Ο ηθοποιός Ted Levine ως Jame Gumb (image reference)
Ο ηθοποιός Ted Levine το 1991 υποδύθηκε στην περίφημη ταινία Η Σιωπή Των Αμνών (Silence of the Lambs) τον κατά συρροή δολοφόνο Jame Gumb (ή Bufallo Bill). Αν και οι σκηνές δεν ήταν ιδιαιτέρως αποκαλυπτικές, όσον αφορά τις παρανοϊκές στιλιστικές δημιουργίες του Gumb, τα υπονοούμενα για όσα έκανε στις γυναίκες που απήγαγε και έπειτα σκότωνε ήταν κάτι περισσότερο από ανατριχιαστικά. Βλέποντας την ταινία κάποιος, θα μπορούσε να καθησυχάσει τον εαυτό του πιστεύοντας πως ήταν απλά μία ιστορία μυθοπλασίας που θέλει να σοκάρει τον θεατή με την απόλυτη παραφροσύνη του δολοφόνου. Στην πραγματικότητα όμως, η φιγούρα του Jame Gumb είναι εμπνευσμένη από υπαρκτό πρόσωπο. Σε αυτή τη περίπτωση, είναι μία από τις ελάχιστες φορές που ο σκηνοθέτης δεν πρόσθεσε έντονα μακάβρια στοιχεία προσπαθώντας να σοκάρει και να προκαλέσει αποτροπιασμό αλλά αντίθετα παρουσιάζει το δολοφόνο «καλύτερο» απ΄ ότι υπήρξε στην πραγματικότητα. Ο λόγος γίνεται για τον περίφημο Ed Gein.
Augusta Gein (image reference)
Η ιστορία του Ed ξεκινά στο Wisconsin. Αυτός και ο μεγαλύτερος αδελφός του, υπήρξαν τα παιδιά ενός αλκοολικού πατέρα και μίας φανατικής Χριστιανής μητέρας. Στα πρώτα χρόνια της ζωής του Ed, η οικογένεια Gein μετακόμισε σε μία φάρμα, μακριά από τα υπόλοιπα σπίτια της περιοχής. Αυτή υπήρξε η ιδανική ευκαιρία για την μητέρα να χειραγωγήσει τους γιούς της κρατώντας τους μακριά από την επίδραση των άλλων «ανήθικων» ανθρώπων. Η μοναδική ευκαιρία των αγοριών για μία έστω υποτυπώδη μορφή κοινωνικοποίησης, ήταν οι ώρες που περνούσαν στο σχολείο. Η επιρροή της μητέρας τους ωστόσο ήταν έντονη ακόμη και τότε. Συνήθιζε να τιμωρεί τον Ed για τις φιλίες που επιχειρούσε να κάνει αποκαλώντας τα άλλα παιδιά: «αμαρτωλούς που επιδιώκουν να τον διαφθείρουν». Οι καθηγητές του Ed τον περιέγραφαν ως ένα ήσυχο, ντροπαλό παιδί που ωστόσο εμφάνιζε δείγματα συμπεριφοράς που υποδείκνυαν πως έχρηζε ψυχιατρικής και ψυχολογικής υποστήριξης. Ο συνδυασμός όλων αυτών, έκανε τον Ed εύκολο στόχο των νταήδων του σχολείου δυσχεραίνοντας ακόμη περισσότερο την παιδική του ζωή.
Η διδασκαλία δεν σταματούσε στο σχολείο αλλά συνεχιζόταν κατ΄ οίκον. Περιλάμβανε ευλαβική ανάγνωση της Βίβλου εμπλουτισμένη με πολλές διδαχές της Augusta Gein, όπως ότι κάθε γυναίκα πλην της ίδιας είναι πόρνη. Επιπλέον, δαιμονοποιούσε τις σεξουαλικές επαφές θεωρόντας τες ως απώτατη αμαρτία. Συχνά κατηγορούσε τον αλκοολικό πατέρα τους ως άχρηστο και είχε απορρίψει την δική του συμβολή στην ανατροφή των παιδιών.
Αν και η φανατική Λουθηριανή μητέρα είχε ισοπεδώσει ψυχολογικά τους καρπούς της, ο Ed μέσα από τον τρόμου του εξέπνεε, είχε αναπτύξει ένα είδος παθολογικής λατρείας για το πρόσωπό της και πάσχιζε να της τραβά την προσοχή. Γι αυτόν, η μητέρα του ήταν όλος του ο κόσμος.
