κυνηγούς για να προσπαθήσουν να σκοτώσουν τον δράκοντα. Η αποστολή ξεκίνησε, μα όλοι οι άνδρες βρήκαν οδυνηρό θάνατο από τον δράκο. Όλοι εκτός από έναν που στάθηκε τυχερός και κλαίγοντας του ζήτησε έλεος. Ο δράκος ηρέμησε και με ανθρώπινη λαλιά του απάντησε: “Η περιοχή είναι δική μου. Δεν ανέχομαι την φάρα σας παλιάνθρωποι. Είστε κακούργοι και εγωιστές. Δεν δείχνετε κανέναν σεβασμό στο σπίτι μου. Μόνο καταπατάτε και τώρα προσπαθείτε να με σκοτώσετε“.
Ο κυνηγός τον ρώτησε πως θα μπορούσαν να επανορθώσουν και να συμβιώσουν. Ο Δράκος απάντησε: “Δείξτε μου σεβασμό, προσφέρετε μου την τροφή που μου διώξατε με την επέλαση σας εδώ και τότε θα ζήσουμε αρμονικά”.
Ο κυνηγός επέστρεψε και είπε στους υπόλοιπους κατοίκους όσα είχαν ειπωθεί. Τότε στο χωριό οργάνωσαν μια τεράστια γιορτή. Τρανοί μουσικοί από τις γύρω περιοχές κλήθηκαν να παίξουν. Η γιορτή όπως και το ίδιο το χωριό, πήρε το όνομα Δράκεια, κάτι που ευχαρίστησε το θηρίο, το οποίο από τότε δεν ενόχλησε ποτέ ξανά τους κατοίκους.
Άραγε πόσοι τέτοιοι δράκοι χρειάζονται σήμερα για να μπει μία τάξη στην φύση από τους κάκιστους, εγωιστές ανθρώπους, που προσπαθούν να επιβληθούν στην φύση με τον κάθε τρόπο;
Ο μύθος αυτός μας διδάσκει ότι για να συμβιώσεις με τη φύση πρέπει πρώτα να την σεβαστείς.
Tags: άγριο , αιμοσταγές , ανέγερση , άνθρωποι , Άνθρωπος , αποστολή , γιορτή , δάση , δάσος , διάκριση , Δρακεία , δράκοντας , Δράκος , έλεος , επέλαση , θάνατος , θηρίο , ιστορία , καταστροφή , κάτοικοι , κυνήγι , κυνηγός , λαλιά , μανία , μήνας , Μουσική , μουσικός , μύθος , οδύνη , οικισμός , περιοχή , Πήλιο , πλατάνια , πόλη , πτώμα , σεβασμός , σπίτι , σώμα , τάξη , τροφή , ύψος , φύση , χείμαρος , χωριό
Σχόλια και απόψεις.
Η γνώμη σας είναι πάντα καλοδεχούμενη.