Λίγα αργότερα, έπειτα από τον θάνατο του πατέρα του Ed λόγω επιπλοκών που προκάλεσε η πολύχρονη κατανάλωση αλκοόλ, αυτός και ο αδελφός του, που τα τελευταία χρόνια αμφισβητούσε πλέον έντονα τις απολυταρχικές απόψεις της μητέρας του, είχαν ανάψει μία φωτιά στο κτήμα τους για να κάψουν χόρτα που είχαν μαζέψει από τα χωράφια. Η φωτιά, για κάποιον άγνωστο λόγο, βγήκε εκτός ελέγχου και χρειάστηκε να σπεύσει η πυροσβεστική για να την κατασβήσει. Μόλις αυτό συνέβη, ο Ed δήλωσε στις αρχές πως ο αδελφός του, Henry, αγνοούταν. Οι έρευνες για την αναζήτηση του Henry ξεκίνησαν και τελικά είχαν επιτυχία, μόνο που ο Henry ήταν νεκρός. Σύμφωνα με το πόρισμα του ιατροδικαστή που τον εξέτασε, αιτία θανάτου δεν ήταν η φωτιά, η οποία δεν είχε φθάσει καν ως το πτώμα, αλλά καρδιακή ανεπάρκεια. Μελανιές βρέθηκαν στο κεφάλι του Henry. Αν και υπήρχαν υποψίες πως ίσως ο Ed εμπλεκόταν με το θάνατο του αδελφού του, δεν απαγγέλθηκε καμία κατηγορία και καταχωρήθηκε ως ατύχημα. Κανείς δεν μπορούσε να υποψιαστεί τον φιλήσυχο Ed για μία τόσο αποτρόπαια πράξη.
Η φάρμα των Gein (image reference)
Έναν χρόνο αργότερα, ο Ed στιγματίστηκε από τον θάνατο της μητέρας. Ο κόσμος έμοιαζε να γκρεμίζεται γύρω του. Ο Ed, που ασπαζόμενος τις διδαχές της μητέρας του δεν είχε εγκαταλείψει το σπίτι του ούτε είχε ποτέ καμία επαφή με γυναίκα άρχισε να κυλά με μαθηματική ακρίβεια προς την απόλυτη παράνοια. Άφηνε τα δωμάτια που σύχναζε εκείνη ανέγγιχτα και τακτοποιημένα θεωρώντας πως έτσι διαφυλάττει της παρουσία της σε αυτά ενώ παράλληλα τα διακοσμούσε με ιδιαίτερα μακάβρια αντικείμενα. Αυτά αποτελούσαν ένα είδος μαυσωλείου αφιερωμένο στην μνήμη της. Ταυτόχρονα, το ενδιαφέρον του είχε εξάψει η ανατομία και συγκεκριμένα η γυναικεία.
Bernice Worden (image reference)
Τον Νοέμβριο του 1957 η Bernice Worden αναφέρθηκε ως αγνοούμενη και ξεκίνησαν όλες οι σχετικές διαδικασίες για την αναζήτησή της. Ο γιός της, ο οποίος ήταν αναπληρωτής σερίφης της περιοχής, έπειτα από τα στοιχεία που προέκυψαν κατά τις έρευνες άρχισε να υποψιάζεται τον Ed και με την δικαιοδοσία που είχε, έστειλε μία ομάδα αστυνομικών να τον ανακρίνουν στην φάρμα όπου έμενε. Δεν χρειάστηκε να του πάρουν κατάθεση. Στο σπίτι του βρήκαν το αποκεφαλισμένο πτώμα της Bernice να κρέμεται ανάποδα από το ταβάνι με το δέρμα να έχει αφαιρεθεί σε ορισμένα σημεία.
Η ανακάλυψη του πτώματος της Bernice ωστόσο δεν ήταν το μοναδικό μακάβριο εύρημα. Οι αστυνομικοί που ερεύνησαν το αγρόκτημα εντόπισαν διάφορα καλλιτεχνήματα κατασκευασμένα από ανθρώπινους ιστούς και οστά, όπως μία ζώνη από θηλές, μία λάμπα από δέρμα προσώπου, ένα καλάθι αχρήστων από οστά, καρέκλες επενδυμένες με δέρμα, μπολ από κρανία και πολλά ακόμη ανθρώπινα μέλη όπως μύτες και νύχια φυλαγμένα μέσα σε κουτιά. Το πιο μεγαλεπήβολο σχέδιό του ωστόσο ήταν να φτιάξει ένα κουστούμι από γυναικείο δέρμα. Πίστευε πως φορώντας το θα μπορούσε να ενωθεί με την ψυχή της μητέρας του. Είχε αναφέρει πως κυκλοφορούσε στο σπίτι ντυμένος με διάφορα ρούχα κατασκευασμένα από δέρμα γιατί τον γέμιζε ικανοποίηση.
Έπειτα από συνεχείς ανακρίσεις, ο Ed αποκάλυψε πως για αρκετό καιρό επισκεπτόταν τα διάφορα νεκροταφεία της περιοχής. Υπό το φως του φεγγαριού άνοιγε τους τάφους και τεμάχιζε τα πτώματα ενώ σε κάποιες περιπτώσεις φαίνεται να εφάρμοζε πρακτικές νεκροφιλίας. Εκτός από την δολοφονία της Bernice Worden ομολόγησε και την δολοφονία της Mary Hogan λίγα χρόνια νωρίτερα.
Ο Ed Gein κατηγορήθηκε για φόνο πρώτου βαθμού αλλά απαλλάχθηκε λόγω ακαταλόγιστου, καθώς είχε διαγνωστεί ως σχιζοφρενής. Οδηγήθηκε σε Άσυλο Υψίστης Ασφαλείας για φρενοβλαβείς εγκληματίες όπου και παρέμεινε λίγα χρόνια έως ότου κρίθηκε ψυχικά διαυγής για να δικαστεί ξανά. Και στην δεύτερη δίκη αν και κρίθηκε ομόφωνα ένοχος, χαρακτηρίστηκε φρενοβλαβής και ανίκανος για καταλογισμό. Ο Ed καταδικάστηκε να περάσει το υπόλοιπο της ζωής του σε ψυχιατρικό ίδρυμα. Οι γιατροί ανέφεραν πως ήταν ένα πρότυπο ασθενή. Ποτέ δεν προκαλούσε προβλήματα, δεν έμπλεκε σε καβγάδες και συμμετείχε σε ομάδες θεραπείας. Το περιβάλλον του εγκλεισμού και πιθανόν καταπίεσης που βίωνε στο ψυχιατρικό ίδρυμα προσομοίαζε τις συνθήκες στις οποίες ο ίδιος μεγάλωσε με αποτέλεσμα να νιώθει πως βρίσκεται σε ένα οικείο περιβάλλον.
Η προσωπικότητα του Ed Gein έχει αποτελέσει την έμπνευση για τους πρωταγωνιστές των πιο εμβληματικών ταινιών τρόμου τον τελευταίο αιώνα. Αν αναλογιστεί κανείς την πλοκή της ταινίας Ψυχώ του Alfred Hitchcock, θα εντοπίσει ανατριχιαστικά έντονες λεπτομέρειες που συνδέονται με όσα διαδραματίστηκαν σε εκείνο το απομακρυσμένο αγρόκτημα του Wisconsin. Παρόμοια, το προφίλ του Jame Gumb μοιάζει να ταυτίζεται σε αρκετά σημεία με τον ψυχικά διαταραγμένο άντρα που διακοσμούσε το σπίτι του με ανθρώπινο δέρμα. Με κάποιον τρόπο λοιπόν, ο Ed Gein και τα μακάβρια καλλιτεχνήματά του συνεχίζουν να στοιχειώνουν μέχρι και σήμερα την συνείδηση των ανθρώπων που αδυνατούν να κατανοήσουν πως οι αναχρονιστικές και απόλυτες πεποιθήσεις μίας μητέρας αποτέλεσαν το υπόβαθρο για την γένεση ενός από τους πιο ειδεχθείς δολοφόνους και καλλιτέχνες.
O Norman Bates στο Ψυχώ (image reference)
Tags: Alfred Hitchcock , Ed Gein , Jane Gumb , Silence of the Lambs , Ted Levine , δολοφονίες , Η Σιωπή των Αμνών , θάνατος , μακάβρια έπιπλα
Σχόλια και απόψεις.
Η γνώμη σας είναι πάντα καλοδεχούμενη.